Τι έγιναν τα 5.000.000 ευρώ;

Τι απέγιναν τα χρήματα αυτά; Πού πήγαν; Ποιες… τρύπες «έκλεισαν»;

Την καταγγελία αυτή, αλλά και τα συγκεκριμένα ερωτήματα, απευθύνει ο εκπρόσωπος της εταιρείας Γ. Δαρδανός – Κ. Δαρδανός ΟΕ, σε εξώδικη διαμαρτυρία-πρόσκληση που απέστειλε προς τον Χαράλαμπο Πριονά, διευθυντή βιβλιοθηκών του υπουργείου Παιδείας, και τις εταιρείες Ελευθερουδάκη Γ. Κ. και Παπασωτηρίου ΑΕ. Η εξώδικη διαμαρτυρία κοινοποιείται επίσης στην ηγεσία του υπουργείου Παιδείας, στον πρόεδρο του Συμβουλίου Πρωτοβάθμιας και Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης, στο Παιδαγωγικό Ινστιτούτο κ.λπ.

Όπως αναφέρεται στο εξώδικο, το 1999 ο Γ. Αρσένης, ως υπουργός Παιδείας, είχε εξαγγείλει την ίδρυση βιβλιοθηκών σε κάθε σχολείο. Τελικά ίδρυσε 499 σχολικές βιβλιοθήκες.

Ο Πέτρος Ευθυμίου (πρώην υπουργός Παιδείας) το 2000 επίσης εξήγγειλε την ίδρυση 1.000 νέων βιβλιοθηκών. Επίσης, προεκλογικά το 2004, ο ίδιος περιόρισε τον αριθμό των σχολικών βιβλιοθηκών σε 638 και εκδήλωσε ενδιαφέρον για την επάρκεια σε αντίτυπα των εγκεκριμένων τίτλων για τις σχολικές βιβλιοθήκες. Ανήγγειλε δε τη χρηματοδότηση για εμπλουτισμό των πρώτων 499. Καμιά υπόσχεσή του δεν υλοποιήθηκε.

Ο σημερινός πρωθυπουργός Κώστας Καραμανλής είχε υποσχεθεί το 2004: «Δημιουργία επιτέλους βιβλιοθηκών σε κάθε σχολείο της χώρας».

Τελικά όμως ο Ευριπίδης Στυλιανίδης, ο μέχρι πρόσφατα υπουργός Παιδείας, στις 26 Μαρτίου 2008 προκήρυξε τη δημιουργία μόνο 266 σχολικών βιβλιοθηκών.

Οι εκδοτικές εταιρείες Παπασωτηρίου και Ελευθερουδάκη, σύμφωνα με το εξώδικο, είχαν ορισθεί από το υπουργείο ως προμηθευτές των εγκεκριμένων τίτλων βιβλίων για τις βιβλιοθήκες και είχαν παραλάβει σεβαστό αριθμό από τους ήδη κυκλοφορούντες. Όπως αναφέρει μάλιστα ο Γ. Δαρδανός, για να είναι εντάξει και να μη λείψει κανένα βιβλίο, προχώρησε στις απαιτούμενες εκτυπώσεις. Όμως, όπως αναφέρει, οι προαναφερθείσες εταιρείες λογόκριναν και απέρριψαν από την τελική παραγγελία έργα σημαντικών συγγραφέων, τα οποία δεν αγοράστηκαν. Στο εξώδικο, συγκεκριμένα, ο Γ. Δαρδανός τονίζει:

«Ειλικρινά αδυνατώ να κατανοήσω με ποια κριτήρια έγινε αυτή η επιλογή και δεν αγοράστηκαν, για παράδειγμα, βιβλία όπως: “Ελληνική Γλώσσα: Παρελθόν-Παρόν-Μέλλον” του Γιώργου Μπαμπινιώτη, “Γεώργιος Α. Παπανδρέου (1888-1968): Ο Πολιτικός της Παιδείας” του Σήφη Μπουζάκη, “Η Διδασκαλία της Ελληνικής Γλώσσας στη Δευτεροβάθμια Εκπαίδευση (1833-1993): Παράθεση Πηγών” του Ναπολέοντα Μήτση, “Ιστορία του Ελληνικού Κόσμου και του Μείζονος Χώρου” του Σαράντου Καργάκου, “Βασικό Λεξικό της Λατινικής” του Γεράσιμου Μαρκαντωνάτου κ.ά.».

Στην κατάληξη δε της εξώδικης δήλωσής του ζητά να πληροφορηθεί:

α) Τι απέγιναν τα υπόλοιπα χρήματα που εγκρίθηκαν από τα Περιφερειακά Επιχειρηματικά Προγράμματα της ΕΕ για τις σχολικές βιβλιοθήκες;

β) Γιατί δεν αγοράστηκαν όλοι οι τίτλοι που περιλαμβάνονταν στην αρχική παραγγελία;