Η ΕΛΛΑΔΑ ΔΕΝ ΠΕΘΑΝΕ ΑΚΟΜΑ ΑΠΛΑ ΤΩΡΑ ΒΡΙΣΚΕΤΑΙ ΣΕ ΚΩΜΑ

Τό τραγικό μιάς εποχής
τράγων καί βρικολάκων
είναι τό σκάψιμο πολλών
κοιμητηρίου λάκκων.

Τρέχουνε ολοζώντανοι
λάκκους νά αγοράσουν
καί τά γραφεία κηδειών
σχίζονται νά προφτάσουν.

Διότι η ζήτηση σφοδρώς
μέρα τή μέρα αυξαίνει
ασχέτως άν ο άνθρωπος
αργεί καί δέν πεθαίνει.

Τό κάλλιο γαϊδουρόδενε
είναι σοφή κουβέντα,
κουβέντα πού η αγορά
τήν έκανε πατέντα.

Έτσι λοιπόν ο πλούσιος
έχει δικό του τάφο
κι άς περπατάει ζωντανός
– τό είδα καί τό γράφω.

Δές τάς πισίνας τών αστών
οι πισινοί κουνιόνται
ωσάν μπαλόνια ελεύθερα
κι ουδένανε φοβόνται.

Αφού έχουν τό όνομα
στήν πλάκα τους χαράξει
βρέ τί τούς νοιάζει άν αυτή
η Χώρα θά βουλιάξει.

Αυτοί έχουν συμβόλαιο
Άδη καί Χάρου αντάμα
αφού νεκρούς σκορπίζουνε
χωρίς νά τρέξει κλάμα.

Ο θάνατος κι ο πλουτισμός
είναι σαφώς αδέλφια
γιʼ αυτό όταν γιορτάζουνε
ακούς μυριάδες ντέφια.

Εις οίκους δυσθεώρητους
μέ πολλαπλά κρεβάτια
πίνουν καί ερωτοτροπούν
κι έξω πετιούνται μάτια.

Έχουνε πιά αφανιστεί
τής ανοχής οι οίκοι,
ποιός θέλει τώρα νά πηδά
καί μάλιστα μέ νοίκι.

Παίρνεις ένα κοράσιο
κι αφού τάφο τού τάξεις
ύστερα στά αζήτητα
μπορείς νά τό πετάξεις.

Είναι τής μόδας προϊόν
νά ʼχεις τάφο δικό σου
αφού καί στά συμπόσια
έχεις τήν σύντροφό σου

εάν τής κλείσεις οφθαλμό
δίκην κενοταφίου.
Τά άλλα είνʼ υπόθεση
τού Αγίου Παπαφίου.

Έτσι κι ουχί αλλέως πώς
η Χώρα ταξιδεύει
μαζί μέ τούς νεκρόφιλους
σέ σκοτεινά ερέβη.

Δέν έχει φτάσει στήν ταφή
μά πάντα κατεβαίνει
καί πρίν πεθάνει τελικά
νυχθημερόν πεθαίνει.

***************************
Ως λάτρεις τής μεταθανάτιας ζωής
οι Πολιτικοί, μή σάς φανεί παράδοξο
άν κάποια στιγμή, όταν εκφωνούν
τούς πολιτικούς τους λόγους, ουρλιάξουν:
ΕΥΤΥΧΩΣ ΤΑ ΤΙΝΑΞΑΜΕ…
τά ταμεία, εννοείται.