Και ξένος δάκτυλος κατά Παπούλια

Απόλυτα έγκυρες πληροφορίες του «Π» αναφέρουν συγκεκριμένα και το εξής:

– Ο διεθνής παράγοντας, ιδιαίτερα δε ο υπερατλαντικός, αλλά και κύκλοι της ΕΕ, καθώς και συμφέροντα που υποστηρίζουν το Ισραήλ, δεν επιθυμούν την επανεκλογή του νυν Προέδρου Κάρολου Παπούλια! Και καταβάλλουν εργώδεις παρασκηνιακές προσπάθειες για να την ακυρώσουν.

Αιτία, οι θέσεις του Κάρολου Παπούλια για τις εξελίξεις στα εθνικά θέματα, θέσεις γνωστές και απ’ την περίοδο που ήταν υπουργός Εξωτερικών, αλλά και γενικότερα από παρεμβάσεις του. Θέσεις που εκτός απ’ τις ελληνοτουρκικές σχέσεις, το Κυπριακό, το Σκοπιανό κ.λπ. περιλαμβάνουν και το «αραβικό άνοιγμα» που είχε γίνει επί ημερών Ανδρέα Παπανδρέου – Κάρολου Παπούλια και είχε εξοργίσει την Ουάσινγκτον.

Όλα αυτά δεν ξεχνιούνται. Και επειδή κατά το επόμενο διάστημα θα υπάρξουν κρίσιμες εξελίξεις και στα Ελληνοτουρκικά και στο Κυπριακό και στο Σκοπιανό, δεν είναι λίγοι όσοι φοβούνται πως ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας μπορεί να «χαλάσει τη σούπα» με μια παρέμβασή του την κρίσιμη στιγμή. Και επειδή τη φωνή του και τις παρεμβάσεις του ο λαός τις ακούει, διότι εκφράζουν τα αισθήματά του, κάτι τέτοιο είναι επικίνδυνο για όσους απεργάζονται «λύσεις» συμβιβασμού…

Οι πληροφορίες μας αναφέρουν συγκεκριμένα ότι ήδη σε «αρμόδιους παράγοντες» που έχουν λόγο και ρόλο στα της προεδρικής εκλογής έχει «διαμηνυθεί» η «επιθυμία» συγκεκριμένων διεθνών κύκλων για «έναν άλλο Πρόεδρο, προσαρμοσμένο στα σημερινά δεδομένα», δηλαδή «υπάκουο» σε όσα μέλλει να εκδηλωθούν το επόμενο, κρίσιμο επαναλαμβάνουμε, διάστημα.

Παπούλιας: Έχει λάβει

τις αποφάσεις του

Μέσα σ’ αυτό το σκηνικό, όπου η εκλογή Προέδρου έχει εμπλακεί απ’ το ΠΑΣΟΚ με την πρόκληση πρόωρων εκλογών και ως εκ τούτου βρίσκεται εκ των πραγμάτων στο κέντρο της κομματικής αντιπαράθεσης, έχει τεράστια σημασία το τι θα πράξει ο Πρόεδρος τελικά, διότι αυτό θα καθορίσει τη ροή των εξελίξεων, προς τη μια ή την άλλη κατεύθυνση.

Έγκυρες πληροφορίες του «Π»

αναφέρουν ότι:

• Το «punkt» που έδωσε ως

απάντηση ο Κάρ. Παπούλιας όταν ρωτήθηκε (κατά τη δεξίωση για την αποκατάσταση της Δημοκρατίας) για την αντιπαράθεση που έχει ξεσπάσει γύρω απ’ την προεδρική εκλογή, δεν σήμαινε κυρίως ότι ήθελε να σταματήσει κάθε σχετική συζήτηση. Σήμαινε, για όσους γνωρίζουν καλά τον κώδικά έκφρασης του Κάρ. Παπούλια, ότι ο Πρόεδρος έχει λάβει τις αποφάσεις του, έχει καταλήξει στο τι θα κάνει και πώς θα αντιδράσει. Και θα το κάνει αυτό τη στιγμή που ο ίδιος θα επιλέξει ως κατάλληλη και θεσμικά μη αμφισβητούμενη.

Φυσικά οι αποφάσεις του Κάρ. Παπούλια δεν είναι γνωστές παρά σε ένα πολύ στενό και εχέμυθο κύκλο. Πάντως -και σημειώστε το αυτό- έχουν ληφθεί, υπάρχουν…

ΠΑΣΟΚ: Θα μας κοστίσει

η στάση μας…

Απ’ τη μεριά του Γ. Παπανδρέου και καθώς ο χρόνος περνά, όλο και περισσότερο γίνεται σαφές ότι έχει διπλό στόχο:

• Αφενός να προκαλέσει εκλογές, έστω κινούμενος εκτός των ορίων της συνταγματικής νομιμότητας, και αφετέρου να εξωθήσει τον Κάρ. Παπούλια να μην αποδεχθεί να είναι εκ νέου υποψήφιος, αρνούμενος να συμπράξει σε ένα αντιθεσμικό παιχνίδι.

Όπως έχει επισημάνει «ΤΟ ΠΑΡΟΝ», στην πραγματικότητα ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ δεν επιθυμεί την επανεκλογή Παπούλια, όσο κι αν προσπαθεί να πείσει για το αντίθετο, επειδή ο Πρόεδρος χαίρει καθολικής αποδοχής και αγάπης.

Και δεν την επιθυμεί, ακριβώς επειδή δεν θέλει ως πρωθυπουργός (αφού θεωρεί δεδομένη τη νίκη και την αυτοδυναμία στις εκλογές) να έχει έναν Πρόεδρο με θέσεις στα εθνικά θέματα απέχουσες και μάλιστα πολύ απ’ τις δικές του…

Ωστόσο πλέον ο Γιώργος αντιμετωπίζει μια ισχυρή εσωκομματική αμφισβήτηση της επιλογής του σχετικά με τα «Προεδρικά».

Κατ’ αρχάς η αντίθεση του Β. Βενιζέλου, κατά την πρόσφατη ευρεία σύσκεψη στελεχών, έχει ιδιαίτερη σημασία λόγω και της ιδιότητάς του ως συνταγματολόγου.

Στην ουσία ο Βενιζέλος τάχθηκε υπέρ των σχετικών γνωματεύσεων τόσο του Γ. Κασιμάτη όσο και του Δημ. Τσάτσου.

Αλλά πέραν της διαφοροποίησης Βενιζέλου και σύμφωνα με απόλυτα έγκυρες πληροφορίες μας, πολλοί βουλευτές και πολλά στελέχη του ΠΑΣΟΚ έχουν ήδη διαμηνύσει στον Γιώργο ότι το Κίνημα εισπράττει κόστος απ’ τη στάση που κρατά στο θέμα της προεδρικής εκλογής.

Φαίνεται -και αυτό το διαπιστώνουν βουλευτές και στελέχη απ’ την επαφή τους με τον λαό- ότι το ΠΑΣΟΚ χρεώνεται ήδη μια εκλογική φιλολογία τη στιγμή που άλλα προβλήματα έχει ο λαός να αντιμετωπίσει.

Επίσης φαίνεται ότι οι παρεμβάσεις Κασιμάτη και Τσάτσου (αλλά και των Χρυσόγονου και Ματθία) έχουν επίσης επηρεάσει το κλίμα και το ΠΑΣΟΚ κινδυνεύει να χρεωθεί μια αντιθεσμική επί της ουσίας συμπεριφορά.

Μάλιστα σχετικά υπενθυμίζεται και το αντίστοιχο της περιόδου 1999 – 2000, όταν ήταν ο Κ. Καραμανλής που χρεώθηκε τη μεγάλη καθυστέρηση δήλωσης στήριξης της επανεκλογής τότε του Κ. Στεφανόπουλου.

Έτσι ενώ είχε κερδίσει τις ευρωεκλογές του Ιούνη του 1999, στο τέλος του χρόνου οι δημοσκοπήσεις έφεραν τη ΝΔ περί τις 4,5 μονάδες πίσω απ’ το ΠΑΣΟΚ και τελικά ο Σημίτης έκανε πρόωρες εκλογές τον Απρίλη και τις κέρδισε έστω οριακά. Και αυτή η πτώση της ΝΔ κρίθηκε ότι οφειλόταν και στη μεγάλη καθυστέρηση να δηλώσει ο Κ. Καραμανλής ότι θα υποστηρίξει την επανεκλογή του Στεφανόπουλου (το έκανε τελικά κατά την ομιλία του για τον προϋπολογισμό, τον Δεκέμβρη, ενώ μέχρι τότε ο Κ. Σημίτης τον πίεζε να ξεκαθαρίσει τη θέση του και τον εγκαλούσε για αντιθεσμική συμπεριφορά).

Νέες φωνές κατά της πρόκλησης εκλογών…

Στο μεταξύ νέες φωνές προστίθενται στις ήδη υπάρχουσες (Κασιμάτης, Τσάτσος) που εγκαλούν το ΠΑΣΟΚ και τον πρόεδρό του για την επιλογή πρόκλησης εκλογών διά της αξιοποίησης της εκλογής Προέδρου της Δημοκρατίας.

Ο καθηγητής Συνταγματικού Δικαίου Κ. Χρυσόγονος με άρθρο του στην «Ελευθεροτυπία» κάνει λόγο για «καταστρατήγηση και κατάχρηση της λογικής του άρθρου 32 του Συντάγματος απ’ την αξιωματική αντιπολίτευση».

Κατάχρηση εξουσίας

Πιο οξύς ο επίτιμος πρόεδρος του Αρείου Πάγου (πρόεδρος κατά την περίοδο της πρωθυπουργίας Σημίτη) Στ. Ματθίας με άρθρο του στην «Καθημερινή» κάνει λόγο για «κατάχρηση εξουσίας», υπογραμμίζοντας:

– «Πρόκειται για κλασική περίπτωση κατάχρησης εξουσίας,

αφού η άρνηση σύμπραξης δεν συναρτάται προς την καταλληλότητα του προσώπου του Προέδρου, αλλά υπαγορεύεται από σκοπό ξένο και άσχετο, την πρόωρη αναρρίχηση της αντιπολίτευσης στην κυβέρνηση».

Άλλα λέγανε παλιότερα!

Στα παραπάνω πρέπει να προστεθούν και η διγλωσσία και ασυνέπεια των στελεχών του ΠΑΣΟΚ επί του επίμαχου θέματος. Άλλα λέγανε παλιότερα (όχι τόσο παλιότερα) και ο Γ. Παπανδρέου και ο Κ. Σημίτης, αλλά και άλλα στελέχη, ορισμένα εκ των οποίων (όπως ο Ρόβλιας) πρωταγωνιστούν σήμερα στην επιχειρηματολογία υπέρ μιας συμπεριφοράς εξόφθαλμα αντιθεσμικής (σχετικό ρεπορτάζ στην απέναντι σελίδα).