Δεν φοβάται η κυβέρνηση τον Χριστοφοράκο!

Στενός συνεργάτης του πρωθυπουργού τόνισε στο «ΠΑΡΟΝ» ότι ο Καραμανλής είναι σε κάθε περίπτωση αποφασισμένος να πετύχει την έκδοση του πρώην ισχυρού στελέχους της εν Ελλάδι Siemens, με δύο στόχους:

– Αφενός προκειμένου να αποκατασταθούν οι αρνητικές εντυπώσεις για την «απόδρασή» του, που σε συνδυασμό με την αντίστοιχη «απόδραση» Καραβέλα κόστισαν πολύ στην κυβέρνηση σε επίπεδο τόσο εντυπώσεων όσο και ψήφων στις πρόσφατες ευρωεκλογές.

– Αφετέρου για να πει ό,τι έχει να πει με αποδείξεις και αδιάσειστα ντοκουμέντα φυσικά, ώστε να πληρώσουν πολιτικά και νομικά όσοι εμπλέκονται στο μέγα σκάνδαλο της Ζήμενς, όποιοι κι αν είναι, όπου κι αν βρίσκονται.

Είναι χαρακτηριστικά τα όσα τόνισε πρόσφατα ο πρωθυπουργός σε συζήτηση που είχε με στενό του συνεργάτη:

– Ο Χριστοφοράκος πρέπει να επιστρέψει οπωσδήποτε, είμαι αποφασισμένος γι’ αυτό.

– Να έρθει και να πει ό,τι έχει να πει με αποδείξεις. Και να κάψει αυτούς που εναντίον τους διαθέτει στοιχεία, να σταματήσουν επιτέλους οι ψίθυροι.

– Εμένα δεν με κρατάει κανένας, δεν με αγγίζει το σκάνδαλο, δεν με αφορά.

– Δεν πρόκειται να κάνω καμία παρέμβαση, ας πάρει φωτιά το σκηνικό, πάντα με αποδείξεις!

Πρόκειται για μια σοβαρή εξέλιξη, αφού η πολιτική βούληση του πρωθυπουργού έχει την αξία της. Σε συνδυασμό με την αντίστοιχη εκφρασμένη βούληση και του Γ. Παπανδρέου προς την ίδια κατεύθυνση, αντικειμενικά αβαντάρουν τις εξελίξεις για μια κάποιου έστω είδους κάθαρση, την οποία ο λαός απαιτεί, για ένα σκάνδαλο μάλιστα που έχει συγκλονίσει.

Βεβαιότητα για την έκδοση

Σε ό,τι αφορά τώρα τη δικαστική εξέλιξη τη σχετιζόμενη με το αίτημα έκδοσης του Χριστοφοράκου στη χώρα μας (μάλλον τα αιτήματα), υπάρχει πλέον διάχυτη αισιοδοξία, μάλλον βεβαιότητα, ότι αυτό θα επιτευχθεί οπωσδήποτε.

Και αυτή η βεβαιότητα προωθείται τόσο από την πολιτική βούληση που υπάρχει, όπως προαναφέρθηκε και λειτουργεί αποτρεπτικά για παιχνίδια παρασκηνίου, όσο και από τις νομικές εξελίξεις.

Μάλιστα, η πιο αισιόδοξη άποψη λέει ότι ο Χριστοφοράκος θα είναι πίσω στην Ελλάδα μέχρι τα τέλη Ιουλίου, ενώ η πιο πραγματιστική κάνει λόγο για τα τέλη Αυγούστου, εφόσον ο Χριστοφοράκος εξαντλήσει όλες τις δικονομικές δυνατότητες που διαθέτει.

Ένα άλλο στοιχείο ενισχυτικό της βεβαιότητας είναι και η θέληση της Εισαγγελίας του Μονάχου για την έκδοση Χριστοφοράκου στην Ελλάδα. Σε αυτό επιμένουν έγκυρες πληροφορίες, κάτι που έχει προξενήσει έκδηλη ανησυχία στον πρώην ισχυρό άνδρα της Ζήμενς και στο νομικό του επιτελείο.

Οπότε, επιχειρούν να αξιοποιήσουν το μόνο σοβαρό όπλο που διαθέτουν. Δηλαδή, την άσκηση δίωξης κατά Χριστοφοράκου για δωροδοκία τελεσθείσα στη Γερμανία. Σε μια τέτοια περίπτωση θα πρέπει να δικαστεί εκεί και ύστερα να συζητηθεί η έκδοσή του.

Έτσι, άρχισε να «μιλάει» για στελέχη της μητρικής Ζήμενς και τη συμμετοχή τους σε δωροδοκίες προσώπων στην Ελλάδα.

Με πενιχρά, μάλλον μηδαμινά όμως μέχρι τώρα, αποτελέσματα. Αφού απ’ όσα έχει πει δεν φαίνεται να έχει πετύχει κάτι, καθώς είτε αφορούν στέλεχος που έχει αποβιώσει είτε δεν έχει παρουσιάσει στοιχειωδώς σοβαρά στοιχεία…

Οι νομικές δυνατότητες που έχει

Ο γνωστός δαίμων του τυπογραφείου έκανε πάλι την… παρέμβασή του. Εξαφάνισε από την ανάλυση του γνωστού δικηγόρου κ. Ηλία Σ. Μπίσια για τις νομικές δυνατότητες που έχει ο Χριστοφοράκος στη Γερμανία την τελευταία παράγραφο, που ήταν και η πιο σημαντική.

Την παραθέτουμε σήμερα, ζητώντας την κατανόηση του κ. Μπίσια και των αναγνωστών μας και… δεόμενοι στον κύριο… δαίμονα να αφήσει εκτός των δραστηριοτήτων του το «ΠΑΡΟΝ».

«3. Τόσο το ζήτημα της διακοπής της παραγραφής όσο και αυτό της επαπειλούμενης ισοβίου καθείρξεως, ακόμη και στην περίπτωση που ήθελε κριθεί στην προκειμένη περίπτωση εις βάρος των συμφερόντων του διωκόμενου, δεν θα είναι ικανά να επιτρέψουν την άμεση έκδοση του τελευταίου στην Ελλάδα, εάν μέχρι τη χρονική στιγμή της λήψης της δικαστικής απόφασης για την έκδοση η Εισαγγελία Μονάχου έχει ήδη επίσημα προβεί σε έναρξη ποινικής διαδικασίας (Ermittlungsverfahren) κατά του εκζητούμενου για τις ίδιες αξιόποινες πράξεις οι οποίες του αποδίδονται με το ελληνικό κατηγορητήριο. Το αυτό ισχύει, σύμφωνα με τον γερμανικό νόμο, και στην περίπτωση που η Εισαγγελία Μονάχου απορρίψει με απόφασή της -άρα θα υπάρχει σχετική κρίση- τη συνέχεια της ποινικής διαδικασίας στη Γερμανία για ταυτόσημες με το ελληνικό κατηγορητήριο πράξεις.

Είναι προφανές, με βάση τα σημερινά δεδομένα, ότι η υπεράσπιση κάθε διωκόμενου σε παρόμοιες περιπτώσεις θα προσανατολιστεί εκ των πραγμάτων στην άσκηση δίωξης στη Γερμανία με αντικείμενο την ταύτιση των πράξεων με το ελληνικό κατηγορητήριο, με σκοπό α. την απόρριψη της έκδοσης στην Ελλάδα αλλά και β. τη δημιουργία γερμανικού δεδικασμένου, προκειμένου να καταστεί ανέφικτη η δίωξη των σχετικών αδικημάτων στην Ελλάδα. Τέλος, άγνωστο παραμένει εάν το Εφετείο του Μονάχου εκδικάσει τα δύο αιτήματα έκδοσης των ελληνικών αρχών αυτοτελώς ή προβεί σε συνεκδίκασή τους λόγω συνάφειας».