ΕΝΤΟΝΟ ΔΗΜΟΣΙΟΝΟΜΙΚΟ ΠΡΟΒΛΗΜΑ ΑΠΟ ΜΕΤΡΑ ΑΜΕΤΡΗΣ ΠΡΟΧΕΙΡΟΤΗΤΑΣ

Αντιθέτως χρόνο με τον χρόνο συνεχώς αγριεύει, καθώς ο καπιταλισμός στη νεοφιλελεύθερη έκδοσή του ποντάρει στην υψηλή ανεργία και πετυχαίνει την καθυπόταξη της εξαθλιωμένης τάξης των οικονομικά ανίσχυρων πολιτών. Η Ελλάδα έχει -λένε- σοβαρό δημοσιονομικό πρόβλημα. Υψηλά ελλείμματα και συνεχώς ανερχόμενο δημόσιο χρέος. Η συνταγή αντιμετώπισής του γνωστή. Καθεστώς κοινοτικής επιτήρησης και λιτότητα. Εάν με τη συνταγή αυτή λύνεται το πρόβλημα, δεν ενδιαφέρει τους ιθύνοντες, κοινοτικούς και ντόπιους. Το ενδιαφέρον τους περιορίζεται στην εφαρμογή αυστηρών μέτρων λιτότητας, στη μετατόπιση του φορολογικού βάρους στους οικονομικά αδύναμους πολίτες και στη συσσώρευση κεφαλαίου στα χέρια εκείνων που πιστά υπηρετούν το σύστημα. Το έχουμε πολλές φορές επισημάνει. Αυτήν την εποχή βιώνουμε τον πλέον απάνθρωπο καπιταλισμό, που αγνοεί εντελώς την ικανοποίηση των αναγκών.

Μας λένε ότι έχουμε σοβαρό δημοσιονομικό πρόβλημα. Σύμφωνοι. Αλλά ας μας δείξουν οι φωστήρες της ΕΕ, της ΟΝΕ και των άλλων διεθνών οικονομικών οργανισμών, που αποτελούν στηρίγματα του καπιταλιστικού κατεστημένου, ένα κράτος που να μην έχει σήμερα υψηλά ελλείμματα και δημόσιο χρέος σε καλπασμό.
Οι ΗΠΑ μόνιμα αντιμετωπίζουν εντονότατο πρόβλημα υψηλών ελλειμμάτων και αστρονομικού δημόσιου χρέους. Το ίδιο πρόβλημα εμφανίζουν, λόγω της οικονομικής κρίσης, και η Γερμανία, η Γαλλία, η Βρετανία και η Ιταλία. Ας μας δείξουν ένα από τα κράτη του διαβόητου G-8 ή του νεοπαγούς G-20 που να μην αντιμετωπίζει έντονο δημοσιονομικό πρόβλημα, ως αποτέλεσμα της σημερινής παγκόσμιας κρίσης. Οι τραπεζίτες αφαίμαξαν χωρίς έλεος την οικονομική ισχύ των κρατών με τα διαβόητα «πακέτα στήριξης» και τώρα εμφανίζουν και πάλι υψηλή κερδοφορία, όπως και πριν από την κρίση. Ετοιμάζονται μάλιστα για διανομή παχυλών μπόνους στο προσωπικό τους. Και τα κράτη όλα, ισχυρά και ανίσχυρα, βούλιαξαν στα ελλείμματα και στα χρέη. Έτσι δημιουργήθηκαν οι συνθήκες άμεσης και πλήρους υποταγής των κυβερνήσεων στις ορέξεις του τραπεζικού κατεστημένου. Πιστεύω ότι όσοι είχαν πιστέψει πως θα μπορούσε να θεσμοθετηθεί ένα σύστημα αποτελεσματικού ελέγχου της ασυδοσίας του χρηματοπιστωτικού συστήματος, θα έχουν ήδη απογοητευτεί. Τώρα η θέση των κυβερνήσεων έχει πλήρως εξασθενήσει, αφού εθελοντικά προσδέθηκαν σφιχτά στο άρμα του τραπεζικού συστήματος. Η κατάσταση αυτή θυμίζει τον μύθο του Αισώπου με τον γεωργό που πηγαίνοντας τον χειμώνα στο χωράφι του βρήκε στον δρόμο ένα φίδι σχεδόν ψόφιο από το κρύο. Το λυπήθηκε και το πήρε, το έβαλε στον κόρφο του, το ζέστανε και το φίδι με τις φροντίδες του γεωργού ξαναζωντάνεψε και τον δάγκωσε. Τρομερή εμπειρία για αφελείς. Τώρα βιώνουμε την αφελή φροντίδα των κυβερνήσεων, το φίδι ξαναζωντανεύει και θα δαγκώσει. Το δημοσιονομικό πρόβλημα είναι η σάρκα που τρέφει το ασύδοτο χρηματοπιστωτικό σύστημα και κυρίως το τραπεζικό. Οι κυβερνήσεις με υψηλά ελλείμματα και καλπάζον δημόσιο χρέος καταφεύγουν ικέτιδες στις τράπεζες για χρηματοδότηση με δυσμενείς όρους, όπως ακριβώς οι χρεοκοπημένοι επιχειρηματίες. Οι τράπεζες θησαυρίζουν και οι φορολογούμενοι πληρώνουν! Έτσι η ισχύς των τραπεζών εύκολα μετατρέπεται σε παντοδυναμία, που αποτελεί τη μήτρα που γεννάει και εκτρέφει την αχαλίνωτη ασυδοσία τραπεζιτών και επενδυτών. Με τα δεδομένα αυτά δεν πρέπει να περιμένουμε αποτελεσματικά μέτρα ελέγχου του χρηματοπιστωτικού συστήματος από την υποταγμένη εξουσία. Και ας απειλεί ο Ομπάμα και ο Σαρκοζί με τη θεσμοθέτηση συστήματος ελέγχου και περιορισμού της ασυδοσίας. «Το μεν πνεύμα πρόθυμον, η δε σαρξ ασθενής». Αυτό ακριβώς το φαινόμενο κυριαρχεί στις σχέσεις κράτους – αγορών! Ένα νοσηρό και απαράδεκτο «σύμπλεγμα Λαοκόοντος», υπεύθυνο για πολλά δεινά.

Απ’ όλα τα κράτη της Ευρωζώνης που αντιμετωπίζουν έντονο δημοσιονομικό πρόβλημα, η Ελλάδα πιέζεται περισσότερο για άμεσα μέτρα δημοσιονομικής εξυγίανσης. Για λιτότητα και αύξηση των φορολογικών βαρών. Και για «μεταρρυθμίσεις» προς αυτήν την κατεύθυνση. Πόσο έντονο όμως είναι το πρόβλημα της χώρας μας; Και πόσο δικαιολογημένος είναι ο πανικός της κυβέρνησης και ειδικά του υπουργού Οικονομίας για τη λήψη μέτρων αύξησης του φορολογικού βάρους και συνέχισης της αειφόρου λιτότητας; Από την πλευρά του ελλείμματος έχουμε την παρακάτω εικόνα με βάση τα στοιχεία (προσωρινά στοιχεία) που ανακοίνωσε το υπουργείο Οικονομίας για το πρώτο εξάμηνο 2009: υστέρηση εσόδων 4,2 δισ. ευρώ + υπέρβαση δαπανών 1,2 δισ. = 5,4 δισ. ευρώ η «μαύρη τρύπα» του κρατικού Προϋπολογισμού, μέχρι 30/6. Αν υποθέσουμε ότι οι αρνητικές αποκλίσεις θα συνεχιστούν με τον ίδιο ρυθμό, που προσωπικά το θεωρώ απίθανο, τότε η παρέκκλιση από τους στόχους του αναθεωρημένου Προϋπολογισμού ενδεχομένως να προσεγγίσουν τα 10 δισ. ευρώ σε ετήσια βάση. Και αν το ΑΕΠ λόγω της κρίσης περιοριστεί φέτος στα 245 δισ., τότε το καθ’ υπέρβαση των προβλέψεων του Προϋπολογισμού έλλειμμα θα κυμανθεί στο 4% του ΑΕΠ. Ο αναθεωρημένος Προϋπολογισμός ’09 προβλέπει έλλειμμα 12,6 δισ. ευρώ για ολόκληρη τη φετινή χρονιά. Με τα μέτρα που πήρε τον Ιούνιο ο κ. Παπαθανασίου και όσα πρόκειται να ληφθούν το φθινόπωρο και είναι άμεσης απόδοσης, τότε το έλλειμμα σε ετήσια βάση μπορεί να συγκρατηθεί στα επίπεδα του 6% μέχρι 7% του ΑΕΠ. Κι αυτό δεν είναι ακατόρθωτο, αρκεί να υπάρξει σύνεση εκ μέρους της κυβέρνησης στη διαχείριση των χρηματικών πόρων του Δημοσίου. Την προσπάθεια μπορεί να βοηθήσει και η πώληση των υπόλοιπων «ασημικών» που εξακολουθεί να διαθέτει το κράτος (συνέχιση αποκρατικοποιήσεων). Όλο και κάποιοι «επενδυτές» θα βρίσκονται να αρπάζουν τις ευκαιρίες! Οι αναλυτές των δημοσιονομικών θεμάτων στα ΜΜΕ θρηνούν για τον φετινό δημοσιονομικό εκτροχιασμό και την άσχημη πορεία εκτέλεσης του Προϋπολογισμού ’09. Και δικαιολογημένα ανησυχούν. Από το άλλο μέρος, η κυβέρνηση αιτιολογεί τη δυσάρεστη αυτή εξέλιξη και την αποδίδει στη διεθνή οικονομική κρίση που προκαλεί μείωση της συνολικής ζήτησης με εμφανείς επιπτώσεις στα έσοδα του Δημοσίου. Και εγώ ο αφελής διερωτώμαι: Ποια μέτρα έλαβε η κυβέρνηση για να τονώσει τη ζήτηση αγαθών και υπηρεσιών και να μετριάσει τις επιπτώσεις της κρίσης;

Από την αρχή της κρίσης η κυβέρνηση διά στόματος του πρωθυπουργού και των οικονομικών υπουργών πολλάκις είχε διαβεβαιώσει τη Βουλή και τον λαό ότι έχει ολοκληρωμένο σχέδιο αντιμετώπισης της κρίσης. Και ποιο ήταν το κυβερνητικό σχέδιο; Το εξής απλό: να δώσουμε τώρα 28 δισ. ευρώ στους τραπεζίτες και μετά όποιος κλάδος αντιμετωπίζει πρόβλημα θα λαβαίνει παροχές-αντίδωρο. Αιτείτε και δοθήσονται φορολογικές κυρίως διευκολύνσεις. Έτσι δόθηκαν διευκολύνσεις στον τουρισμό, στις οικοδομικές επιχειρήσεις και επιδοτήσεις για αγορά καινούργιων ΙΧ αυτοκινήτων (μείωση τέλους ταξινόμησης), αντικατάσταση ερκοντίσιον, επίπλων, καυστήρων, κουφωμάτων, έκπτωση για απόσυρση παλαιών αυτοκινήτων και πάει λέγοντας. Δηλαδή μέτρα άμετρα. Άμετρης προχειρότητας και απερισκεψίας, που δεν λειτούργησαν τονωτικά για την ενεργό ζήτηση, όμως προκάλεσαν εκτροχιασμό του Προϋπολογισμού. Αν αυτή η τακτική συνεχιστεί, τότε κανείς δεν μπορεί να προβλέψει ούτε το ύψος του ελλείμματος ούτε τον βαθμό της σκληρότητας των φορολογικών μέτρων, που πρόκειται να υιοθετηθούν και να εφαρμοστούν. Δηλαδή η κυβέρνηση από το ένα μέρος κυνηγάει με το ντουφέκι νέες πηγές φορολογικών εσόδων για μείωση του ελλείμματος και από το άλλο μέρος μοιράζει παροχές απρογραμμάτιστα. Αυτή δεν είναι απλώς αντιφατική πολιτική. Είναι σχιζοφρενική πολιτική. Είναι διχασμός της «προσωπικότητας» της κυβέρνησης. Που δυστυχώς εμφανίζεται σε όλους τους τομείς και όχι μόνον στον δημοσιονομικό. Διχασμένη εξωτερική πολιτική, διχασμένη πολιτική προστασίας του περιβάλλοντος, διχασμένη μεταναστευτική πολιτική, διχασμένη πολιτική προστασίας της δημόσιας τάξης. Πραγματικά σχιζοφρενική ενάσκηση της εξουσίας! Τρανό σημάδι μιας αυξανόμενης κυβερνητικής αναξιοπιστίας, που διαχέεται και προς τα έξω. Αυτήν τη διχασμένη πολιτική συμπεριφορά εκμεταλλεύονται τα εδώ «κοράκια» και οι «φίλοι» μας στο εξωτερικό, γείτονες και απόμακροι.

Το δημοσιονομικό μας πρόβλημα ασφαλώς είναι δύσκολο. Και το επαύξησε η κρίση και η προχειρότητα των κυβερνητικών χειρισμών για την αντιμετώπισή της. Έλλειψη ψυχραιμίας ή ηθελημένες ενέργειες; Ίσως και έλλειψη εμπειρίας από τα κυβερνητικά στελέχη. Πάντως σε κανέναν τομέα το κράτος δεν λειτουργεί σωστά. Γι’ αυτό και η καθημερινότητα του Έλληνα έγινε πλέον αφόρητη. Μέσα σ’ αυτό το «Βαλτοπέδιο» πώς ήταν δυνατόν να έχουμε σωστή δημοσιονομική πολιτική και αξιόπιστο κρατικό Προϋπολογισμό; Προσωπικά διατηρούμε την άποψη ότι τυχόν σκληρά φορολογικά μέτρα στο «φθινοπωρινό πακέτο» θα είναι σφάλμα. Θα περιορίσουν ακόμη περισσότερο την κατανάλωση και θα φουντώσουν τη φοροδιαφυγή, ως μέσο άμυνας των επιχειρήσεων, ενώ η κρίση (και η ύφεση) θα αποκτήσει μια ιδιάζουσα δυναμική απροσδιόριστης έντασης και διάρκειας. Έχουμε τονίσει κατ’ επανάληψιν από τη στήλη μας ότι η κρίση αντιμετωπίζεται με αύξηση της κατανάλωσης και αυτό προϋποθέτει ουσιαστική βελτίωση των εισοδημάτων των νοικοκυριών που δεν είναι «καταναλωτικά κορεσμένα». Να τι πρέπει να συνειδητοποιήσει η κυβέρνηση για να δώσει ώθηση στην οικονομία μας.