Η αξιολόγηση της τριτοβάθμιας εκπαίδευσης άλλη μια αποτυχημένη προσπάθεια

Από την εποχή του 2000 η αξιολόγηση των ΑΕΙ-ΤΕΙ ήταν ένα μείζον πολιτικό πρόβλημα, γιατί ήμασταν η μοναδική χώρα στην Ευρώπη που δεν είχε τον σχετικό νόμο. Οι εκλογές του 2004 σταμάτησαν το νομοσχέδιο που είχε ετοιμαστεί. Έτσι η νέα υπουργός, αμέσως μετά τις εκλογές, το έφερε στη Βουλή (Ν. 3374/2005).
Η αξιολόγηση δεν είναι αυτοσκοπός. Πολύ περισσότερο, γίνεται για να βελτιώνονται τα ανώτατα ιδρύματα διαρκώς. Το ότι τα ελληνικά ΑΕΙ/ΤΕΙ έχουν πολλαπλές ελλείψεις είναι σ’ όλους γνωστό. Γι’ αυτό οι του ΠΑΣΟΚ πιστεύουν ακράδαντα ότι η αξιολόγηση θα πρέπει όχι μόνο να διατηρηθεί, αλλά να εφαρμοστεί και να βελτιωθεί. Όμως χωρίς την αναγκαία χρηματοδότηση δεν πρόκειται να γίνει τίποτε.
Όταν κατά την περίοδο των «παχιών αγελάδων» η κυβέρνηση αμέλησε να στηρίξει τον νόμο, που η ίδια ψήφισε, πόσω μάλλον τώρα που βουλιάξαμε και βρισκόμαστε σε απόσταση αναπνοής από τη χρεοκοπία. Κατά συνέπεια, ένας ακόμη νόμος θα μείνει ανενεργός και τα ανώτατα ιδρύματα θα παραμείνουν εκεί που είναι, με τις άπειρες ελλείψεις τους (αίθουσες διδασκαλίας, εργαστήρια, βιβλιοθήκες, διδακτικό προσωπικό κ.λπ.). Εάν στα παραπάνω προστεθεί και η κακή διδασκαλία, λόγω μεγάλου όγκου φοιτητών και συνοδών ελλείψεων, τότε το μείγμα γίνεται εκρηκτικό για οποιαδήποτε κυβέρνηση.
Το μεγάλο όμως πρόβλημα των πανεπιστημίων μας είναι η έρευνα.
Χρηματοδότηση για την έρευνα δεν υπάρχει, εφόσον η αδύναμη ελληνική βιομηχανία δεν μπορεί να την ενισχύσει, αλλά ούτε κάποια άλλη κοινωνική πηγή. Οι όποιες ερευνητικές χρηματοδοτήσεις γίνονται είτε από τη Γενική Γραμματεία Έρευνας Τεχνολογίας (κρατικές) είτε προέρχονται από προγράμματα της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Αυτή η στήριξη της έρευνας αφορά κυρίως επιστήμες αιχμής, που άπτονται των θετικών επιστημών και των επιστημών Υγείας, ενώ άλλου είδους έρευνες, σε επιστήμες όπως οι ανθρωπιστικές και ό,τι έχει σχέση με τον πολιτισμό, δεν έχουν απολύτως καμιά πηγή χρηματοδότησης.
Έτσι στην παρούσα φάση της οικονομικής αιμορραγίας θα μπορούσαμε να προτείνουμε τα νεοϊδρυθέντα τμήματα (που είναι πάνω από τα μισά) να συντάξουν ένα τετραετές επιχειρησιακό σχέδιο (business plan), στο οποίο θα έμπαιναν οι όροι της σωστής οργάνωσης και της μελλοντικής λειτουργίας σε όλους τους τομείς, λαμβάνοντας υπόψη την υλικοτεχνική υποδομή, τις δυνατότητες του διδακτικού προσωπικού και τις πηγές χρηματοδότησης της έρευνας. Βέβαια, για να εφαρμοστεί αυτό το πρόγραμμα θα πρέπει το υπουργείο Παιδείας να σταθεί στο ύψος του και να χρηματοδοτήσει τα τμήματα. Η καταγραφή του όποιου σχεδίου, που δεν θα στηριχθεί από το υπουργείο οικονομικά, θα αποτελεί απλώς «άσκηση επί χάρτου».
Από τα 286 πανεπιστημιακά τμήματα έκαναν εσωτερική αξιολόγηση μόνο 86 και από τα 213 των ΤΕΙ 90. Αλλά η δεύτερη φάση, της εξωτερικής αξιολόγησης, έγινε μόνο σε 5 (2 ΑΕΙ, 3 ΤΕΙ), λόγω έλλειψης χρημάτων.
Στην παρούσα τραγική οικονομική κατάσταση της χώρας είναι σίγουρο πως δεν πρόκειται να βρεθούν τα αναγκαία κεφάλαια για τη σωστή δουλειά.
Η λύση σ’ αυτήν την περίπτωση και, αφού διακαώς όλοι επιθυμούμε την αξιολόγηση, θα ήταν τα επόμενα 5 χρόνια, μεταβατικά, να γίνει και η εξωτερική αξιολόγηση από λίστα επιστημόνων του εσωτερικού, αφού η εξωτερική αξιολόγηση, λόγω έλλειψης χρημάτων, όπως δείχνουν τα πράγματα, δεν πρόκειται να πραγματοποιηθεί.
Η παρούσα κυβέρνηση και ιδιαίτερα η προσωπική πολιτική του κ. Καραμανλή έχουν βουλιάξει εντελώς την Ελλάδα. Κάθε μέρα που μένει στην εξουσία μάς βυθίζει όλο και περισσότερο. Οικονομία, Παιδεία κ.λπ. καταστράφηκαν. Η ανεργία απειλεί τους πάντες, οι μισθοί και οι συντάξεις κινδυνεύουν άμεσα.
Καιροί ου μενετοί, για άλλο ένα mea culpa.