ΠΑΝΔΗΜΙΑ ΓΡΙΠΗΣ Ή ΜΗΠΩΣ ΠΑΝΔΗΜΙΑ ΚΕΡΔΟΥΣ;
Κατά εκατομμύρια οι παραγγελίες για το νέο εμβόλιο και προβλέπονται μάχες για την εξασφάλισή του από το νοήμον κοινό. Τα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης, έντυπα και ηλεκτρονικά, επί μήνες τώρα συντηρούν το θέμα της πανδημίας της γρίπης των χοίρων, μιλάνε για την επικινδυνότητά της και «φοβούνται έξαρση» από τον επόμενο μήνα που ο καιρός θα αρχίσει να ψυχραίνει και οι θερμοκρασίες να πέφτουν. Οι επιστήμονες συνιστούν αυστηρά μέτρα προφύλαξης, ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας διαπιστώνει ότι πρόκειται για πανδημία και οι κυβερνήσεις, με συγκινητικό ενδιαφέρον για την προστασία της υγείας μας, ανακοινώνουν συνεχώς μέτρα ετοιμότητας. Και όλα αυτά για να τρέξει ο κόσμος να εμβολιαστεί και να γλιτώσει από την ταλαιπωρία της γρίπης και τις όποιες συνέπειές της.
Επειδή το θέμα απέκτησε κοινωνική και οικονομική διάσταση που το κατέστησε πρώτο θέμα επικαιρότητας, θα ήθελα σήμερα να ασχοληθώ με αυτό. Η κοινή γνώμη βρίσκεται σε δικαιολογημένη αναστάτωση όταν βλέπει όλη αυτήν την «αγωνιώδη προσπάθεια» των ιθυνόντων και των ΜΜΕ για την προστασία μας από τη νέα μορφή της γρίπης και τις συνέπειές της και διαπιστώνει το κόστος των μέτρων πρόληψης. Εκατομμύρια εμβόλια, νοσήλια, άδειες νοσηλείας και ανάρρωσης, πανικός και μειωμένη απόδοση των εργαζομένων στον δημόσιο και τον ιδιωτικό τομέα, όλα αυτά έχουν τρομερό κόστος, ανυπολόγιστο προς το παρόν. Αυτή είναι η κοινωνικοοικονομική πλευρά του προβλήματος. Στο πρόσφατο παρελθόν είχαμε την περίφημη γρίπη των πουλερικών που μας απειλούσε. Και ευτυχώς «έφυγε» διακριτικά, χωρίς πανδημία και με λιγοστά θύματα. Και τότε πανικός, εμβόλια και μέτρα προστασίας του κοινού.
Δεν σπούδασα γιατρός και επομένως δεν είμαι σε θέση να κρίνω τον βαθμό επικινδυνότητας της «νέας» γρίπης και πόσο νέα είναι αυτή η μορφή. Απλώς διερωτώμαι μήπως πρόκειται για τη συνηθισμένη μορφή της γρίπης που τα τελευταία χρόνια βαφτίζεται με νέο όνομα για να ανανεώνεται ο πανικός του κοινού και να λαμβάνονται ιδιαίτερα μέτρα προφύλαξης. Η πανδημία κέρδους που επικρατεί στη σημερινή οικονομική δραστηριότητα πολλά σοφίζεται. Και δεν αποτελεί πλέον μυστικό ότι η εμπορευματοποίηση και της υγείας έχει εξαπλωθεί εσχάτως, με ό,τι αυτό συνεπάγεται για τα κράτη, τα ασφαλιστικά Ταμεία και τους οικογενειακούς προϋπολογισμούς και ειδικά των οικογενειών με χαμηλό εισόδημα.
Αφορμή για τις παραπάνω σκέψεις μού έδωσε ένα δημοσίευμα του «Φαρμακευτικού Δελτίου» (τεύχος 686 / Αύγουστος 2009), που μου το έθεσε υπόψη μου μια εκλεκτή οικογενειακή φίλη και τακτική αναγνώστρια της εφημερίδας μας. Το δημοσιεύω αυτούσιο, γιατί αξίζει τον κόπο να διαβαστεί απ’ όλους και να γίνει αφορμή έντονου προβληματισμού. Η δημόσια υγεία είναι υπέρτατο κοινωνικό αγαθό και η προστασία της βασική υποχρέωση της πολιτείας.
Πανδημία κέρδους
Κάθε χρόνο παγκοσμίως πεθαίνουν δύο εκατομμύρια άνθρωποι από μαλάρια, κάτι το οποίο θα μπορούσε να αποφευχθεί με μια κουνουπιέρα.
Οι δημοσιογράφοι δεν λένε τίποτα γι’ αυτό.
Κάθε χρόνο παγκοσμίως πεθαίνουν δύο εκατομμύρια παιδιά από διάρροια, κάτι το οποίο θα μπορούσε να αποφευχθεί με ένα σιρόπι των 25 σεντς.
Και οι δημοσιογράφοι δεν λένε τίποτα γι’ αυτό.
Ιλαρά, πνευμονία, ασθένειες θεραπεύσιμες με φτηνά εμβόλια είναι υπεύθυνες για τον θάνατο δεκάδων εκατομμυρίων ανθρώπων παγκοσμίως κάθε χρόνο.
Και οι δημοσιογράφοι δεν λένε τίποτα.
Είναι κάποια χρόνια που εμφανίστηκε η γνωστή πια γρίπη των πουλερικών.
Παγκοσμίως οι δημοσιογράφοι μάς πλημμύρισαν με πληροφορίες, πανικό, σήματα κινδύνου.
Επιδημία, η πιο επικίνδυνη απ’ όλες, μια πανδημία!
Μιλάγανε μόνο για την τρομακτική αυτή ασθένεια των πουλερικών.
Και βέβαια η γρίπη των πουλερικών προκάλεσε τον θάνατο μόλις 250 ατόμων παγκοσμίως, 250 θάνατοι σε 10 χρόνια, δηλαδή αναλογικά 25 θάνατοι τον χρόνο.
Η κοινή γρίπη σκοτώνει μισό εκατομμύριο ανθρώπων τον χρόνο παγκοσμίως.
Μισό εκατομμύριο έναντι 25.
Για ένα λεπτό. Τότε γιατί τόση φασαρία με τη γρίπη των πουλερικών;
Γιατί πίσω από αυτά τα κοτόπουλα υπήρχε ένας “κόκορας”, ένας κόκορας με μεγάλο λειρί.
Η διεθνής φαρμακευτική Roche με το πασίγνωστο Tamiflu της πούλησε εκατομμύρια δόσεων στις ασιατικές χώρες.
Ακόμα κι αν το Tamiflu έχει αμφίβολη αποτελεσματικότητα, η βρετανική κυβέρνηση αγόρασε 14 εκατ. δόσεις για την πρoστασία του πληθυσμού της.
Με τη γρίπη των πτηνών, η Roche και η Relenza, οι δύο μεγάλες φαρμακευτικές εταιρείες που προμηθεύουν την αγορά με αντιγριπικά, κέρδισαν χιλιάδες εκατ. δολάρια.
Πρώτα με τα πουλερικά και τώρα με τα χοιρινά.
Ναι, τώρα ξεκίνησε η ψύχωση της γρίπης των χοίρων. Και όλοι οι δημοσιογράφοι του κόσμου μιλάνε μόνο γι’ αυτό.
Πια δεν λένε τίποτα για την οικονομική κρίση ούτε για τους βασανισμένους στο Γκουαντάναμο.
Μόνο για τη γρίπη των χοίρων.
Και διερωτώμαι: Αν πίσω από τα πτηνά υπήρχε ένας “κόκορας”, πίσω από τα γουρουνάκια να μην υπάρχει ένα “μεγάλο γουρούνι”;
Ας δούμε τι λέει ένας υπεύθυνος των εργαστηρίων της Roche:
• Εμάς μας απασχολεί πολύ αυτή η πανδημία, τόσος πόνος, γι’ αυτό δίνουμε στην αγορά το θαυματουργό Tamiflu.
• Και πόσο πωλείται το “θαυματουργό” Tamiflu;
• Λοιπόν, είναι 50 δολάρια το κουτί.
• 50 δολάρια το κουτί με τις κάψουλες;
• Πρέπει να καταλάβετε, κυρία, ότι τα θαύματα πληρώνονται ακριβά.
• Αυτό που καταλαβαίνω είναι ότι αυτές οι εταιρείες βγάζουν μεγάλα κέρδη από τον δικό μας πόνο.
Η εταιρεία Gilead Sciences της Β. Αμερικής έχει την πατέντα του Tamiflu.
Ο κύριος μέτοχος αυτής της εταιρείας δεν είναι τίποτα περισσότερο από μια προσωπικότητα της ρεπουμπλικανικής πολιτικής, ο Ντόναλντ Ράμσφελντ, υπουργός Άμυνας του Τζορτζ Μπους, υπεύθυνος για τον πόλεμο κατά του Ιράκ.
Οι μέτοχοι των φαρμακευτικών Roche και Glaxo τρίβουν τα χέρια τους, είναι ευτυχείς με τις πωλήσεις τους, που για άλλη μια φορά αποφέρουν εκατομμύρια, του αμφίβολου Tamiflu. Η πραγματική πανδημία είναι η απληστία, τα τεράστια κέρδη αυτών των ιδιοτελών της Υγείας.
Δεν αρνούμαστε τα απαραίτητα μέτρα πρόληψης που λαμβάνει η κάθε χώρα.
Αλλά αν η γρίπη των χοίρων είναι μια φοβερή πανδημία, απ’ ό,τι λένε τα Mέσα Eνημέρωσης, εάν τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας τον απασχολεί τόσο πολύ αυτή η ασθένεια, γιατί δεν τη δηλώνει ως παγκόσμιο πρόβλημα της δημόσιας υγείας και να δώσει εντολή να παρασκευαστούν γενικά φάρμακα για την αντιμετώπισή της; Να απορρίψει τις πατέντες της Roche και της Relenza και να κάνει διανομή δωρεάν φαρμάκων σε όλες τις χώρες και ειδικά στις πιο φτωχές. Αυτή θα ήταν η καλύτερη λύση.
(Πρόκειται για κείμενο από μπλογκ σχετικό με την πανδημία της γρίπης των χοίρων. Μας το έστειλε ο Κώστας Μπαϊρακτάρης από την Καστοριά.)
Σ.Σ.: Παρ’ όλα αυτά πώς εμείς οι φαρμακοποιοί –έστω επικοινωνιακά– έχουμε λόγο ενημέρωσης και ελάχιστης παρέμβασης στην αυξανόμενη αγωνία του κόσμου, είναι ένα ζητούμενο. Περισσότερο από το πότε θα έρθουν τα εμβόλια, σε τι τιμές, τι θα κάνουν τα ασφαλιστικά ταμεία, τι επάρκεια θα έχουμε».
Δεν θα σχολιάσουμε το κείμενο αυτό γιατί είναι τόσο εύγλωττο που από μόνο του δημιουργεί έντονο προβληματισμό για τα δρώμενα στον τομέα της υγείας. Δεν γνωρίζουμε τη βασιμότητα των καταγγελιών που αναφέρει και συνεπώς δεν είμαστε σε θέση να ελέγξουμε τον βαθμό αξιοπιστίας του.
Όμως είναι ενδεικτικό για το τι κρύβεται πίσω από την άγρια εμπορευματοποίηση της υγείας και την προστασία της. Η δημόσια υγεία είναι κοινωνικό αγαθό, και ασφαλώς το πρώτιστο, και βασική υποχρέωση του κράτους, όπως είπαμε και προηγουμένως. Υπό την έννοια αυτή θα πρέπει η προστασία της να τίθεται «εκτός συναλλαγής» και να αποτελεί την κύρια υποχρέωση κρατικής μέριμνας. Αντί γι’ αυτό διαπιστώνουμε ότι γίνεται αντικείμενο άγριας εκμετάλλευσης. Τα μεγάλα (ιδιωτικά) ιατρικά κέντρα και νοσοκομεία έγιναν μεγάλες κερδοσκοπικές επιχειρήσεις με έντονο εκμεταλλευτικό χαρακτήρα.
Και μάλιστα οι επιχειρήσεις αυτές είναι εισηγμένες και στα χρηματιστήρια! Τρανή απόδειξη μιας κοινωνικά απαράδεκτης κερδοσκοπίας. Για να χειρουργηθεί κάποιος ασθενής και να νοσηλευτεί σε μεγάλο ιατρικό κέντρο ή μεγάλο ιδιωτικό νοσοκομείο χρειάζεται να πληρώσει ολόκληρη περιουσία.
Οι διάφορες ασφαλιστικές εταιρείες αυξάνουν κάθε εξάμηνο τα ασφάλιστρα ζωής (υγείας) που εισπράττουν από τους ασφαλισμένους πελάτες τους και μάλιστα σε ποσοστό πολλαπλάσιο του πληθωρισμού. Η «αγορά» του κλάδου υγείας έγινε έντονα αισχροκερδής. Πανδημία κέρδους στην «αγορά υγείας»! Κι αυτό ήταν επόμενο, αφ’ ης στιγμής οι επενδυτές πλευροκόπησαν τον κλάδο υγείας και με την ανοχή του κράτους (πολιτικής και υπηρεσιακής ηγεσίας) εμπορευματοποίησαν αυτό το ύψιστο αγαθό!
Βέβαια, μέσα στη δυσοσμία της εμπορευματοποίησης υπάρχουν και τα φωτεινά παραδείγματα των γιατρών που σέβονται τον όρκο τους και θεωρούν την άσκηση της ιατρικής λειτούργημα, κοινωνική συνεισφορά, και όχι επάγγελμα. Αυτοί μένουν όρθιοι και άτρωτοι από την πανδημία του κέρδους.
Η κοινωνία τούς διακρίνει και τους αποδίδει σεβασμό για τα όσα προσφέρουν με το φωτεινό παράδειγμά τους, μέσα σ’ έναν κόσμο που έχει την κερδοσκοπία πυξίδα ζωής και μοναδική επιδίωξη.