Ζακ Μπαρό: «Κρούω τον κώδωνα του κινδύνου για τους Ευρωπαίους και για ολόκληρο τον κόσμο»
Η πρόσφατη επίσκεψη στην Ελλάδα του Επιτρόπου Ζακ Μπαρό -και ιδίως οι επαφές που είχε με τον Π. Παυλόπουλο- κατέληξαν σε εξαιρετικά ενδιαφέρουσες διαπιστώσεις, τις οποίες και παραθέτουμε στη συνέχεια, με την ευχή να εισακουσθούν.
Διαφορετικά, όπως υποστηρίζει ο ευρωπαίος Επίτροπος, «εάν δεν αναλάβουμε δράση τώρα, τα ανθρώπινα δράματα θα διαχυθούν και στην υπόλοιπη Ευρώπη. Και τότε θα είναι πολύ αργά».
Ιδού, όμως, οι πλήρεις δηλώσεις του ευρωπαίου Επιτρόπου:
Η Ελλάδα, μια από τις πύλες εισόδου της Ευρωπαϊκής Ένωσης, κινδυνεύει να κατακλυσθεί από κύματα μεταναστών.
Κατά το ταξίδι μου την περασμένη εβδομάδα, διαπίστωσα έναν τεράστιο αριθμό σκαφών που είχαν φθάσει στην Ελλάδα από τη διπλανή Τουρκία μεταφέροντας χιλιάδες μετανάστες, από μαστιζόμενες από τη φτώχεια χώρες. Ουσιαστικά, πρόκειται για νέους, τολμηρούς, αποφασισμένους ανθρώπους, που απλώς αναζητούν μια ευπρεπή ευκαιρία στη ζωή τους. Οι πιο πολλοί είναι οικονομικοί μετανάστες, αλλά υπάρχουν επίσης και πολλοί αιτούντες άσυλο.
Κατά την επίσκεψή μου στη Σάμο, αισθάνθηκα απαίσια βλέποντας παιδιά να είναι κλεισμένα σε κέντρα τα οποία προορίζονταν για ενηλίκους. Ευτυχώς, οι Ελληνικές Αρχές αποφάσισαν να τα μεταφέρουν σε πιο κατάλληλα καταλύματα αμέσως μετά την επίσκεψή μου. Στον Έβρο, οι ελλείψεις προσωπικού σήμαιναν άκρως σύντομες καθημερινές περιόδους άσκησης για τους μετανάστες.
Αλλά η κύρια ανησυχία μου είναι αυτοί που είναι πραγματικά αιτούντες άσυλο. Η Ελλάδα δεν μπορεί να δεχθεί άλλους πλέον από αυτούς που συρρέουν, με τη σύμμειξη παράνομων μεταναστών και προσφύγων οι οποίοι προσπαθούν να αποφύγουν τις διώξεις!
ʼσκησα πίεση για ένα πιο γενναιόδωρο Ευρωπαϊκό Ταμείο Προσφύγων, έτσι ώστε η ελληνική κυβέρνηση να έχει τη δυνατότητα να εκπαιδεύσει προσωπικό με τα απαραίτητα προσόντα, το οποίο θα μπορούσε στη συνέχεια να αφιερώσει τον απαιτούμενο χρόνο για μια σε βάθος εκτίμηση αυτών των αιτούντων άσυλο. Ας μην ξεχνάμε ότι η Ευρώπη έχει καθήκον να υποδέχεται άτομα τα οποία καταδιώκονται.
Αλλά, εάν πρόκειται να ζητήσουμε από την Ελλάδα να τα κάνει όλα αυτά, τότε η Ευρωπαϊκή Ένωση πρέπει να δράσει αποφασιστικά για να ανακουφίσει την Ελλάδα από το βάρος και να μειώσει την έκταση της μετανάστευσης, η οποία τροφοδοτεί την ξενοφοβία και απειλεί εν τέλει να αποσταθεροποιήσει τη Δημοκρατία.
Πρώτον, η Ευρώπη πρέπει να ασκήσει πίεση στην Τουρκία για να συνεργαστεί. Μέχρι τώρα, ο μεγάλος μας νότιος γείτονας ήταν πάρα πολύ άτολμος (διστακτικός) στην καταπολέμηση των διακινητών με διασυνδέσεις με το οργανωμένο έγκλημα, το οποίο εκμεταλλεύεται τη δυστυχία και την απελπισία άλλων ανθρώπων.
Όταν οι Ολυμπιακοί Αγώνες έγιναν στην Αθήνα, η τουρκική κυβέρνηση βρήκε τον τρόπο να θέσει ένα τέρμα στη διακίνηση. Συνεπώς, γιατί εγκατέλειψε τη φύλαξη των συνόρων της έκτοτε;
Η Ευρώπη χρειάζεται να θεσπίσει συμφωνίες επανεισδοχής με χώρες προέλευσης όπως το Αφγανιστάν και το Πακιστάν και να βοηθήσει την Τουρκία να κάνει το ίδιο. Αυτό θα πάρει χρόνο, αλλά είναι ουσιαστικό εάν θέλουμε να αποκόψουμε την παροχή οξυγόνου προς τους διακινητές.
Η Ευρώπη πρέπει να κοιτάξει ακόμα πιο μπροστά και να αποσύρει όλα τα εμπόδια για να βοηθήσει στη σταθεροποίηση των χωρών από τις οποίες προέρχεται αυτό το μαζικό κύμα μεταναστών. Όταν το επίπεδο της Ευρωπαϊκής Ένωσης εμπλέκεται σε διπλωματικές διαπραγματεύσεις, δεν πρέπει απλώς να περιλαμβάνει τα προβλήματα μετανάστευσης στην ημερήσια διάταξη, αλλά να διασφαλίζει επίσης ότι αυτά είναι από τα κορυφαία θέματα της ημερήσιας διάταξης. Οι χώρες αυτές δεν μπορούν να είναι καθόλου ευχαριστημένες επειδή χάνουν το νέο ανθρώπινο δυναμικό τους, τα πιο δυναμικά άτομα, άτομα από τα οποία εξαρτώνται για να δημιουργήσουν ένα καλύτερο μέλλον. Εάν αυτή η αφαίμαξη του ανθρώπινου κεφαλαίου πραγματοποιείται ανεξέλεγκτα, οι χώρες αυτές δεν θα ανακάμψουν ποτέ.
Για τον λόγο αυτό η Ευρωπαϊκή Ένωση πρέπει να θεσπίσει ένα σύστημα για τη διαχείριση αυτών των μεταναστευτικών ροών από κοινού με τις χώρες εταίρους της. Πρέπει να υπάρξει μια πραγματική εταιρική συνεργασία που θα δημιουργήσει ένα αμοιβαία επωφελές σύστημα κυκλικής μετανάστευσης: Η Ευρώπη επωφελείται από τις δεξιότητες και την εργασία που παρέχονται από τους μετανάστες για μια περιορισμένη περίοδο και οι μετανάστες στη συνέχεια επιστρέφουν στην πατρίδα τους, σε εθελούσια βάση, και μεταδίδουν τη γνώση και την εμπειρία που έχουν αποκτήσει στους ανθρώπους που ζουν εκεί.
Αυτή είναι η ιδέα πίσω από την «μπλε κάρτα», για μετανάστες με προσόντα, την οποία σχεδιάζουμε να θεσπίσουμε. Αυτή είναι η σκέψη πίσω από τους κανόνες για εποχικούς εργάτες, οι οποίοι είναι σε εξέλιξη.
Είναι προφανές ότι μεταξύ Αθήνας, Παρισίων και όλων των άλλων πόλεων που είναι πρωτεύουσες των χωρών της Ευρωπαϊκής Ένωσης οι μεταναστευτικές πιέσεις διαφέρουν τρομακτικά. Αλλά η Ευρώπη ως σύνολο έχει ευθύνη να οργανώσει μια ενιαία απάντηση σ’ αυτό το μείζον πρόβλημα.
Σήμερα, κρούω τον κώδωνα του κινδύνου για τους Ευρωπαίους και για ολόκληρο τον κόσμο.
Εάν δεν αναλάβουμε δράση τώρα, τότε τα ανθρώπινα δράματα που είδα αποτυπωμένα στα πρόσωπα γυναικών και ανδρών στη Λαμπετούσα, στη Μάλτα, στα Κανάρια Νησιά και στην Ελλάδα θα διαχυθούν και στην υπόλοιπη Ευρώπη.
Και τότε θα είναι πολύ αργά.