Στης Σοφοκλέους τα παιχνίδια…

«Εισαγόμενη νευρικότητα». Ωραίος όρος, καινοφανής, δίνει και «άφεση αμαρτιών» σε όλους εμάς που εξακολουθούμε να δραστηριοποιούμαστε στην ελληνική χρηματιστηριακή αγορά των είκοσι-τριάντα τίτλων, της ολοένα μειούμενης ρευστότητας, των ελάχιστων ειδήσεων και των εισηγμένων που στη συντριπτική τους πλειονότητα κινούνται (;) μεταξύ φθοράς και αφθαρσίας και πάντως είναι προ πολλού απαξιωμένες.

Ώστε λοιπόν δεν φταίμε εμείς, οι «ξένοι» φταίνε. Που δεν έχουν αποφασίσει τι θα κάνουν καλοκαιριάτικα με τις δικές τους αγορές, για να «πάρουμε γραμμή» κι εμείς…

Οι «ξένοι» φταίνε που εδώ και χρόνια δίνουν τον τόνο στην ελληνική αγορά, που κρατάνε -κατά περιόδους- ακόμα και το 60% της συνολικής κεφαλαιοποίησης και φυσικά πράττουν κατά το δοκούν. ΔΕΝ φταίνε οι εγχώριοι επαγγελματίες που ακολουθούν κατά πόδας τις κινήσεις των μεγάλων ξένων χαρτοφυλακίων, αλλά με διαφορά φάσης! ΔΕΝ φταίνε οι μικρομεσαίοι επενδυτές -έστω όσοι απέμειναν ενεργοί στο ΧΑ- που ψάχνονται να βρουν «καλό χαρτί». ΔΕΝ φταίνε οι έλληνες ιθύνοντες που κυριολεκτικά παίζουν με τους κανονισμούς, τους νόμους, το σύστημα ολόκληρο, σε βαθμό τέτοιο, ώστε ακόμα κι αν βρεθεί κάποιος «σοβαρός» επενδυτής, να μην ξέρει τι θα του ξημερώσει (αναλόγως του ποσού που «λείπει» κάθε φορά από τα δημόσια ταμεία, αλλάζει το φορολογικό σύστημα, ακόμα και το ισχύον πλέγμα νόμων και κανόνων που διέπει την επιχειρηματικότητα στη χώρα μας). Και φυσικά ΔΕΝ φταίνε οι ίδιοι οι επιχειρηματίες, με πρώτους τους τραπεζίτες, που την κρίση τη βιώνουν περίπου ως αφορμή και αιτία για να «θάψουν» πιο βαθιά στον λάκκο τους μικροεπενδυτές, αυτούς που πρώτα τους έδωσαν ελπίδες για τρελά κέρδη, μετά τους έδωσαν μετοχοδάνεια, μετά τους υποσχέθηκαν «ασφάλεια» και κέρδη μέσω των σύνθετων προϊόντων τους και τώρα -που δεν έχουν… δίφραγκο- δεν ξέρουν τι να τους κάνουν!

Συμφωνώ, λοιπόν, πως αναλογικά με το τι συμβαίνει «έξω», το ΧΑ μάλλον επιδεικνύει αξιομνημόνευτη συμπεριφορά τελευταία. Αλλά πίσω από τη βιτρίνα υπάρχουν ζέοντα προβλήματα. Απλώς δεν τα αγγίζουμε, βρε αδερφέ…

Απλώς, για την ιστορία, θυμηθείτε πως η λεγόμενη περιφέρεια της αγοράς, οι τίτλοι δηλαδή που παραδοσιακά αποτελούσαν τον κύριο στόχο των μικροεπενδυτών, φυτοζωεί χωρίς αύριο. Όσοι όμως έχετε-έχουμε τίτλους αυτής της… συνομοταξίας, αλήθεια, τι πρέπει να προσδοκάτε-προσδοκούμε; Η αλήθεια λοιπόν είναι πως σε ποσοστό άνω του 90% οι τίτλοι της περιφέρειας όχι απλώς υποαποδίδουν σε σχέση με την υψηλή και τη μεσαία κεφαλαιοποίηση, αλλά στην πλειονότητά τους βρίσκονται ΣΗΜΕΡΑ κοντά στα χαμηλά έτους. Με όγκο έως και μηδενικό σε πολλές περιπτώσεις. Και το χειρότερο είναι πως οι εκτιμήσεις και οι προβλέψεις για τη συνέχεια είναι από χείριστες έως απελπιστικές. Βοήθειά μας…

Σύμφωνα με τους επαγγελματίες, «το μεγαλύτερο πλήγμα για την αγορά μας είναι η περιορισμένη παρουσία των μικροεπενδυτών. Ιδίως για τους τίτλους της περιφέρειας, καθώς ανέκαθεν οι θεσμικοί επενδυτές και οι ξένοι προτιμούσαν πάντοτε τα βαριά χαρτιά και η περιφέρεια προσφερόταν για τους Έλληνες». Περασμένα μεγαλεία…

YΓ.: Μελέτη της Γενικής Διεύθυνσης Εσωτερικής Αγοράς της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, που διεξήχθη σε 18 χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης, καταδεικνύει πως η ελληνική χρηματιστηριακή αγορά είναι μακράν η πιο ακριβή από τις άλλες ευρωπαϊκές αγορές, κυρίως λόγω της ύπαρξης του φόρου επί των πωλήσεων. Προς επίρρωσιν όσων λέγαμε προηγουμένως για τους πολιτικούς και τις επιλογές τους …


Σχολιάστε εδώ