Κινήσεις μετεκλογικής σύμπραξης ΝΔ και ΠΑΣΟΚ
Σύμφωνα με τις πληροφορίες του «Π», σ’ αυτές τις κινήσεις μετέχουν παλαιά στελέχη, τόσο του ΠΑΣΟΚ όσο και της Νέας Δημοκρατίας, χωρίς προφανώς καμιά συνεννόηση με τις αντίστοιχες ηγεσίες. Κινούνται αυτόβουλα, χωρίς σαφή, προς το παρόν τουλάχιστον, σχεδιασμό. Πρόκειται δηλαδή -όπως διαφαίνεται και όπως μας ελέχθη από ενδιαφερομένους- για καθαρά προσωπικές πρωτοβουλίες, αποτέλεσμα μακροχρόνιου προβληματισμού και ανησυχιών για την κρίσιμη κατάσταση που διαμορφώνεται τόσο στην οικονομία όσο και στα εθνικά θέματα.
Κυρίως όμως στο θέμα της οικονομίας, όπου αναμένονται καταλυτικές κυριολεκτικά εξελίξεις, με επίπονες επιπτώσεις, οι οποίες θα απαιτήσουν πολύ σύντομα γενναίες -όπως εκτιμούν οι ίδιοι παράγοντες και των δύο κομμάτων- αποφάσεις. Τις οποίες κανένα μονοκομματικό σχήμα εξουσίας δεν θα είναι σε θέση να πάρει και να επωμισθεί το βάρος τους.
Το «ΠΑΡΟΝ» γνωρίζει ονόματα πολιτικών (μεταξύ των οποίων και δύο τέως υπουργοί) οι οποίοι κινούνται προς αυτήν την κατεύθυνση, χωρίς όμως μέχρι στιγμής αποτέλεσμα.
Γιατί πρόκειται για πρώτες κρούσεις, οι οποίες και φαίνεται ότι θα λάβουν τη μορφή (προφανώς σε αρχική φάση) παραθέσεως ιδεών «για μετεκλογική σύμπραξη» των δύο μεγάλων κομμάτων, χωρίς ν’ αποκλείονται και άλλες σοβαρότερες εξελίξεις, όπως μας ανέφερε παράγοντας που μετέχει αυτών των επαφών, οι οποίες είναι «εντελώς άτυπες και αφορούν μόνον όσους, επίσης ατύπως, ενστερνίζονται τέτοιες προοπτικές».
Πρέπει όμως με έμφαση να σημειωθεί ότι όχι μόνο δεν φαίνεται να υπάρχουν ενδείξεις θετικών προσεγγίσεων για τέτοιες κινήσεις από πλευράς άλλων ηγετικών παραγόντων των δύο κομμάτων, αλλά, αντίθετα, τα πράγματα θα προκαλέσουν ενδεχομένως ενδοκομματικά προβλήματα στην περίπτωση που εμφανισθούν προεκλογικά τέτοιες τάσεις.
Υπό τις συνθήκες αυτές δεν θα υπάρξει κομματική ανοχή εφόσον αποτολμηθεί ανοικτή εκδήλωση αυτών των τάσεων. Γι’ αυτό και αυτοί που είχαν την πρωτοβουλία τέτοιων επαφών μιλούν για «μετεκλογική σύγκλιση», που θεωρούν ότι «θα καταστεί εκ των πραγμάτων αναπόφευκτη, λόγω αδιεξόδων», όπως ανέφερε στο «Π» τέως υπουργός, που για ευνόητους λόγους δεν θέλησε να μιλήσει επώνυμα.
Να σημειωθεί επίσης ότι, παρόλο που πρόκειται για εντελώς άτυπες κινήσεις, αυτές δεν διαφεύγουν την προσοχή των κομματικών οργάνων και των ηγεσιών, που δεν τις ενθαρρύνουν μεν αλλά και δεν μπορούν να κάνουν κάτι για να τις αποτρέψουν. Γιατί απλούστατα δεν υπάρχουν στοιχεία που να τις καθιστούν αντικείμενα μομφής ή αιτίες για κυρώσεις. Και τέλος -κι αυτό είναι το σοβαρότερο- κάποια πρωτοκλασάτα στελέχη (ακόμη και κυβερνητικά) και γνωρίζουν και προσεγγίζουν με κατανόηση (για να μην πούμε με συμπάθεια) αυτές τις κινήσεις. Τουλάχιστον όσον αφορά προθέσεις και αναγκαιότητες που τις προκαλούν.