Ο πραγματικός εχθρός

Ασφαλώς η επικοινωνιακή κινητικότητα του πρωθυπουργού εν μέσω θέρους στοχεύει στο να πείσει την κοινή γνώμη ότι η κυβέρνησή του παράγει έργο και αντιμετωπίζει τα προβλήματα. Ταυτόχρονα, η πρωθυπουργική υπερδραστηριότητα σημαίνει ότι ο κ. Καραμανλής έχει πάρει τις αποφάσεις του, έχει χαράξει τη στρατηγική γραμμή πλεύσης κι έχει διαμορφώσει την κλιμάκωση της τακτικής που θα ακολουθήσει. Αναμφίβολα, ενισχύεται η επικοινωνιακή αντεπίθεση του πρωθυπουργού από τα «όπλα» που του «δώρισαν» οι δύο συνταγματολόγοι (Τσάτσος και Κασιμάτης) με την κριτική που άσκησαν στην ηγεσία του ΠΑΣΟΚ για την απόφασή της να προκαλέσει εκλογές κατά τη διαδικασία επιλογής Προέδρου της Δημοκρατίας.

• Ωστόσο, η επικοινωνιακή αντεπίθεση της κρατούσας κατάστασης έχει μπροστά της ένα ανυπέρβλητο εμπόδιο, που λέγεται: καθημερινότητα των νοικοκυριών. Κι αν τα νοικοκυριά σήμερα ασχολούνται με τις θερινές διακοπές τους, το φθινόπωρο θα ξαναβρεθούν αντιμέτωπα και πάλι με την οικονομική τους δυσπραγία, θα βρεθούν αντιμέτωπα και πάλι με την οικονομική αιμορραγία που προκαλούν οι ανεπάρκειες στους τομείς της Παιδείας και της Υγείας – και τότε το μάρμαρο της αγανάκτησής τους θα το πληρώσει η κρατούσα κατάσταση. Με άλλα λόγια, τα οικονομικά των νοικοκυριών και τα προβλήματα της καθημερινότητας κατευθύνουν και οργανώνουν την εκλογική συμπεριφορά των πολιτών και όχι η επικοινωνιακή στρατηγική μιας πολιτικής ηγεσίας, όσο κι αν αυτή είναι καλά σχεδιασμένη.

• Ο πραγματικός εχθρός του πρωθυπουργού δεν είναι ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ. Ο πραγματικός εχθρός του είναι η οικονομική ύφεση, ο δημοσιονομικός εκτροχιασμός και ο υπέρμετρος δανεισμός του Δημοσίου, που οδηγούν σε καθήλωση ή και σε μείωση εισοδημάτων αλλά και σε φορολογική αφαίμαξη. Κι αυτόν τον εχθρό ο πρωθυπουργός, στον πολιτικό χρόνο που διαθέτει, δεν μπορεί να τον αντιμετωπίσει.