Ο ΤΑΛΑΤ ΤΕΝΤΩΝΕΙ ΤΟ ΣΚΟΙΝΙ
Ο Ταλάτ, ξεπερνώντας και τον Ντενκτάς (του οποίου αποτελεί απλώς τη δήθεν αριστερή εκδοχή), αρνείται τη συζήτηση για επιστροφή του εύφορου Διαμερίσματος Μόρφου, που για την ελληνική πλευρά συνιστά sine qua non σε ό,τι αφορά τη λύση του προβλήματος. Κάτι που ο Πρόεδρος Δ. Χριστόφιας επαρκώς υπογράμμισε ήδη, αποκλείοντας διευθέτηση εάν η τουρκική πλευρά επιμείνει σʼ αυτό. «Λύση χωρίς Μόρφου δεν γίνεται», είπε.
Αυτήν τη στιγμή, εάν υπάρχει κάτι νέο, αυτό είναι η σιωπηρή αλλά κλιμακούμενη παρέμβαση του Λονδίνου στο παρασκήνιο, για προετοιμασία των συνθηκών επαναφοράς συγκεκριμένων πλαισίων επιλύσεως επιμέρους πτυχών. Και προς την κατεύθυνση αυτήν προσεγγίζει συμβούλους και συνεργάτες των δύο ηγετών, προάγοντας (ή καλύτερα «πλασάροντας») ιδέες για μια «έστω και κατʼ αρχήν συμφωνία».
Ήδη ο βρετανικός διπλωματικός ρόλος (που σε πολλές περιπτώσεις εκδηλώνεται ως δόλος) έχει επιτύχει κάποιες αξιόλογες συγκλίσεις σε ό,τι αφορά τη νομή (και δομή) των εξουσιών, αφού υπάρχει ουσιαστική προσέγγιση στον τρόπο εκ περιτροπής ασκήσεως του υπάτου ομοσπονδιακού αξιώματος. Δηλαδή της Προεδρίας. Όπου περίπου προβλέπεται το σύστημα «μία σου, μία μου», με την ελληνική πλευρά να υπερέχει στην ποσόστωση κατά ένα έτος! Μόνο που προφανώς λογαριάζουν χωρίς τον ξενοδόχο, αφού κάθε άλλο παρά είναι βέβαιο ότι θα το δεχθούν οι Ελληνοκύπριοι, σε δημοψήφισμα που θα γίνει.
Πέραν αυτού, εκείνα που αποτελούν το μεγάλο αγκάθι θα είναι αφενός το εδαφικό, με την κατοχική πλευρά να μη συζητά για Μόρφου και Καρπασία και αφετέρου το περιουσιακό. Όπου επιμένει όπως πρωταρχικό λόγο έχουν οι σημερινοί χρήστες και όχι οι «πρώην κάτοχοι» αυτών των περιουσιών.
Οι Άγγλοι θα παρέμβουν και πάλι και θα επαναφέρουν την προσφορά κάποιων «δικών τους» εδαφών, από εκείνα που θεωρούνται «κυρίαρχα εδάφη των Βάσεων», προκειμένου να γλυκάνουν το χάπι των απωλειών και νʼ απαμβλύνουν εντυπώσεις ως προς τα ποσοστά που θα μείνουν στην κάθε πλευρά! Κάτι που είχε συμβεί και με το Σχέδιο Ανάν, αλλά που τελικά έπεσε στο κενό, λόγω της ιστορικής ετυμηγορίας των Ελλήνων της μεγαλονήσου, με την οποίαν και απεσόβησαν την καταστροφική διάλυση της Κυπριακής Δημοκρατίας.
Η Αθήνα είναι απολύτως ενήμερη όσων τεκταίνονται και ενθαρρύνει (τουλάχιστον επί επιπέδου υπουργείου Εξωτερικών) αυτήν την τροπή, θεωρώντας ότι «όσο ταχύτερα λήξει το θέμα τόσο το καλύτερο», για να μην παρεμβάλλεται στα υπόλοιπα προβλήματα μεταξύ Τουρκίας – Ελλάδος που ήδη οξύνονται. Κάτι που ανέφερε σε διάφορες περιπτώσεις και η ίδια η υπουργός Εξωτερικών σε κυπρίους αρμοδίους, θεωρώντας ότι το Κυπριακό αποτελεί περίπου «βαρίδι» (!) για την Αθήνα στις σχέσεις της με την Άγκυρα.
Κι αυτό ενώ έχουν ήδη αρχίσει έντονες διεργασίες και επί επιπέδου Βρυξελλών, με στόχο να βρεθεί διέξοδος στις επαπειλούμενες υποτροπές, που θεωρούνται αναπότρεπτες κατά την αξιολόγηση της τουρκικής ενταξιακής πορείας. Κάτι που ενεργοποιεί εξίσου έντονες παρεμβάσεις (οι οποίες θα λάβουν τη μορφή και τη δυναμική πιέσεων προς την Αθήνα και τη Λευκωσία) προκειμένου να παρακαμφθούν οι σκόπελοι.
Υπό το φως αυτών των εξελίξεων, το αμέσως επόμενο διάστημα θα υπάρξουν έως και ραγδαίες τροπές στο Κυπριακό, που θα λάβουν τη μορφή κρίσιμων διλημμάτων, τα οποία και θʼ απαιτήσουν σοβαρές ιστορικές αποφάσεις από Λευκωσία και Αθήνα.