Ελλάς και Σουηδία
Κύριε Διευθυντά,
Η Ελλάς έχει πάντα λόγον να είναι ευγνωμονούσα προς την Σουηδίαν. Δεν θα ξεχάσει ποτέ ότι ο Σουηδικός Ερυθρός Σταυρός εν συνεργασία με τον Ελβετικόν, κατά την θηριώδη γερμανικήν κατοχήν, προσέφεραν πολυτίμους υπηρεσίας προς τον ελληνικόν πληθυσμόν, κυρίως των Αθηνών.
Αλλά δεν κατανοούμεν την φιλοτουρκικήν στάσιν της Σουηδίας, όχι βεβαίως λόγω της εχθρότητός της έναντι της Ελλάδος, αλλά λόγω της καταφώρου παραβιάσεως πάσης ανθρωπίνης αξίας και παντός διεθνούς νόμου από καταβολής της λεγομένης τουρκικής δημοκρατίας, που ίδρυσε ο Κεμάλ. Εάν θέλωμεν να υπενθυμίσωμεν στην Σουηδίαν τα εγκλήματα της Τουρκίας, από της εποχής του Α. Χαμίτ (1875) -πέραν των εγκλημάτων του αιμοσταγούς τούτου σουλτάνου- μέχρι σήμερον, τα απαριθμούμεν όλως ενδεικτικώς. (1) Την εξολόθρευσιν 1,5 εκατομμυρίου Αρμενίων, όπερ συνιστά έγκλημα γενοκτονίας κατά την Σύμβασιν της Γενεύης του 1949. (2) Την εξόντωσιν των χριστιανικών πληθυσμών Μικράς Ασίας και Πόντου. (3) Την γενοκτονίαν των Ελλήνων της Κωνσταντινουπόλεως (1955). (4) Την εξολόθρευσιν του ελληνικού πληθυσμού εις τας νήσους Ίμβρον και Τενέδον, κατά παράβασιν της Συνθήκης της Λωζάννης. (5) Την εξαφάνισιν 1.500 αιχμαλώτων Ελληνοκυπρίων κατά την εισβολήν του 1974. (6) Την περιφρονητικήν αντιμετώπισιν σωρείας αποφάσεων του Ο.Η.Ε. τόσον της Γενικής Συνελεύσεως όσον και του Συμβουλίου Ασφαλείας περί εκκενώσεως του καταληφθέντος εδάφους της Κυπριακής Δημοκρατίας. (7) Την απόπειραν νοθεύσεως του πληθυσμού της Κύπρου διά μεταφοράς εποίκων από την Ανατολίαν. (8) Την μη αναγνώρισιν της Κυπριακής Δημοκρατίας, συμφώνως προς τας αποφάσεις της Ε.Ε. (9) Την αυθαίρετον απαγόρευσιν χρησιμοποιήσεως των λιμένων και των αεροδρομίων από την Δημοκρατίαν της Κύπρου κατά περιφρόνησιν των αποφάσεων της Ε.Ε. (10) Την θεσμοθέτησιν casus belli έναντι της Ελλάδος, εάν εφαρμόση το Δίκαιον της Θαλάσσης (Montego Bay, 1982) το οποίον εφαρμόζει η Τουρκία προκειμένου περί της Μαύρης Θαλάσσης. (11) Αυθαίρετον διχοτόμησιν του Αιγαίου διά συντάξεως πλαστών χαρτών περί αυτού εμφανιζόντων τας ελληνικάς νήσους του Ανατολικού Αιγαίου ως τουρκικάς. (12) Την παραβίασιν των χωρικών υδάτων της Ελλάδος διʼ αυθαιρέτου ενεργείας, και ερεύνας εις υφαλοκρηπίδαν της διά ανεύρεσιν πετρελαίου. (13) Την συνεχή από του έτους 1974 παραβίασιν του FIR Αθηνών και κατά συνέπειαν περιφρόνησιν του ICAO και της Συμβάσεως περί Διεθνούς Πολιτικής Αεροπορίας (Σικάγο, 1944) και των Συνδιασκέψεων των Παρισίων (1952) και της Γενεύης (1958). (14) Την παραβίασιν της προσφάτου συμφωνίας περί επαναπροωθήσεως στο έδαφός της λαθρομεταναστών, διοχετεύοντας αλλοεθνή πληθυσμόν εις Ελλάδα, με τον πρόδηλον σκοπόν την αποσταθεροποίησίν της, συμφώνως προς πρόσφατον διαπίστωσιν Επιτρόπου της Ε.Ε., θέτοντας τοιουτοτρόπως εις εφαρμογήν το δόγμα Τ. Οζάλ, ότι «δεν χρειάζεται να κάνουμε πόλεμο με τους Έλληνες, αφού αρκεί να τους στείλουμε μερικά εκατομμύρια από εδώ μεριά και να τελειώνουμε με αυτούς» («Το Παρόν», 12/7/2009).
Εάν αυταί αι παραβιάσεις συνιστούν κατά την Σουηδίαν πράξεις καλής γειτονίας, δεν βλέπομεν κατά τι χρειάζεται να υπάρχουν τα κριτήρια της Κοπεγχάγης, παρά ενθυμούμεθα τον λόγον του Σουλεϊμάν Ντεμιρέλ (1995), ότι «Εάν εφαρμόσουμε τη δημοκρατία όπως μας το ζητούν οι Ευρωπαίοι, τότε θα διαλυθούμε και αυτό δεν πρόκειται να γίνη ποτέ» (Χριστόδουλος Κ. Γιαλλουρίδης, «Η Τουρκία σε μετάβαση», εκδ. Ι. Σιδέρης, Αθήναι, 1999, σελ. 13).
Ας σκεφθεί καλύτερον η Σουηδική Προεδρία, ότι η Ευρώπη δεν έχει ανάγκην κύματος ισλαμιστών με το έμβλημα ότι οι μη μουσουλμάνοι είναι «άπιστοι» και οπωσδήποτε πρέπει να εξοντωθούν. Υπενθυμίζομεν επίσης ότι και τα 3 εκατομμύρια Τούρκων, που ζουν στην Γερμανία, διαβιούν υπό μορφή γκέτο, μακράν πάσας επαφής με τον χριστιανικόν πληθυσμόν, καθολικόν ή διαμαρτυρόμενον. Αυτά προς το παρόν.
Αναστάσιος Π. Ζολώτας
Αθήνα