Λύκος στα πρόβατα…

Κι όμως, πρόκειται για μια παραλλαγή της εποχιακής γρίπης. Κι όπως λένε οι ειδικοί, η νέα γρίπη έχει μικρότερη θνησιμότητα από τη συνηθισμένη.
Μιλάνε για «πανδημία» μιας νόσου, από την οποία μπορούν να παρουσιάσουν σοβαρές επιπλοκές περιστατικά της τάξης του μισού τοις εκατό (0,5%) απʼ όσους αρρωστήσουν. Κι απʼ αυτούς θα πεθάνει ένα πολύ μικρό ποσοστό μόνο. Αλλά ένα μικρό ποσοστό του μισού τοις εκατό είναι ελάχιστο ποσοστό…
Μιλούν για «εφιαλτικά σενάρια», ότι τον χειμώνα, λέει, μπορεί να ασθενήσει ως το 50% του πληθυσμού! Να ασθενήσει από τι;
Από γρίπη, έστω και «διαφοροποιημένη», αλλά σίγουρα όχι πιο θανατηφόρα από την κανονική…
Προς τι λοιπόν ο πανικός;

3 Μήπως γιατί υπάρχει ακόμα η ανάμνηση της γρίπης του 1919;
Όντως εκείνη σκότωσε, τότε, πάνω από 40 εκατομμύρια ανθρώπους σε δέκα μήνες! Δηλαδή επταπλάσιους απʼ όσους είχαν πεθάνει στο σφαγείο του Α΄ Παγκοσμίου Πολέμου τα προηγούμενα πέντε χρόνια…
Αλλά τότε δεν υπήρχαν ούτε πενικιλίνες, ούτε εξειδικευμένα αντιβιοτικά ούτε εμβόλια…
3 Μήπως ο πανικός οφείλεται σε κερδοσκοπικούς λόγους; Δηλαδή να πουλήσουν φάρμακα και εμβόλια οι μεγάλες φαρμακευτικές επιχειρήσεις;
Μα είναι δυνατόν οι Αρχές τόσων κρατών να μην αντιλαμβάνονται ότι, αν επικρατήσει πανικός, η διεθνής ύφεση θα κρατήσει πολύ περισσότερο και θα γίνει πολύ πιο βαθιά; Υπολογίζεται ότι στη Βρετανία, αν παραμείνουν τα σχολεία κλειστά για 3 μήνες, θα χαθεί ένα επιπρόσθετο ποσοστό από 1 ως 6% του ΑΕΠ – πέρα από όσο θα έχει ήδη χαθεί λόγω της οικονομικής ύφεσης!
Είναι δυνατόν να έχουν πάθει τέτοια παράκρουση και να «δουλεύουν» όλοι για μια χούφτα φαρμακευτικές, όταν αυτά που θα χαθούν απʼ όλους είναι πολλαπλάσια εκείνων που θα κερδίσουν ελάχιστοι;
Είναι δυνατόν στο παιγνίδι αυτό κατατρομοκράτησης του παγκόσμιου πληθυσμού να έχει μπει και η Παγκόσμια Οργάνωση Υγείας;
Όλα αυτά δεν έχουν λογική…
Προς τι, λοιπόν, αυτή η συγχορδία υπερβολής κινδύνου και καλλιεργούμενου πανικού;

3 Πρώτον, οι υπερεθνικοί οργανισμοί προσπαθούν να ανακτήσουν κύρος και επιρροή, υπερβάλλοντας πραγματικούς κινδύνους ή αναδεικνύοντας φανταστικούς «εχθρούς για την ανθρωπότητα», ώστε να τους καταπολεμήσουν.
Τα μεμονωμένα κράτη δεν μπορούν να αντιμετωπίσουν τις νέες απειλές, μας λένε. Χρειάζεται διεθνής διακυβέρνηση, πέρα και πάνω από τα εθνικά κράτη, επαναλαμβάνουν με κάθε τρόπο…
Μόνο που η τελευταία οικονομική κρίση απέδειξε πως οι υπερεθνικοί οργανισμοί δεν ήταν σε θέση να κάνουν τίποτε για την αντιμετώπιση των «νέων προβλημάτων», ενώ σε κάποιο βαθμό ευθύνονται για την εμφάνισή τους.
Κι έτσι σήμερα έχουν ανάγκη να ανακτήσουν το χαμένο έδαφος εναντίον νέων παγκόσμιων «απειλών» που θα τις «αντιμετωπίσουν» σε υπερεθνική βάση.
Τα προτάγματα της παγκοσμιοποίησης ηττήθηκαν στο πραγματικό πεδίο και τώρα επανεμφανίζονται στο εικονικό – φαντασιακό πεδίο.
3 Δεύτερον, μια σειρά από εθνικές κυβερνήσεις, ανίκανες να προσφέρουν άμεση ανακούφιση από τα δεινά της διεθνούς κρίσης, πρωτοστατούν σε μια «μάχη» κατά φανταστικού εχθρού (της νέας γρίπης), τον οποίο θα «νικήσουν» εύκολα ανορθώνοντας το πληγωμένο κύρος τους.
3 Τρίτον, τα παραδοσιακά ΜΜΕ, που βλέπουν να χάνουν τη μάχη έναντι του διαδικτύου, καταφεύγουν στην τρομολαγνεία που «πουλάει». Μπορεί το Internet να είναι πια ασυναγώνιστο ως πηγή πληροφόρησης, αλλά τα τηλεοπτικά ΜΜΕ είναι ασυναγώνιστα στη δημιουργία μυσταγωγίας – στην περίπτωσή μας, μυσταγωγίας τρόμου και μάλιστα live.
3 Τέταρτον, υπάρχουν, όντως, και τα συμφέροντα της φαρμακοβιομηχανίας που θα βγάλει άμεσα και κολοσσιαία κέρδη. Βέβαια, καπιταλιστές δεν είναι μόνο οι φαρμακοβιομήχανοι που θα κερδίσουν. Καπιταλιστές είναι και όλοι οι άλλοι που θα χάσουν πολλαπλά από την τρομολαγνεία.
Έτσι, μόνη της η φαρμακοβιομηχανία δεν θα μπορούσε να προκαλέσει τέτοιον διεθνή πανικό. Αλλά όλα τα ανωτέρω μαζί μπορούν.
3 Πέμπτον, όταν πολλά επί μέρους τμήματα της διεθνούς ελίτ ωφελούνται από ένα ψέμα, τότε το ψέμα αυτό τείνουν να το πιστέψουν όλοι…
Τελικώς, η μόνη πανδημία που πράγματι μας απειλεί είναι η πανδημία του φόβου.
Τον επόμενο χειμώνα πολλοί θα «πιάσουμε» τον ιό της νέας γρίπης, θα μείνουμε λίγες μέρες σπίτι μας και στη συνέχεια θα γίνουμε καλά. Και θα αποκτήσουμε κι ανοσία. Κι όσο περισσότεροι αρρωστήσουμε νωρίς, τόσο θα ενισχύσουμε αυτό το «φράγμα ανοσίας» για όλη την κοινωνία.
Κι ύστερα θα ξεφουσκώσει κι αυτός ο πανικός και θα σκεφτούν κάτι άλλο: έναν μετεωρίτη που πλησιάζει επικίνδυνα τη Γη ή έναν επικείμενο Κατακλυσμό…
Σε εποχές παγκόσμιας κρίσης οι εξουσίες αποδυναμώνονται, οι «επίδοξοι σωτήρες» πολλαπλασιάζονται, κι όταν πολλοί θέλουν να σε «σώσουν», τότε –ξαφνικά– πολλαπλασιάζονται και οι «απειλές».
Οι φαντασιακές απειλές. Γιατί για τις πραγματικές δεν μιλάει κανείς…
Μόνο που όποιος καλλιεργεί ψεύτικους πανικούς δεν θα γίνει πιστευτός όταν αληθινός κίνδυνος προκύψει.
Όπως την έπαθε, στον αισώπειο μύθο, εκείνος ο βοσκός που είχε την κακή συνήθεια να φωνάζει, χωρίς λόγο, «λύκος στα πρόβατα»…

Ν.Ζ.