ΤΑ ΥΠΟΥΛΑ ΤΑ ΠΑΡΘΙΑ ΒΕΛΗ ΚΑΙ Η ΣΠΗΛΙΑ ΤΟΥ ΝΤΑΒΕΛΗ

«Η θλιβερά μας εποχή
ως σπήλαιο ομοιάζει
μέ νεολίθες κάτοικους
μέ λύκο πού ουρλιάζει.

Οδόντες, όνυχες κτυπούν
μέσα εις τό ημίφως
καί η αλήθεια γίνεται
είς φρικαλέος γρίφος.

Παίδες οδεύουσι ομού
ως καλογεροπαίδες
στήν άγνοια τού μηδενός
φορώντας χειροπέδες.

Ο νούς μου περιβάλλεται
μέ ασαφή στοιχεία
κι οι νόμοι μετατρέπονται
σέ σκουπιδιών δοχεία.

Οι ρήτορες ασχημονούν
λέγοντας παπαρδέλες
τό ψεύδος σέρνει τόν χορό
καί φτύνει τίς αγέλες».

Ετούτα λέγει ο πατήρ
στόν γιό του καί τήν κόρη
παίζων τόν συμβουλάτορα
σέ χώρα σκορποχώρι.

Ανεμογκάστρια δηλαδή
καί όνειρα ονείρων
όταν τά πάντα κατοικούν
εις κατοικίες χοίρων.

Όταν τά πάντα σήπονται
καί ως σηπίες κλάνουν
όταν οι Ημισέληνοι
τουριστικώς ελαύνουν.

Όταν οι επαΐοντες
λέγουν καί αντιλέγουν
κι οι νόες αυνανίζονται
καί άχυρα εκλέγουν.

Καί τότε φθάνουν οι ληστές
καί δίκαιον διδάσκουν
καί πείθουν τό κοπάδι μας
έστω κι άν αντιφάσκουν.

Χαρούμενος ο πληθυσμός
ομνύει στούς σωτήρες
καί παραδίδει τά κλειδιά
σέ οπλισμένες χείρες.

Κεφάλια πίπτουν καταγής
καί σχίζονται αιδοία
κι επικρατεί ο πανικός
καί χαίρει η αηδία.

Ναοί κατακρημνίζονται
καίγονται τά βιβλία
τά Ιερά προσβάλλονται
άρχει η αμφιβολία.

Ετούτα ξαναγίνανε
σέ παρελθόντες χρόνους
νά όμως πού επανήλθανε
μέ δριμυτέρους τόνους.

Πλήν οι Σωτήρες οι ληστές
τής σήμερον ημέρας
στρατολογούν αυτόχθονες
παλιάτσους καί εταίρας.
Καί πνίγεται ο πληθυσμός
μέσα στήν ασφυξία
κι ως σύστημα επικρατεί
μόνο η ΥΠΕΡΑΞΙΑ.

ΕΝΘΑΔΕ ΚΕΙΤΑΙ Η ΠΑΤΡΙΣ
Η ΚΛΙΝΟΥΣΑ ΤΟ ΓΟΝΥ
ΔΙΑΒΑΤΗ ΠΕΡΙΠΑΤΗΤΗ
ΧΩΜΑ ΡΙΨΕ ΚΑΙ ΣΚΟΝΗ.

ΕΝΘΑΔΕ ΚΕΙΤΑΙ Η ΠΑΤΡΙΣ
ΑΝΕΥ ΜΙΑΣ ΤΕΦΡΟΔΟΧΟΥ
ΕΔΩ ΕΣΤΙ ΒΑΣΙΛΕΙΟΝ
ΤΟΥ ΚΑΘΕ ΑΝΑΔΟΧΟΥ.

……………………………………..
«Αυτό πού χρειάζεται η Χώρα
είναι πιό βρώμικα νύχια
καί πιό καθαρά μυαλά».
Will Rogers
«Είπαν»: Εκδόσεις Καστανιώτη