ΟΙ «ΑΕΤΟΙ», ΟΙ «ΚΑΝΟΝΙΕΡΗΔΕΣ» ΚΑΙ ΤΟ ΚΑΚΟ ΣΥΝΑΠΑΝΤΗΜΑ

Μπορεί το ημερολόγιο των τριών ελληνικών ομάδων να μην είναι το σημαντικότερο πράγμα που θα διαβάσουν στο ταξίδι τους, όπως κοκορευόταν ο ιδιοφυής Όσκαρ Ουάιλντ, αλλά θα έχουν την ευκαιρία να κρατήσουν εκ νέου σημειώσεις και να διαβάσουν άλλα ημερολόγια, χωρίς την άδεια των κατόχων τους, ως γνήσιοι ηδονοβλεψίες νέων χωρών, τόπων και εθίμων.
Να, παραδείγματος χάριν, ο Παναθηναϊκός δεν έχει αντιμετωπίσει τη Γαλατασαράι στα Ευρωπαϊκά Κύπελλα, όπως θα κάνει τώρα στο Γιουρόπα Λιγκ, ενώ έσπασε ο Βελζεβούλης το ποδάρι του και το «τριφύλλι» θα ανταμώσει την Ντιναμό Βουκουρεστίου, η οποία –όσο κι αν φαίνεται απίθανο– το έχει εξαναγκάσει στη βαρύτερη ήττα της ιστορίας του, με 6-1, όταν η δεκαετία του ʼ80 έβλεπε να πέφτουν οι τελευταίοι κόκκοι από την κλεψύδρα της ύπαρξής της. Όσον αφορά τη Στουρμ Γκρατς, ο Παναθηναϊκός έχει να θυμάται το πένθιμο εμβατήριο που έπαιζε στο επιβλητικό πιάνο του ο Ίβιτσα Όσιμ στον δεύτερο γύρο του Τσάμπιονς Λιγκ το 2000-01, αφού οι Αυστριακοί νίκησαν δύο φορές την ομάδα, που είχε προκριθεί εις βάρος της Γιουβέντους, με τον τελευταίο τεχνικό της ενωμένης Εθνικής Γιουγκοσλαβίας να δείχνει γιατί είναι ένας από τους κορυφαίους τεχνικούς του ευρωπαϊκού ποδοσφαίρου τα τελευταία 30 χρόνια. Ο Χενκ Τεν Κάτε, εφόσον μείνει στον πάγκο του Παναθηναϊκού, θα έχει την ευκαιρία να τα πει με τον… πρώην προϊστάμενό του στην Μπαρτσελόνα, τον Φρανκ Ράικαρντ, που είναι προπονητής της Γαλατασαράι και εντεταλμένος περί… ανύψωσης του φρονήματος της τουρκικής ομάδας ύστερα από μια σεζόν-ντροπή, που τη βρήκε στην 5η θέση της Super Ligi, αφού οι δύο ομάδες συναντιούνται νωρίς νωρίς και, συγκεκριμένα, στις 17 Σεπτεμβρίου στο Ολυμπιακό Στάδιο.
Η ΑΕΚ, από την άλλη, θα έχει το προνόμιο να ξεκινήσει την περιπέτειά της από το ιστορικό Γκούντισον Παρκ και ο Ντούσαν Μπάγεβιτς θα συναντήσει έναν άνθρωπο που σίγουρα εκτιμά, τον Ντέιβιντ Μόγες δηλαδή. Ο Σκωτσέζος –που θεωρείται από τον Άλεξ Φέργκιουσον ο καταλληλότερος να τον διαδεχθεί στο πόστο του προπονητή της Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ– προσελήφθη σε ανύποπτο χρόνο στην Έβερτον, για να σώσει τη σεζόν 2001-02, αλλά παραμένει ακόμα στον πάγκο της ομάδας, που ήταν φιναλίστ στο Κύπελλο Αγγλίας πέρυσι, ως το απόλυτο αφεντικό. Η ομάδα από το Λίβερπουλ, που ξεχωρίζει από τους «κόκκινούς» του εξαιτίας του… χρώματος και του γεγονότος ότι είναι η ομάδα της βιομηχανίας της πόλης (και όχι της εργατιάς), έχει κατακτήσει ένα Κύπελλο Κυπελλούχων το 1985, ενώ είναι πρωταγωνίστρια στην Πρέμιερ Λιγκ, τερματίζοντας μάλιστα τέταρτη το 2005.
Η Μπενφίκα έχει δύο Κύπελλα Πρωταθλητριών (1961, 1962), έναν ανδριάντα του Εουσέμπιο έξω από το Λουζ, πέντε χαμένους τελικούς Κυπέλλου Πρωταθλητριών (1963, 1965, 1968, 1988, 1990), έναν αετό που κάθεται στον θρόνο του πριν από κάθε εντός έδρας ματς και παικταράδες που όταν δουλεύουν παρέα, για να βρει ο αντίπαλος την μπάλα πρέπει να βάζει αγγελία. Καρντόσο, Σαβιόλα, Αϊμάρ, Ντι Μαρία και ο θαυματουργός Κεϊρίσον προκαλούν ζάλη.
Όταν, πάλι, η ΑΕΚ επισκεφθεί στις 22 Οκτωβρίου τη Λευκορωσία και το Χαράτζκι για να παίξει με την Μπάτε Μπορίσοφ, θα συναντήσει αυτό που λέμε σκληρές συνθήκες εργασίας. Πέρυσι κέρδισε εντυπώσεις και δημοφιλία στους ομίλους του Τσάμπιονς Λιγκ και φέτος θέλει σημαντική πορεία στο Γιουρόπα Λιγκ.
Ολυμπιακό ιδεώδες
Ή, καλύτερα, ολυμπιακό ιδεατό. Η καλύτερη δεύτερη που μπορούσε να τύχει στον Ολυμπιακό, η ΑΖ Άλκμααρ, και η δεύτερη χειρότερη τέταρτη (αλλά με τις εκ προοιμίου χειρότερες τέταρτες στην κληρωτίδα), η Σταντάρ Λιέγης, είναι ονόματα που δεν εμποδίζουν τη σκέψη για τη δεύτερη θέση. Οι Ολλανδοί, με τον Ρόναλντ Κούμαν αντί του Λουίς Φαν Γκάαλ, και οι φιλόδοξοι Βέλγοι, με το συμπαγές σύνολο, δεν αποτελούν φόβητρο, αλλά ούτε είναι του πεταμάτου. Τουναντίον, είναι ομάδες που μπορούν να διεκδικήσουν τη ρίψη του πρώτου (αν και η Σταντάρ έχει τελικό Κυπέλλου Κυπελλούχων, το 1982, με την Μπαρτσελόνα να νικά 2-1) εκκωφαντικού βεγγαλικού τους στη «γηραιά ήπειρο». Ως εκ τούτου, καθίστανται επικίνδυνες και, το κυριότερο, ελπίζουν τουλάχιστον όσο και οι «ερυθρόλευκοι» για τη δεύτερη θέση. Πρώτη είναι η Άρσεναλ, που τα μάτια υγραίνονται καθώς βλέπουν τη γλυκιά συμμορία του Βενγκέρ να κινείται στο χορτάρι, ένα τσέλο ακούγεται από μακριά, δίνοντας ρυθμό στην ιδιοφυΐα του Αντρέι Αρσάβιν, στο πανέξυπνο μυαλό του Σεσκ Φάμπρεγας και στο ατίθασο αριστερό πόδι του Ρόμπιν Φαν Πέρσι, εκτός των άλλων…