επί της ουσίας

Ναι μεν, αλλά…

Η πρόταση του ΠΑΣΟΚ για ευνοϊκή μεταχείριση των εμπλεκομένων σε υποθέσεις διαφθοράς πολιτικών, όταν με στοιχεία αποκαλύπτουν αδικήματα κυβερνητικών παραγόντων, φαίνεται απολύτως ορθολογική καθότι δίνει κίνητρα, σε όσους «λάδωσαν», να αποκαλύψουν ονόματα «λαδωμένων». Πόσω μάλλον που με τα ισχύοντα σήμερα όποιος ομολογήσει ότι «λάδωσε» πολιτικό κατηγορείται για κακούργημα και άρα έχει κάθε λόγο να κρατήσει το στόμα του κλειστό. Έτσι αν γίνει αποδεκτή η πρόταση του ΠΑΣΟΚ, Χριστοφοράκος, Καραβέλας και λοιποί έχουν συμφέρον να αποκαλύψουν πολιτικούς που «λάδωσαν», αφού θα διασφαλίσουν για τον εαυτό τους ευνοϊκή ποινική μεταχείριση.

• Αλλά σε μια χώρα όπου η ανεξαρτησία της Δικαιοσύνης είναι ζητούμενο, όπου η ηγεσία της Δικαιοσύνης «διορίζεται» από την εκάστοτε κυβέρνηση, τι εμποδίζει τη σημερινή ή την αυριανή εξουσία να έρθει σε μια παρασκηνιακή συναλλαγή με τον όποιο Χριστοφοράκο προκειμένου οι «αποκαλύψεις του» να μη θίγουν τους μεν (ημέτερους) αλλά τους δε; Με άλλα λόγια, όσο η Δικαιοσύνη υπακούει στις επιθυμίες της εξουσίας, υπάρχει ο κίνδυνος η πρόταση της ευνοϊκής μεταχείρισης να λειτουργήσει ως όπλο εκκαθάρισης αντιπάλων της κρατούσας κατάστασης.

• Διά ταύτα, η θεσμοθέτηση της πρότασης του ΠΑΣΟΚ πρέπει να πάει χέρι χέρι με τη θεσμοθέτηση της πλήρους ανεξαρτησίας της Δικαιοσύνης, που σημαίνει εκλογή της ηγεσίας της και όχι διορισμός. Έτσι μόνο θα διασφαλιστεί ότι οι δικαστές που θα χειριστούν μια υπόθεση ευνοϊκής μεταχείρισης κατηγορουμένων που αποκαλύπτουν στοιχεία για «λαδωμένους» πολιτικούς δεν θα θελήσουν να προστατεύσουν «λαδωμένους» παράγοντες της κρατούσας κατάστασης – κι έτσι μόνο θα βγουν όλα στο φως.