Φέουδο του κ. Σβολόπουλου η Σχολή Ναυτικών Δοκίμων!

Κύριε Κουρή,

Όσα συμβαίνουν σήμερα, σχετικώς με το μάθημα της Ναυτικής Ιστορίας, στη Σχολή Ναυτικών Δοκίμων δεν είναι καινούργια. και για να πειστείτε, ζητάω τη φιλοξενία του «ΠΑΡΟΝ», ώστε να γίνει γνωστή και η προσωπική μου εμπειρία.

Το 1990 άρχισα να διδάσκω, ως ωρομίσθιος, Ιστορία στη Ναυτική Σχολή Πολέμου. Διευθυντής Σπουδών ήταν τότε ο Π. Χηνοφώτης, ο μετέπειτα υφυπουργός, και υποδιευθυντής ο Δ. Γούσης, ο στη συνέχεια Αρχηγός ΓΕΝ. Η συνεργασία μου μαζί τους υπήρξε πολύ καλή και, παράλληλα, το όλο περιβάλλον της σχολής ήταν εξαιρετικό. Έτσι, υπό αίσιες συνθήκες, άρχισα παράλληλα να διδάσκω, από το 1994, πάλι ως ωρομίσθιος, το μάθημα της Ναυτικής Ιστορίας στη Σχολή Ναυτικών Δοκίμων.

Η θέση καθηγητή του μαθήματος αυτού «χήρευε» τότε και ήτανε να προκηρυχθεί. Η προκήρυξη πράγματι έγινε τον Φεβρουάριο του 1997 και πίστευα πως θα μπορούσα αποτελεσματικώς να τη διεκδικήσω. Έκανα λάθος: Εμφανίστηκε ο Ι. Λουκάς, ο οποίος, χωρίς να έχει ούτε πτυχίο ούτε διδακτορικό στην Ιστορία, πήρε τελικώς τη θέση βάσει της ακόλουθης διαδικασίας:

1. Εισηγητής ορίστηκε ο Ν. Νικητάκος, που δίδασκε στη Σχολή Δοκίμων το μάθημα των… Ηλεκτρονικών.

2. Επειδή ο Ν. Νικητάκος δεν μπορούσε να εκφέρει κρίση για το ποιος θα διδάξει Ιστορία, ζήτησε «επικουρικώς» τις γνώμες δύο καθηγητών, του Θ. Χριστοδουλίδη (του Παντείου) και του Β. Σφυρόερα (του Πανεπιστημίου Αθηνών). Έτσι, μετέφερε απλώς τις γνώμες αυτών των δύο – ή μάλλον του Θ. Χριστοδουλίδη, γιατί ο Β. Σφυρόερας απέφυγε να πολυανακατευτεί.

Όμως η διαδικασία αυτή αποτελούσε καταπάτηση κάθε κανόνα. και τούτο, γιατί σύμφωνα με τα ειωθότα, την κρίση έπρεπε να κάνει καθηγητής του ίδιου ή συναφούς γνωστικού αντικειμένου στη Σχολή Δοκίμων και, εάν δεν υπήρχε εκεί τέτοιος καθηγητής, καθηγητής του ίδιου ή συναφούς αντικειμένου σε άλλη στρατιωτική σχολή ή, έστω, σε πανεπιστήμιο.

Με τη διαδικασία όμως που επινοήθηκε, βγήκε καθηγητής ο Ι. Λουκάς, χωρίς κανένας να αναλαμβάνει πλήρως την ευθύνη, διότι ο μεν Νικητάκος μετέφερε την άποψη κυρίως του Χριστοδουλίδη, που φυσικά καλύφθηκε στην «πλάτη» του Νικητάκου. Το θέμα είναι λοιπόν: ποιος ήτανε στον πυρήνα της όλης διαδικασίας.

Ε, ποιος άλλος θα ήτανε; Ο Κ. Σβολόπουλος βέβαια, του οποίου την εξαίρεση είχα ζητήσει ήδη κατά την έναρξη της διαδικασίας (επειδή τον ήξερα, αφότου συνυπηρετήσαμε στο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης). Ενώ λοιπόν η κρίση πήγαινε να γίνει από τον Σπ. Μπρέκη, καθηγητή Ιστορίας στη Στρατιωτική Σχολή Ευελπίδων, μπήκε στη μέση ο Σβολόπουλος ο οποίος, εφόσον εγώ είχα ήδη ζητήσει την εξαίρεσή του, υπέδειξε τους Χριστοδουλίδη και Σφυρόερα.

Έτσι, καθηγητής Ιστορίας εκλέχτηκε ο Ι. Λουκάς που δεν ήτανε ιστορικός. Δεν θέλω όμως, κ. Κουρή, να κλείσω την επιστολή μου, χωρίς να αναφερθώ και στις εξής «λεπτομέρειες»:

α. Προσέφυγα στο Συμβούλιο της Επικρατείας, αλλά οι δικαστές του Γ΄ Τμήματος που ανέλαβαν να κρίνουν την υπόθεση παρέπεμψαν το θέμα στην… ολομέλεια του Τμήματος, που έκρινε, τον Ιούνιο του 2002, ότι… ορθώς ο Ι. Λουκάς, χωρίς πτυχίο και διδακτορικό στην Ιστορία, είχε γίνει καθηγητής Ιστορίας στη Σχολή Ναυτικών Δοκίμων!

β. Εγώ τότε ήμουν άνεργος και δεν είχα καμία δυνατότητα αντίδρασης. τελικώς όμως έγινε κάτι που προφανώς δεν περίμενε το Πολεμικό Ναυτικό: ο Ι. Λουκάς την… κοπάνησε! Βρήκε άλλη δουλειά στο εξωτερικό και έφυγε από τη Σχολή Δοκίμων. Έτσι πάλι η θέση καθηγητή Ναυτικής Ιστορίας έμεινε κενή και πάει τώρα να καλυφθεί στη βαθμίδα του λέκτορα – σύμφωνα και πάλι με τις μεθοδεύσεις του Κ. Σβολόπουλου. Από παλιά ήξερα ότι, για να κινείται έτσι αυτός ο τελευταίος, έχει ισχυρή πολιτική υποστήριξη. Τώρα, χάρη στην επιστολή του αξιωματικού του Π.Ν. που δημοσιεύσατε, μαθαίνω ότι έχει την κάλυψη του ίδιου του πρωθυπουργού.

γ. Όλα αυτά αποκλείεται να είναι τυχαία, επειδή ό,τι συμβαίνει στη Σχολή Δοκίμων γίνεται και στα πανεπιστήμια με αποτέλεσμα τη ραγδαία διάλυση της Παιδείας μας. Η Παιδεία όμως υπήρξε το μέγα όπλο των Ελλήνων. άρα σκοπίμως διαλύεται.

Ο Λουκάς, πράγματι, είχε απόψεις εξίσου «προωθημένες» με εκείνες του Φωτάκη. Και επειδή, όπως πια αποδεικνύεται, το θέμα της Σχολής Ναυτικών Δοκίμων είναι κομβικής σημασίας, παρακαλώ τα στελέχη του ΠΝ -ακόμη και τους κ. Χηνοφώτη και Γούση- να εκδηλωθούν επιτέλους και να πούνε τη γνώμη τους για όσα εγώ εκθέτω στην επιστολή μου αυτήν και ο «Αξιωματικός του ΠΝ» στη δική του που δημοσιεύσατε.

Δημήτρης Μιχαλόπουλος

Διευθυντής

Ιδρύματος Ιστορίας του Ελευθερίου Βενιζέλου

και της αντίστοιχης Εθνικής Περιόδου