Και άξονας Τουρκίας – «ψευδοκράτους» – Ισραήλ!

ΟΧΙ μόνο έπαιξε σε βάρος της Ελλάδας το Ισραήλ –βαφτίζοντας τουρκική ζώνη ελληνική περιοχή του Νοτιοανατολικού Αιγαίου!– αλλά και προχωρεί σε συμφωνίες με την Άγκυρα που θα αποβούν καταλυτικές για την Κύπρο. Πολύ περισσότερο όταν αυτές προάγονται την ώρα που οι διαδικασίες για λύση του προβλήματός της μπαίνουν σε φάση στην οποία καθετί μετρά.
Πιο συγκεκριμένα: Επιβεβαιώνεται η «κατʼ αρχήν συμφωνία» Τουρκίας – Ισραήλ για παροχέτευση φυσικού αερίου και ταυτοχρόνως νερού από την Ανατολία μέσω κατεχομένων κυπριακών εδαφών! Κι αυτό με την πόντιση μεγάλων υποθαλασσίων αγωγών, που θα μεταφέρουν το αέριο και το νερό από την περιοχή Τσεϊχάν της Νοτιοανατολικής Τουρκίας στην απέναντι ακτή της κυπριακής Καρπασίας, η οποία και θα συνδεθεί με το Ισραήλ με παρόμοιους αγωγούς.
Το Τσεϊχάν της Τουρκίας –όπου καταλήγει ο αγωγός από το Μπακού– απέχει από την Καρπασία μόλις 38 μίλια. Και σε συνθήκες καλοκαιρίας και διαφάνειας στην ατμόσφαιρα φαίνονται οι έναντι κορυφογραμμές των τουρκικών βουνών. Οι παλαιότεροι Κύπριοι έλεγαν ότι «άκουαν πολλές φορές το κράξιμο των πετεινών» από απέναντι!
Το σχέδιο είχε αρχίσει από παλιά ιδέα του τουρκικού υπουργείου Εξωτερικών για πόντιση αγωγού μεταφοράς νερού στο ψευδοκράτος, για την άρδευση της απέραντης Μεσαορίας, η
οποία παράγει τώρα μόνο σιτηρά, ερημοποιούμενη. Το θέμα του κόστους είχε λυθεί, αλλά παρέμενε το πολιτικό πρόβλημα. Τώρα και με την επιθυμία του Ισραήλ να μετάσχει στο πρόγραμμα για δικούς του λόγους (προμηθείας και φυσικού αερίου και νερού, που το έχει απόλυτη ανάγκη) τα πράγματα φαίνεται ότι επιταχύνονται και δρομολογούνται προς υλοποίησιν.
Το νερό θα προέρχεται από το Φράγμα Κεμάλ Ατατούρκ, που είναι το μεγαλύτερο στην περιοχή και δέχεται τα νερά του Τίγρη και του Ευφράτη, πράγμα που θα οδηγήσει ενδεχομένως σε κρίσιμες περιπλοκές λόγω αντιδράσεων της Συρίας και του Ιράκ, που θα στερηθούν υπολογίσιμες ποσότητες.
Το θέμα θεωρείται απόρρητο, υποτίθεται, αλλά διέρρευσε,
ιδιαίτερα μετά την προθυμία του ρώσου πρωθυπουργού να δώσει αέριο «όχι μόνο στην Τουρκία, αλλά και στην Κύπρο και το Ισραήλ». Με ταυτόχρονη διαβεβαίωση του Πούτιν ότι η χώρα του «θέλει να έχει σχέσεις και με τα δύο τμήματα της Κύπρου».
Φάνηκε ακριβώς ότι τα πράγματα ήσαν ήδη από πολλού δρομολογημένα και με το Ισραήλ ενήμερο και σε σύμπνοια με την Άγκυρα για το θέμα.