Αγιάτρευτο το πολιτικό σύστημα
Είναι πλούσια η πείρα που έχει συγκεντρωθεί τα τελευταία 35 χρόνια από την κατάρρευση της στρατιωτικής δικτατορίας και που αποδεικνύει ότι η δημοκρατία στην Ελλάδα (το ίδιο ισχύει σε όλο τον καπιταλιστικό κόσμο) είναι ταξική και υποκριτική.
Έχει συγκεντρωθεί τεράστια πείρα που αποδεικνύει ότι το πολιτικό σύστημα είναι σάπιο και δεν γιατρεύεται, όσα νέα ενδύματα κι αν του φορέσουν τα κόμματά του, πρωταρχικά τα κυβερνητικά.
Το υπάρχον πολιτικό σύστημα βρίσκεται -θέσει και φύσει- στην υπηρεσία της οικονομικά κυρίαρχης τάξης, της αστικής, που είναι και πολιτικά κυρίαρχη. Δεν έχει κανείς παρά να δει τους νόμους που ψηφίστηκαν όλα αυτά τα χρόνια, οι οποίοι στρέφονται ολομέτωπα κατά των εργατικών και λαϊκών δικαιωμάτων. Δεν έχει παρά να δει την εργοδοτική τρομοκρατία, τις απολύσεις εργατών και εργατριών που συνδικαλίζονται, τις χιλιάδες νεκρών στους τόπους δουλειάς, τις χαφιεδοκάμερες και τις τράπεζες DNA, τους δήθεν αντιτρομοκρατικούς νόμους, οι οποίοι αναγορεύουν σε υπ’ αριθμόν ένα τρομοκράτη τα συνεπή λαϊκά κινήματα. Και άλλα ων ουκ έστιν αριθμός.
Δεν είναι φυσικά τυχαίο ότι όλα τα παραπάνω συνοδεύονται με την έξαρση ενός μεθοδευμένου και με στρατηγική στόχευση αντικομμουνισμού, που ξετυλίγεται σε όλη την ΕΕ, βεβαίως και στην Ελλάδα. Με τον αντικομμουνισμό συμβαδίζει ο εντεινόμενος ρατσισμός, οι διώξεις κατά των μεταναστών και των πολιτικών προσφύγων.
Δεν πρέπει πια να υπάρχουν αυταπάτες ότι η σήψη που κατατρώγει το αστικό πολιτικό σύστημα είναι δυνατόν να ξεπεραστεί με νέους νόμους ή με φληναφήματα περί διαφάνειας στη λειτουργία των θεσμών. Όλα αυτά θυμίζουν τα καθρεφτάκια που έδιναν οι επικυρίαρχοι στους ιθαγενείς. Όμως ταυτόχρονα δείχνουν και την αδυναμία όλων των κομμάτων του συστήματος, τα ιδεολογικά τους αδιέξοδα. Αν υπήρχε θεραπεία, θα την είχαν βρει.
Η εργατική τάξη και τα λαϊκά στρώματα έχουν διέξοδο την πολιτική πάλη τους. Είναι ανάγκη και δικό τους όφελος να αλλάξουν τώρα τους συσχετισμούς των δυνάμεων στις εργατικές, αγροτικές και άλλες μαζικές οργανώσεις, σε βάρος των εργοδοτικών και των συνδικαλιστών που υπηρετούν την πολιτική της ΕΕ. Να αλλάξουν τους πολιτικούς συσχετισμούς ενισχύοντας αποφασιστικά το ΚΚΕ. Μόνο με αυτές τις προϋποθέσεις μπορούν να ανοίξουν τον δρόμο της φιλολαϊκής προοπτικής, τον δρόμο για τη λαϊκή εξουσία και οικονομία.