Οι τίτλοι είναι γι’ αυτούς που τους έχουν ανάγκη

Αγαπητέ μου κύριε Κουρή,

Την Κυριακή 28 Ιουνίου ήμουν προσκυνητής στων Ψαρών την ολόμαυρη ράχη για να παραβρεθώ την επομένη στο ετήσιο μνημόσυνο που τελεί για τον Κανάρη μια φιλοπρόοδη ομάδα νέων του νησιού. Έτσι δεν μπόρεσα να προμηθευτώ το «ΠΑΡΟΝ».

Πληροφορήθηκα όμως ότι δημοσιεύτηκε κείμενο του συμπατριώτη μου Θεόδωρου Ανδρεάκου, όπου κατακεραυνώνει άγγλο ιστορικό (την αμάθεια και την εμπάθειά του έχω αποδείξει πολλάκις κι εγώ) διά τα όσα αήθη και αηδή περί Σπάρτης και Σπαρτιατών έχει γράψει. Και γι’ αυτό, όπως υποψιάζεται ο κ. Ανδρεάκος, ο Δήμος Σπαρτιατών τον έχει τιμήσει! Δεν θα με εξέπληττε αυτό.

Ο κ. Ανδρεάκος αναφέρεται και στην ημετέρα φουκαροσύνη. Ότι δεν έχω τιμηθεί, παρότι συνέγραψα δίτομο έργο περί Σπάρτης 1.500 σελίδων. Όσοι το έχουν διαβάσει έχουν εκφραστεί -κυρίως αλλοδαποί- με λόγια επαινετικά, που η μετριοφροσύνη μου δεν μου επιτρέπει να αναφέρω.

Προσωπικά, δεν με ενδιαφέρει ο τίτλος του επίτιμου Σπαρτιάτη. Με ενδιέφερε και με ενδιαφέρει ο τίτλος του έντιμου Σπαρτιάτη. Διότι ως Μανιάτης φυσικός είμαι Σπαρτιάτης.

Ωστόσο, προ ετών, ευρισκόμενος εις τον Ευφράτη επί τα ίχνη του Μ. Αλεξάνδρου (το έργο μου γι’ αυτόν θα κυκλοφορήσει εντός του 2010), δέχθηκα ένα τηλεφώνημα από τον δήμαρχο Σπάρτης, ο οποίος μου ανακοίνωσε ότι μου αναγνωρίστηκε ο τίτλος αυτός.

Κι ακόμη ότι σύντομα θα μου δινόταν σε επίσημη τελετή. Ως άνθρωπος με αγωγή, τον ευχαρίστησα για την τιμή. Ύστερα από καιρό δέχθηκα νέο τηλεφώνημα, όταν ήμουν στα Χάιλαντς της Σκωτίας, αναζητώντας νέα πατρίδα. Ο δήμαρχος μου επιβεβαίωσε την απονομή του τίτλου. Βρεθήκαμε μαζί στα Λεύκτρα, ύστερα από ένα έτος, για την παρουσίαση του βιβλίου μου. Σε σχετική ερώτησή μου, εισέπραξα μια αόριστη απάντηση. Έκτοτε έπαψα να ασχολούμαι με το ζήτημα αυτό. Εξάλλου οι διακρίσεις και οι τίτλοι είναι γι’ αυτούς που τα έχουν ανάγκη! Εμένα μου αρκεί η αγάπη του κοσμάκη. Κι ακόμη, εδώ που έχουμε φτάσει, στα έσχατα όρια του ξεπεσμού, το να σε τιμούν επίσημοι φορείς, αν το καλοσκεφτείς, συνιστά… ατίμωση!

Σαράντος Ι. Καργάκος


Σχολιάστε εδώ