Τι πρέπει τώρα να γίνει…

1. Να αγοραστεί, με λίζινγκ ή με όποιον τρόπο νομίζουν ότι συμφέρει περισσότερο, στόλος πυροσβεστικών αεροπλάνων. Ακόμη και περισσότερα απ’ όσα χρειάζονται.
2. Η Γενική Γραμματεία Πολιτικής Προστασίας να μισθώσει σε μόνιμη βάση βυτιοφόρα.
3. Να προσληφθούν εποχικοί από Μάιο μέχρι Οκτώβριο.
4. Ο Στρατός να ενταχθεί στις δυνάμεις κατάσβεσης με όλα τα μέσα του. Και φυσικά το καλοκαίρι να είναι στα δάση και στις… καυτές περιοχές που έχουν βάλει στο μάτι οικοπεδοφάγοι και καταπατητές για περίπολα, μέρα – νύχτα.
5. Να αξιοποιηθούν οι δασικοί. Δεν μπορεί να είναι έξω από τον σχεδιασμό.
6. Τελευταίο αφήσαμε αυτό που νομίζουμε ότι είναι το σημαντικότερο. Πρέπει ΕΝΑΣ να κάνει κουμάντο. Γιατί σήμερα πάρα πολλοί εμπλέκονται και στο τέλος δεν λειτουργεί τίποτε. Ο ένας δεν μπορεί να είναι άλλος από τον αρχιστράτηγο των Ενόπλων Δυνάμεων. Αυτός θα έχει τον γενικό συντονισμό και ΟΛΟΙ θα υπακούουν και θα εκτελούν τις εντολές του. Το… πείραμα είχε δοκιμαστεί το 1985 με τη δημιουργία ενός άτυπου οργάνου. Ήταν το Συντονιστικό Διυπουργικό Όργανο (ΣΔΟ) και επικεφαλής ήταν ο τότε Αρχηγός ΓΕΕΘΑ πτέραρχος Νίκος Κουρής, ο οποίος με ελικόπτερο επόπτευε από αέρος πάνω από τις φωτιές και συντόνιζε το έργο της κατάσβεσης.
Το ΣΔΟ συνεδρίαζε στο δεύτερο υπόγειο του Εθνικού Κέντρου Επιχειρήσεων και Πυρόσβεσης και έκανε τον τελικό σχεδιασμό.

***

Πού θα βρεθούν τα λεφτά που χρειάζονται για όλα αυτά; θα πουν οι κυβερνώντες. Ευκολότατα. Από αυτά που υπάρχουν. Με μια μικρή αλλαγή προτεραιότητας. Η κατασκευή ενός δρόμου, που έχει προγραμματιστεί να γίνει τώρα, να αναβληθεί για μετά από 3-4 χρόνια. Δεν πρόκειται να πάθουμε τίποτε, θα κυκλοφορούμε όπως μέχρι τώρα. Ενώ θα πάθουμε αν δεν μπορέσουμε να αποτρέψουμε νέα καταστροφή από πυρκαγιές…