Να μετρήσουμε φίλους και εχθρούς…

Κύριε Διευθυντά,

– Διαβάζουμε ότι οι ΗΠΑ χρειάζονται την «αναβίωση της παραμελημένης συμμαχίας» με την Τουρκία για να βοηθηθούν στην επούλωση των πληγών που προκάλεσε η πολιτική της προηγουμένης διακυβέρνησης (administration) σε σχέση με τον μουσουλμανικό κόσμο… (Έτσι πιστεύουν!)

Κατά παρεχόμενη ερμηνεία οι ΗΠΑ θέλουν την Ελλάδα σε ρόλο «κομπάρσου» και έχουν αποφασίσει να βάλουν την Ελλάδα κατά μέρος (…to put Greece aside…).

– Ίσως θα πρέπει να δούμε τα πράγματα από διαφορετική και ρεαλιστική οπτική γωνία και, αφού πάψουμε να γκρινιάζουμε, να διερωτηθούμε γιατί δεν θα πρέπει οι ΗΠΑ να έχουν «σφιχτούς δεσμούς» με την Τουρκία. Εμάς δεν μας πέφτει λόγος… Άλλωστε «σύμμαχοι» είναι, ας κάνουν ό,τι τους φωτίσει ο (κοινός) Θεός τους!

Γιατί θα πρέπει να καιγόμαστε εάν είμαστε η όχι ο «στρατηγικός εταίρος» των ΗΠΑ. Πού μας έχουν συμπαρασταθεί μέχρι τώρα, για να θέλουμε «άστε ντου» να είμαστε εταίροι; Στην Κύπρο; Στο Αιγαίο; Στη Μακεδονία; Στον ατελή οπλισμό που μας δίνουν και που τον έχουμε πληρώσει χρυσάφι;

– Εμείς θέλουμε τη φιλία και συνεργασία όλων των όμορων εθνών, την εφαρμογή των υφισταμένων διεθνών συνθηκών και των κανόνων του δικαίου (Δίκαιο της θαλάσσης – 12 μίλια) την ειρηνική επίλυση των διαφορών (Υφαλοκρηπίδα Χάγη) και δεν θέλουμε να είμαστε εμπόδιο στη φιλία, τη συνεργασία και τη συμμαχία κανενός, ούτε στα γονίδια μας έχει καταγραφεί ως επίλυση των διαφορών η χρήση του… «Smith & Wesson»!

– Εάν οι ΗΠΑ μας θέλουν… «aside»… θα πρέπει να μας είναι αδιάφορο. Εκείνο που πραγματικά θέλουμε από τις ΗΠΑ είναι να μην «απεργάζονται τα φαύλα» εις βάρος μας, και ειδικά στη διαδικασία επίλυσης διαφορών μας με την Τουρκία, διότι τότε… θα μας αναγκάσουν να αντιδράσουμε και… «εκεί που πήγαν για μαλλί θα βγούνε κουρεμένοι». Εάν πάλι θεωρούν ότι το «δίκαιο του ισχυροτέρου» πάντα επιβάλλεται και δεν υπάρχει λόγος να μας υπολογίζουν, ας αντιληφθούν ότι… «πάει πουλί μου η σφυρίχτρα σου» και ότι… «υπάρχουν και αλλού (ισχυρές) πορτοκαλιές που κάνουν πορτοκάλια».

-Ίσως εμείς θα πρέπει με σωφροσύνη να χαράξουμε μια νέα πορεία βασισμένη στη βούληση του λαού να στηρίξει μόνος του (και όχι μέσω των αποκαλουμένων συμμάχων) και με όλα τα μέσα που διαθέτει την πατρίδα του. Να δηλώσουμε έντονα προς κάθε κατεύθυνση ότι στα τρία εθνικά μας θέματα δεν υπάρχει χώρος για υπαναχώρηση. Να μετρήσουμε φίλους και εχθρούς και να συμπεριφερθούμε αναλόγως για να καταλάβουν και αυτοί ότι η στάση τους έχει κόστος.

-Δεν περιμένουμε από τους ταγούς της εξουσίας «λεονταρισμούς» αλλά μόνο να θυμούνται ότι το… «σφάξε με αγά μου ν’ αγιάσω»… το τέλειωσαν οι πρόγονοί μας το… 1821.

ΠΛΟΙΑΡΧΟΣ