Πήγαν… διακοπές κι έχασαν τα μοσχεύματα δωρητών οργάνων!

Ούτε λίγο ούτε πολύ, οι ίδιοι οι εργάτες του Προγράμματος πληροφορήθηκαν ότι το καμάρι του Κέντρου βρισκόταν σε… διακοπές πέντε εβδομάδων, σαν να επρόκειτο για το στεγνοκαθαριστήριο της γειτονιάς τους!

Τα στοιχεία στην επιστολή-καταπέλτη που έστειλε το διοικητικό συμβούλιο του Συλλόγου Μεταμοσχευμένων του Ωνασείου («Συνεχίζω») δεν άφηναν καμιά αμφιβολία: Οι υπεύθυνοι για το Πρόγραμμα ενημέρωσαν γραπτώς τον Εθνικό Οργανισμό Μεταμοσχεύσεων που επιβλέπει τη διάθεση των μοσχευμάτων, ότι απορρίπτουν πέντε δότες με την ταυτόσημη δικαιολογία ότι δεν υπάρχει δυνατότητα να συγκεντρωθεί η χειρουργική ομάδα «λόγω θερινών διακοπών»!

Αυτό εσήμαινε ότι και οι καρδιές και οι πνεύμονες των δοτών μπορούσαν να διατεθούν στο εξωτερικό, όπως και έγινε. Τα μοσχεύματα έφυγαν στην Ιταλία, στη Γερμανία και στην Αυστρία, ενώ περίπου 30 υποψήφιοι «σιτεύουν» στη λίστα αναμονής του Ωνασείου περιμένοντας το πολυπόθητο μόσχευμα.

Περίπου οι μισοί ζουν με μηχανική καρδιά και, όπως μάθαμε από τον τραγικό Δημητράκη Καρύτσα, το 2004, τα μηχανήματα δεν εργάζονται για πάντα, παθαίνουν βλάβες και ο ασθενής χάνεται.

Βέβαια ο αναγνώστης μπορεί να σκεφτεί: Δεν είναι και οι γιατροί άνθρωποι με υποχρεώσεις και οικογένειες, που περιμένουν πώς και πώς τις καλοκαιρινές διακοπές; Ασφαλώς και είναι. Έλα όμως που οι δότες, ο θάνατος στην άσφαλτο, δεν κάνουν συμφωνίες με τις μεταμοσχευτικές ομάδες για τις διακοπές τους.

Αυτό σημαίνει ότι το πρόγραμμα δεν κλείνει ποτέ, είναι σε ετοιμότητα 7 μέρες την εβδομάδα και για 365 ημέρες τον χρόνο, ώστε να μην ξεφύγει ούτε ένα πολύτιμο όργανο, όπως γίνεται με όλα τα κέντρα του εξωτερικού.

Αυτό πολύ απλά ρυθμίζεται στέλνοντας τους μισούς γιατρούς σε διακοπές και κρατώντας τους άλλους κοντά στην Αθήνα, ώστε να ανταποκριθούν στο κάλεσμα.

Καλά, θα ρωτήσει και πάλι ο αναγνώστης: Τι έκανε το Ωνάσειο τα περασμένα χρόνια; Η άμεση απάντηση είναι να κοιτάξει τα πεπραγμένα του 2008, τελευταίας χρονιάς με διευθυντή τον ιδρυτή του Προγράμματος, τον καθηγητή Πέτρο Αλιβιζάτο.

Έγιναν τότε απανωτές μεταμοσχεύσεις μέσα στο καλοκαίρι, συμπεριλαμβανομένης εκείνης από τον άτυχο αυστραλό νέο, στις αρχές Αυγούστου, που ο ηρωικός πατέρας του εδώρισε την καρδιά του. Από τις 19 μεταμοσχεύσεις του 2008, οι μισές έγιναν μέσα στις διακοπές, χάρη στην αίσθηση καθήκοντος της μεταμοσχευτικής ομάδας και στον ενθουσιασμό από τις απανωτές επιτυχίες του Προγράμματος.

Υπενθυμίζεται ότι η επιβίωση στους μεταμοσχευμένους καρδιάς του Ωνασείου είναι 95% τον πρώτο χρόνο, έναντι 85% διεθνώς, και η ψαλίδα ανοίγει ακόμα περισσότερο στη δεκαετία, όπου το 70% των μεταμοσχευμένων του Κέντρου ζουν, έναντι μόνο του 50% στις άλλες χώρες.

Βέβαια πολλά έχουν συμβεί από τότε. Άλλαξε η ηγεσία του Προγράμματος, αν και δεν ήταν εξασφαλισμένη η διαδοχή. Το Πρόγραμμα ακόμα ψάχνει για το χαμένο όραμα. Ξεπηδήσανε διάφοροι αυτοδίδακτοι μεταμοσχευτές και η ατμόσφαιρα αρχίζει να μυρίζει λίγο Βαλκάνια. Το κωμικοτραγικό στην υπόθεση ήταν πως το Κέντρο δεν πιεζόταν πραγματικά από τους νόμους να κάνει αμέσως την αλλαγή. Δυστυχώς, ο τύπος επικράτησε της ουσίας, που ήταν η ακεραιότητα του Προγράμματος. Έτσι η μονάδα μεταμοσχεύσεων αναδιοργανώθηκε όπως όπως και συνεχίζει όπως όπως.

Τουλάχιστον οι σημερινοί υπεύθυνοι θα έρθουν ξεκούραστοι για να αντιμετωπίσουν τη δίκαιη οργή των δεκάδων ασθενών, που πριν τους κοιτούσαν στα μάτια περιμένοντας, και τον ακόμα πιο αυστηρό έλεγχο της Κοινωνίας. Άφεριμ!


Σχολιάστε εδώ