Μόνο ενεργητική πολιτική

Κύριε Διευθυντά,

Ο Νέστωρ της πολιτικής ζωής της Κύπρου Β. Λυσσαρίδης τόνισε: «Οι θηριωδίες του Αττίλα ήταν γνωστές και υπήρξε κάποιος δισταγμός στο να προβληθούν, με τη φρούδα ελπίδα, στα αρχικά βήματα, ότι αν υπήρχαν αγνοούμενοι τουλάχιστον να μην κακοποιηθούν. Ήταν αφελής προσέγγιση».

Η δική μας αφελής και μαξιμαλιστική προσέγγιση της εξημέρωσης του θηρίου μέσω της διαδικασίας εισδοχής του στην ΕΕ (δηλαδή της εφαρμογής της θεωρίας του «θηριοδαμαστού») πότε θα γίνει κατανοητό ότι μας οδηγεί μαθηματικά στη σύγκρουση;

Έχουμε παραχωρήσει την πρωτοβουλία και σταδιακά (αλλά σταθερά), μέσω της παθητικής και κατευναστικής πολιτικής μας, παραχωρούμε τμήμα της κυριαρχίας μας (βλέπε Ύμια και υπερπτήσεις κατοικημένων νήσων). Από κάποιο σημείο και μετά η περαιτέρω υποχώρηση δεν θα είναι εφικτή και τότε μοιραία η πολιτική θα παραδοθεί στα όπλα!

Είμαστε σύμμαχοι στο ΝΑΤΟ ή όχι; Η συμμαχία υποστηρίζει τα πασιφανώς δίκαια αιτήματά μας ή συμβάλλει, μέσω «μεθοδεύσεων», στην απώλεια κυριαρχικών μας δικαιωμάτων; Εκεί θα πρέπει να δοθεί η μάχη!

Μας κατηγορούν ότι στρατιωτικοποιήσαμε τα νησιά μας. Αφενός δικαιούμεθα να έχουμε εθνοφρουρά, αφετέρου να ζητήσουμε εξηγήσεις για τους λόγους που το «θηρίο» έχει εγκαταστήσει απέναντι στα νησιά μας τη «στρατιά του Αιγαίου».

Πρέπει εδώ και τώρα η στάση μας να γίνει κρυστάλλινα καθαρή προς όλους και η πολιτική μας ενεργητική και όχι παθητική, (σιωπηρή αποδοχή του casus belli) διαφορετικά ο θρήνος θα μας αδράξει…

ΠΛΟΙΑΡΧΟΣ