Μόνο ο Νίμιτς μάς έλειπε…

Όλα τα ‘χε η Μαριορή, μόνο ο κύριος Ιτς, συγγνώμη Νίμιτς, της έλειπε! Ένας… αντικειμενικότατος διαμεσολαβητής που υποσκάπτει μεθοδικά, κατόπιν εξίσου… αντικειμενικών εντολών, ΤΗ ΓΕΩΓΡΑΦΙΚΗ ΑΚΕΡΑΙΟΤΗΤΑ ΤΗΣ ΧΩΡΑΣ ΜΑΣ. Τίποτα λιγότερο και τίποτα περισσότερο. Διότι το ΟΝΟΜΑ σημαίνει ΕΔΑΦΟΣ. Κάτι που ελάχιστοι από τους περισπούδαστους αξιωματούχους μας -και δεν εννοώ τα γνωστά οργανέτα της Ουάσινγκτον- το έχουν αντιληφθεί. Τι άλλο προδίδουν, άλλωστε, οι… μακεδονικοί χάρτες των Σκοπιανών που εμφανίζουν τη Χαλκιδική, ακόμα και τη Θεσσαλονίκη, ως τμήματα της… επικράτειάς τους και τους έχουν αναρτημένους σε όλα τους τα σχολεία; Δεν ενοχλείται από την παραχάραξη αυτή ΤΗΣ ΣΗΜΕΡΙΝΗΣ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑΣ, που εμπεριέχει ταυτόχρονα ΚΑΙ ΜΕΛΛΟΝΤΙΚΕΣ ΒΛΕΨΕΙΣ των Σκοπιανών, ο… σώφρων κύριος Νίμιτς;
Εδώ δεν ενοχλείται, θα μου πείτε, η υπουργός «Εξωφρενικών», όπως αποκαλεί επιτυχέστατα το υπουργείο της η εξαιρετική ομότιτλη στήλη αυτής της εφημερίδας. Στήλη στην οποία αναγράφονταν την περασμένη Κυριακή, μεταξύ άλλων, και αφού επισημαινόταν ότι στην οικογένεια Μητσοτάκη πιστεύουν πως το Σκοπιανό ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΕΘΝΙΚΟ ΖΗΤΗΜΑ, τα ακόλουθα: «Η κ. Μπακογιάννη είναι γνωστό ότι, ακόμη και μετά το βέτο που προέβαλε ο κ. Καραμανλής στο Βουκουρέστι, αναζητούσε τρόπους για εξεύρεση συμβιβασμού που θα παρέκαμπταν τα σημεία εκείνα της ελληνικής θέσης τα οποία απέρριπταν οι Σκοπιανοί…».
Και ως προς την εγκληματική υποχώρηση που κάναμε να αποδεχθούμε την ονομασία «Δημοκρατία της Βόρειας Μακεδονίας», η ίδια στήλη τονίζει απερίφραστα: «Το εύρος χρήσης» της ονομασίας «ποτέ δεν τέθηκε “με φανατισμό” από το υπουργείο Εξωτερικών. Ούτε φυσικά το θέμα της ταυτότητας και της γλώσσας… Έτσι δίνεται η δυνατότητα στον κ. Νίμιτς να δηλώνει αισιόδοξος…».
Από πού κι ως πού, αλήθεια, ένα κρατίδιο που κατοικείται από 25% Αλβανούς (με τους οποίους μάλιστα το 2001 εκτυλίχθηκε εμφύλιος σπαραγμός) διαθέτει ταυτότητα και εθνότητα; Όσο για τη… μακεδονική γλώσσα, είναι απλή διάλεκτος της βουλγαρικής. Γεγονός που μου το έχει επιβεβαιώσει ένας φίλος μου Βούλγαρος και το έχει δηλώσει ο Πρόεδρος της Σερβίας κ. Μπόρις Τάντιτς σε ιδιωτική συζήτηση με τον Πρόεδρο της Ελληνικής Δημοκρατίας Κάρολο Παπούλια κατά την πρόσφατη συνάντησή τους στο Βελιγράδι.
Δεν είναι, βέβαια, μόνο η κ. Μπακογιάννη και οι περί αυτήν που παίζουν συνειδητά το παιχνίδι των (απογυμνωμένων από στοιχειώδη έστω επιχειρήματα) Σκοπιανών, προκειμένου να είναι αρεστοί στους Αμερικανούς. Είναι και τμήμα των ΑΠΟΕΘΝΟΠΟΙΗΜΕΝΩΝ διανοουμένων και ψευτοδιανοουμένων μας, οι οποίοι ακούνε τη λέξη «πατρίδα» και βγάζουν φλύκταινες. Το τραγικό, όμως, είναι ότι οι εν λόγω θηλυκού τε και αρσενικού γένους οχιές βρίσκουν διαύλους για να χύνουν το θανατηφόρο δηλητήριό τους στα παιδιά των σχολείων μας! (Βλέπε, μεταξύ άλλων, το κατάπτυστο βιβλίο Ιστορίας της ΣΤ΄ Δημοτικού).
Τι περιμένει, άραγε, κανείς «από ένα πολιτικό σύστημα που λειτουργεί με καύσιμο τη διαφθορά», όπως μου έλεγε τις προάλλες ο καίριος πάντα Λαοκράτης Βάσσης, ένα πολιτικό σύστημα που εμφανίζει επικίνδυνες και ανεξέλεγκτες διαρροές προς πάσα κατεύθυνση, συμπεριλαμβανομένων και των άκρως απορρήτων εθνικών μας ζητημάτων; Και τι να ελπίζει κανείς από μια κοινωνία που έχει διαβρωθεί από τον άκρατο καταναλωτισμό, στην οποία κυριαρχεί ταυτοχρόνως ο δίχως φραγμούς και αναστολές ατομισμός;
Παρά τα αδιόρθωτα χάλια μας, ΕΙΜΑΣΤΕ ΥΠΟΧΡΕΩΜΕΝΟΙ, όμως, ΝΑ ΠΑΛΕΨΟΥΜΕ ΓΙΑ ΤΟ ΧΩΜΑ ΠΟΥ ΠΑΤΑΜΕ ΚΑΙ ΤΟ ΔΙΕΚΔΙΚΟΥΝ ΚΑΤΑ ΣΗΜΑΝΤΙΚΟ ΠΟΣΟΣΤΟ ΟΙ ΑΝΕΚΔΙΗΓΗΤΟΙ ΣΜΠΙΡΟΙ ΚΑΙ ΠΑΡΑΧΑΡΑΚΤΕΣ ΤΗΣ ΙΣΤΟΡΙΑΣ ΜΑΣ.
Ο πολυγραφότατος και άριστος γνώστης κάθε πτυχής των οικονομικών και δημοσιονομικών εξελίξεων Θεόδωρος Δίζελος -αληθινός στυλοβάτης αυτής της εφημερίδας στον τομέα του- δημοσίευσε την περασμένη Κυριακή μια άκρως ενδιαφέρουσα πολιτική ανάλυση, με ερέθισμα μία είδηση που πέρασε στα ψιλά ορισμένων εφημερίδων.
Ιδού η σχετική είδηση: Η Κομισιόν της Ευρωπαϊκής Ένωσης ακύρωσε στις 25 Ιουνίου τη διαδικασία ένταξης της Κροατίας στην Ένωση και ανέβαλε επ’ αόριστον τη συνέχιση των διαπραγματεύσεων «με την αιτιολογία ότι η Κροατία διατηρεί εδώ και 18 χρόνια διασυνοριακή διαφορά με ένα κράτος μέλος της ΕΕ, τη Σλοβενία».
Πάνω στον καμβά αυτής της λίαν ευνοϊκής για την Ελλάδα απόφασης –αλήθεια, το καθεύδον υπουργείο Εξωτερικών της χώρας μας την πήρε χαμπάρι και, εάν ναι, πώς σκέπτεται να την αξιοποιήσει;– ο κ. Δίζελος αναπτύσσει την επιχειρηματολογία του. Μια επιχειρηματολογία πολύ σκληρή για τους ενδοτικούς ελληνικούς χειρισμούς. Γράφει χαρακτηριστικά: «Τουρκία και Σκόπια είναι γείτονες αδίστακτοι στις βλέψεις τους και εμείς το παίζουμε “ευπειθέστατες παιδούλες” για να μη μας κατηγορήσει ο Ερντογάν ή ο Γκρούεφσκι».
Δεν θα αναφερθώ στις πολύ ορθές υποδείξεις του στην αμετακίνητη στις γνωστές θέσεις της ελληνική κυβέρνηση για τη στάση που θα όφειλε να τηρήσει έναντι της Τουρκίας, διότι το θέμα του παρόντος άρθρου αφορά τα Σκόπια. Και ως προς τα Σκόπια, ο κ. Δίζελος όχι μόνο υποστηρίζει ότι η βιασύνη αναφορικά με το ΟΝΟΜΑ δεν ενδείκνυται για την Ελλάδα και ένεκα αυτού του γεγονότος πιέζουν φορτικά οι Σκοπιανοί, αλλά κάνει και ένα καταλυτικό βήμα παραπάνω. Αφού τονίσει ότι «η επιθυμία της σημερινής κυβέρνησης των Σκοπίων είναι να αποσπάσει ελληνικά εδάφη», υπογραμμίζει με έμφαση ότι «ήδη η κυβέρνηση Καραμανλή δέχθηκε την ονομασία “Βόρεια Μακεδονία”, μια απόφαση που θα τη βρούμε μπροστά μας και εναντίον μας». Για να καταλήξει με τη φράση: «Η κυβέρνηση πρέπει να σταθμίσει τα νέα δεδομένα ΚΑΙ ΝΑ ΥΠΑΝΑΧΩΡΗΣΕΙ».
Από τη στιγμή που τα Σκόπια δεν δέχονται η συμβιβαστική ονομασία «Δημοκρατία της Βόρειας Μακεδονίας» να ισχύει για ΟΛΕΣ ΤΙΣ ΧΡΗΣΕΙΣ και επιμένουν εκ μέρους μας αναγνώριση ΕΘΝΟΤΗΤΑΣ και ΓΛΩΣΣΑΣ, πράγμα εντελώς απαράδεκτο για τη χώρα μας, ας διακόψουμε με το μαχαίρι τις διαπραγματεύσεις. Φρονώ ότι, είτε με δημοψήφισμα (του οποίου το αποτέλεσμα θα είναι συντριπτικό υπέρ ΤΟΥ ΝΑ ΜΗΝ ΕΝΔΩΣΟΥΜΕ σε εξευτελιστικές απαιτήσεις) είτε χωρίς δημοψήφισμα, χίλιες φορές καλύτερα να αποκαλεί όλη η οικουμένη «Δημοκρατία της Μακεδονίας» ΤΟΥΣ ΣΦΕΤΕΡΙΣΤΕΣ ΤΗΣ ΙΣΤΟΡΙΑΣ ΜΑΣ ΚΑΙ ΕΜΕΙΣ ΝΑ ΜΗ ΧΡΗΣΙΜΟΠΟΙΗΣΟΥΜΕ ΠΟΤΕ ΤΟ ΚΙΒΔΗΛΟ ΟΝΟΜΑ «Μακεδονία».