Αντικληρικαλισμός και μισαλλοδοξία…

Ο αντικληρικαλισμός είναι η συνηθέστερη μορφή μισαλλοδοξίας στις μέρες μας: η προσπάθεια ενοχοποίησης της Εκκλησίας για ό,τι έκανε κι ό,τι δεν έκανε, πριν από δέκα, είκοσι, πενήντα ή και… χίλια πεντακόσια χρόνια, για ό,τι πιστεύει κι ό,τι δεν πιστεύει, για ό,τι εκπροσωπεί κι ό,τι αποστρέφεται ακόμα.
Ο αντικληρικαλισμός δεν είναι «κριτική στην Εκκλησία». Είναι απόπειρα κοινωνικής περιθωριοποίησης της Εκκλησίας.
Δεν ανοίγει τα μυαλά των ανθρώπων στη γνώση και την έρευνα. Ξεριζώνει την Πίστη από τις ψυχές τους.
Δεν φωτίζει. Εξαγριώνει…
Ένα κλασικό παράδειγμα ήταν ο πίνακας «Πότισέ με» από την έκθεση Outlook, το 2003, επί κυβερνήσεως ΠΑΣΟΚ, και υπουργού Πολιτισμού Ευάγγελου Βενιζέλου. Ο πίνακας αυτός απεικόνιζε ένα… πέος έτοιμο να εκσπερματώσει πάνω σε έναν Σταυρό! Κατά τον καλλιτέχνη ήθελε να θέσει το ζήτημα της «σεξουαλικότητας του Ιησού»…
Η έκθεση ήταν χρηματοδοτούμενη από το υπουργείο Πολιτισμού, το οποίο, έπειτα από διαμαρτυρία της Εκκλησίας τότε, διέταξε να απομακρυνθεί ο πίνακας από την έκθεση. Κι επειδή ο υπουργός ήταν του ΠΑΣΟΚ, δεν υπήρξε τότε καμία επίσημη καταγγελία για «λογοκρισία»…
* Το πρόβλημα, ασφαλώς, δεν είναι μόνο ελληνικό και δεν αφορά μόνο τη μισαλλοδοξία. Υπάρχει ζήτημα για τα «όρια της τέχνης». Και έτσι τέθηκε το 2006 στη Δανία, όταν εφημερίδα δημοσίευσε κάποιες γελοιογραφίες του προφήτη του Ισλάμ Μωάμεθ. Οι γελοιογραφίες ήταν μάλλον «αθώες», αλλά θεωρήθηκαν «βλάσφημες» από τον μουσουλμανικό κόσμο, γιατί το Ισλάμ απαγορεύει οποιαδήποτε εικαστική απεικόνιση του προφήτη.
Ξέσπασαν ταραχές σε όλη την Ευρώπη, από μέλη των διάσπαρτων μουσουλμανικών κοινοτήτων, αλλά κι εκτός Ευρώπης, όπου βρήκαν τον θάνατο καθολικοί ιερείς. Μουσουλμάνοι ηγέτες απαίτησαν επισήμως από τους Ευρωπαίους να ζητήσουν συγγνώμη γιατί «προσέβαλαν το πρόσωπο του Προφήτη»…
— Αν υπέκυπταν οι Ευρωπαίοι ηγέτες στις πιέσεις αυτές, θα παραβίαζαν τη βασική αρχή του «κοσμικού κράτους», που επιτρέπει πλήρη ελευθερία στην άσκηση κριτικής προς (κάθε) θρησκεία και τα σύμβολά της.
— Αν πάλι αρνούνταν να υποκύψουν στις πιέσεις, διακινδύνευαν να πυροδοτήσουν, χωρίς να το επιθυμούν, έναν «ιερό πόλεμο» με τον ισλαμικό κόσμο.
Τελικώς διάλεξαν κάτι «ενδιάμεσο»: Δέχθηκαν σιωπηλά να μην ξαναϋπάρξει έστω και απλή εικαστική απεικόνιση του Μωάμεθ. Καθώς κι οτιδήποτε θα μπορούσε να πυροδοτήσει την οργισμένη αντίθεση του μουσουλμανικού κόσμου…
Όλα αυτά δημιούργησαν μια παράδοξη κατάσταση:
Οι μουσουλμάνοι «απαγορεύουν» κάθε βλασφημία και κάθε κριτική. Οι χριστιανοί είναι υποχρεωμένοι να αποδέχονται κάθε βλασφημία, ακόμα και την πιο υβριστική «κριτική».
Και οι ίδιοι άνθρωποι που μας καλούν να μη θίγουμε στο παραμικρό τους μουσουλμάνους (εν ονόματι της πολυπολιτισμικότητας) επιμένουν να προσβάλλουν αναίτια τους χριστιανούς (εν ονόματι του «κοσμικού κράτους»)!
* Πρόσφατα στην Ελλάδα αστυνομικοί έκαναν έρευνα σε λαθρομετανάστες, μερικοί εκ των οποίων διακινούσαν ναρκωτικά. Κάποιος αστυνομικός βρήκε μικρά διπλωμένα φακελάκια αγνώστου περιεχομένου στα χέρια ενός υπόπτου. Του τα πήρε και τα έσχισε, για να διαπιστώσει το περιεχόμενό τους. Τότε ξέσπασε σάλος στη μουσουλμανική κοινότητα διότι τα φακελάκια είχαν πάνω τους, λέει, τυπωμένους στίχους του Κορανίου!
Οι ίδιοι άνθρωποι που αποδοκίμασαν την Αστυνομία για την «ασέβεια που έδειξε στο Κοράνι», λίγες εβδομάδες αργότερα κατηγόρησαν την Ορθόδοξη Εκκλησία που διαμαρτυρήθηκε για το φιλμάκι του Γαβρά στο Μουσείο Ακρόπολης.
Αντιλαμβάνονται και αποδοκιμάζουν την ασέβεια, μόνο όταν θίγει το Ισλάμ. Όταν θίγει τους χριστιανούς την επιδοκιμάζουν και την υπερασπίζονται.
Η Αστυνομία δεν έχει το δικαίωμα να ελέγχει οποιοδήποτε υλικό διακινούν λαθρομετανάστες, περιτυλιγμένο σε χαρτάκια με στίχους του Κορανίου, διότι, λέει, αυτό «προσβάλλει τη θρησκεία τους»! Αλλά η χριστιανική Εκκλησία δεν έχει το δικαίωμα να προσβάλλεται από ένα φιλμάκι που τη θίγει…
Κι αυτά τα υποστηρίζουν την ίδια στιγμή, οι ίδιοι άνθρωποι…
Βεβαίως, αρχή του φιλελεύθερου κράτους είναι ότι ουδείς έχει δικαίωμα να προσβάλλει κανέναν. Αλλά και ουδείς μπορεί να παρανομεί και να ζητά το ακαταδίωκτο από τις αρχές με πρόσχημα το «σεβασμό της θρησκείας του».
Εδώ αυτές οι απλές αρχές έχουν αντιστραφεί: Οποιοσδήποτε έχει το δικαίωμα να θίγει και να προσβάλλει την πλειονότητα των χριστιανών. Ουδείς έχει το δικαίωμα να ελέγχει τις παρανομίες των λαθρομεταναστών, αν δηλώνουν μουσουλμάνοι!
Βεβαίως, αυτό δεν έχει καμία σχέση με την ισοπολιτεία. Ίσα ίσα αποτελεί πλήρη ανατροπή της ισοπολιτείας.
Αυτό ονομάζεται μισαλλοδοξία, γιατί πυροδοτεί σκανδαλωδώς άνισες συνθήκες σε βάρος της πλειονότητας. Και εξοργίζει την κοινωνία…
Ασφαλώς, δεν φταίνε γι’ αυτό οι μουσουλμάνοι συμπολίτες μας – λαθραίοι ή νόμιμοι…
Φταίνε αυτοί που έχουν πάρει απόφαση να διαλύσουν τον κοινωνικό ιστό πυροδοτώντας γενικευμένη μισαλλοδοξία.
Φταίνε, επίσης, όσοι μπορούν -αλλά ακόμα δεν τολμούν- να τους βάλουν στη θέση τους.

Ν. Ζ.