Όπως στρώνει ο καθένας κοιμάται…
Προφανώς γιατί δεν αντέξαμε τις πιέσεις της Ουάσινγκτον, που φρόντισε να μας τραβήξει τ’ αυτί. Έχει τον τρόπο να… συνετίζει τους άτακτους υπηκόους της… Εκτός κι αν πέσει σε κάποιον που ξέρει να παίζει της εξουσίας το παιχνίδι. Της γάτας με το ποντίκι. Όπως το παίζουν οι Τούρκοι. Και με τον χωροφύλαξ και με τον αστυφύλαξ. Και τόσα χρόνια δίπλα δεν μάθαμε το μάθημα… Τώρα βρεθήκαμε πάλι στη γωνία. Με τους δύο απέναντι. Αμερική και Ρωσία. Φταίμε. Γιατί δεν χαϊδέψαμε και δεν… φιλέψαμε τον Πούτιν. Οι αγωγοί μείνανε στα χαρτιά, τα 400 τόσα τεθωρακισμένα τα… ψειρίζουμε 3-4 χρόνια τώρα. Ένα βήμα μπρος, δύο πίσω.
Κατάφερε ο Ερντογάν και μετά τον Ομπάμα προσκύνησε και ο Πούτιν. Τα καλά και συμφέροντα, πάνω από αγάπες και φιλίες. Τι μου δίνεις, τι σου δίνω, είναι το παζάρι. Ούτε αυτό το έχουμε μάθει. Τα δίνουμε στους «νταβατζήδες» και τους οπλάδες χωρίς κανένα… αντισταθμιστικό.
Τρία πυρηνικά εργοστάσια έταξε ο Ερντογάν στον Πούτιν. Πολλά τα λεφτά. Και ο αγωγός, που τόσο μας κόστισε σε εχθρότητα από τους Αμερικανούς, γίνεται όπλο στα χέρια της Τουρκίας. Θα περνάει, λέει, από τουρκικά ύδατα. Εκεί που πιστεύαμε ότι εμείς θα ‘χουμε τον πρώτο ρόλο στην περιοχή. Τον άλλο αγωγό, Μπουργκάς – Αλεξανδρούπολης, να τον ξεχάσουμε από τη στιγμή που συζητείται να γίνει ο αγωγός Μπακού – Τσεϊχάν. Πάει περίπατο το όνειρο ότι θα γινόταν η Ελλάδα ενεργειακός κόμβος. Εξαρτώμενοι από την Τουρκία θα είμαστε, αφού αυτή θα έχει τη στρόφιγγα και θα την ανοιγοκλείνει όποτε γουστάρει, ανάλογα με το τι θέλει ν’ αρπάξει.
Και τώρα τι κάνουμε; Ένα και μόνο. Να πάψουμε να είμαστε αναξιόπιστοι. Και να τιμάμε τον λόγο μας. Και δεν τον τιμήσαμε με την κατασκευή «Ρεβυθούσας» στην περιοχή της Καβάλας, που εξήγγειλε ο υπουργός Κ. Χατζηγάκης, για να διοχετεύουμε υγρό φυσικό αέριο προς Βουλγαρία και πάνω.
Ποιος άραγε λόγος επέβαλε αυτήν την κίνηση; Κανένας δεν κατάλαβε ότι αυτό θα ενοχλούσε τους Ρώσους, από τη στιγμή που εξυπηρετεί τα σχέδια των Αμερικανών; Και τώρα το πληρώνουμε. Βγάζουμε ή δεν βγάζουμε μόνοι μας τα μάτια μας;
Όπως στρώνει ο καθένας κοιμάται, κύριε Καραμανλή… Φιάσκο κατέληξε το άνοιγμα στη Ρωσία. Υπάρχει όμως καιρός να επανορθώσουμε. Γιατί, όπως τονίζουμε σε εμπεριστατωμένη ανάλυση (στη σελ. 11), χρειάζεται η Ελλάδα να έχει στρατηγική σχέση με τη Ρωσία. Και αν υπάρχει τόλμη και αποφασιστικότητα, είναι παραπάνω από εφικτό.