επικαιρότητα

1
Η ΕΕ ορισμένες φορές συμπεριφέρεται λογικά, και τις λογικές αποφάσεις της πρέπει τα κράτη-μέλη να τις αξιοποιούν κατάλληλα. Στα ψιλά των εφημερίδων πέρασε μια πολύ σημαντική για την Ελλάδα απόφαση. Στις 25 Ιουνίου η Κομισιόν ακύρωσε τη διαδικασία για την ένταξη της Κροατίας και ανέβαλε επ’ αόριστον τη συνέχιση των διαπραγματεύσεων, με την αιτιολογία ότι η Κροατία διατηρεί εδώ και 18 χρόνια διασυνοριακή διαφορά με ένα κράτος-μέλος της ΕΕ, τη Σλοβενία. Η απόφαση αυτή υιοθέτησε ένα πολύ λογικό επιχείρημα, εξαιρετικά σημαντικό για την Ελλάδα: κάθε χώρα που επιθυμεί να ενταχθεί στην ΕΕ δεν επιτρέπεται να δημιουργεί προβλήματα στους μελλοντικούς εταίρους της. Σωστή απόφαση, που περιφρουρεί τη συνοχή της Ένωσης. Η χώρα μας δυστυχώς έχει σημαντικά προβλήματα με δύο γειτονικές χώρες, που επιδιώκουν την ένταξή τους στην ΕΕ, την Τουρκία και τα Σκόπια. Η Τουρκία κάνει ό,τι είναι δυνατόν για να δείξει ότι διεκδικεί από την Ελλάδα εναέριο, θαλάσσιο, υποθαλάσσιο και νησιωτικό ελλαδικό χώρο. Οι «γκρίζες ζώνες», οι αεροπορικές παραβιάσεις, η διαφορά για τα χωρικά ύδατα και την υφαλοκρηπίδα αποτελούν διασυνοριακές διαφορές. Και ίσως θα έπρεπε η τυφλή ελληνική διπλωματία, με τις τόσες «επιτυχίες» κατά τις φαντασιώσεις του πρωθυπουργού, να εγείρει αίτημα διακοπής των διαπραγματεύσεων ένταξης της Τουρκίας με βάση και την παραπάνω απόφαση. Η υποβολή τέτοιου αιτήματος θα προβληματίσει την ΕΕ και θα τη θέσει προ των ευθυνών της, θα κατοχυρώσει τα συμφέροντα της χώρας μας και ίσως η Τουρκία να αναγκαστεί να αλλάξει στάση ή να την αναγκάσει η ΕΕ. Πάντως, η υποβολή αιτήματος διακοπής των διαπραγματεύσεων, έστω κι αν αυτό «παγώσει», θα δράσει σαν προειδοποιητική βολή. Η Τουρκία θέλει την ένταξή της για λόγους πολιτικούς και κυρίως για λόγους οικονομικούς, με εξαίρεση φυσικά μια μικρή μειοψηφία στρατιωτικών και παραστρατιωτικών. Όμως οι πολιτικοί της κάνουν τους αδιάφορους για την ένταξη, ως έξυπνοι διαπραγματευτές. Μόνον οι δικές μας κυβερνήσεις ακολουθούν πολιτική «άψογης στάσης», που στην τωρινή εποχή αποτελεί σουρεαλιστική συμπεριφορά. Ο Σαρκοζί και η Μέρκελ δεν θέλουν την Τουρκία στην ΕΕ. Ας τους βοηθήσουμε κι εμείς, όσο χρειάζεται, για να περιφρουρήσουμε τα συμφέροντά μας. Η στάση μας έχει κάνει… Τούρκους τους μεγάλους εταίρους μας.

2
Με τα Σκόπια βέβαια τα πράγματα διαφέρουν. Το κρατίδιο αυτό δεν έχει ακόμη υποβάλει επίσημα αίτημα ένταξης στην ΕΕ, παρότι η κυβέρνησή του και η αντιπολίτευση το επιθυμούν διακαώς. Υπάρχει το πρόβλημα του ονόματος. Και φυσικά και των βλέψεων για εδαφική επέκταση του κρατιδίου αυτού εις βάρος της χώρας μας. Το πρόβλημα της ονομασίας βασικά πηγάζει από την επιθυμία της σημερινής κυβέρνησης των Σκοπίων να αποσπάσει ελληνικά εδάφη. Κι αυτό είναι ολοφάνερο. Μόνο η ελληνική αομματία (συγγνώμη, διπλωματία ήθελα να γράψω και μου ξέφυγε) δεν το έχει ακόμη αντιληφθεί. Στόχος των Σκοπίων, η Μακεδονία. Και θα πρέπει η κυβέρνηση να αξιοποιήσει δεόντως την παραπάνω απόφαση για την ένταξη της Κροατίας και η κ. Μπακογιάννη, συμφωνούντος βέβαια και του πρωθυπουργού, ας μη βιάζεται για το όνομα. Βιασύνη πρέπει να δείξουν τα Σκόπια και όχι η Ελλάδα. Το θέμα είναι επίκαιρο, καθώς ο πολύ γνώριμός μας μεσολαβητής Μάθιου Νίμιτς ξαναζωντάνεψε και έπιασε δουλειά σε Αθήνα και Σκόπια. Βέβαια, η Αθήνα είναι η υποταγμένη παιδούλα, που συνήθως υποχωρεί και τα δέχεται όλα! Ήδη η κυβέρνηση Καραμανλή δέχτηκε την ονομασία Βόρεια Μακεδονία, σύμφωνα με πληροφορίες. Είναι μια απόφαση που θα τη βρούμε μπροστά μας και εναντίον μας. Αν η πληροφορία αυτή αληθεύει, η κυβέρνηση πρέπει να σταθμίσει τα νέα δεδομένα και να υπαναχωρήσει. Έχουμε την αλλαγή της ηγεσίας στις ΗΠΑ και την απόφαση της ΕΕ για την ένταξη της Κροατίας. Το υπουργείο Εξωτερικών πρέπει να ξανασκεφτεί από την αρχή το πρόβλημα και να αξιοποιήσει τα πλεονεκτήματα για τη χώρα μας. Όχι συνέχεια υποχωρήσεις σε όλα τα εθνικά μας θέματα. Τουρκία και Σκόπια είναι γείτονες αδίστακτοι στις βλέψεις τους και εμείς το παίζουμε «ευπειθέστατες παιδούλες» για να μη μας κατηγορήσει ο Ερντογάν ή ο Γκρούεφσκι. Αυτές είναι οι επιτυχίες της ελληνικής εξωτερικής πολιτικής, κύριε πρωθυπουργέ; Αν είναι ποτέ δυνατόν!