Αρχίζει το πιο σκληρό παζάρεμα
Από τον επόμενο μήνα θα εντατικοποιηθούν οι συνομιλίες και ταυτοχρόνως θα υπεισέλθει με δυναμικότερο τρόπο πλέον ο ξένος παράγοντας (Λονδίνο κυρίως και Ουάσινγκτον), οπόταν και θα έχει αρχίσει το τελικό παζάρεμα, με πρακτικές «πάρε δώσε». Αλλά, για να επιτύχουν συναινέσεις, από τώρα έχουν αρχίσει συγκεκριμένες βολιδοσκοπήσεις, οι οποίες και επικεντρώνονται τόσο στο εδαφικό όσο και στο συνταγματικό, ενώ αφήνουν έξω το θέμα των εγγυήσεων, που είναι και το ζωτικότερο.
Στο εδαφικό ετοιμάζονται ατύπως χάρτες, με τους Τούρκους να εκδηλώνουν την απόφασή τους να βελτιώσουν υπέρ τους το ποσοστό που τους έδιδε το Σχέδιο Ανάν. Δηλαδή, απαιτούν «ζωτικό χώρο» της τάξεως του 29% συν. Κάπου 30% κατ’ ακρίβειαν και μείωση έτσι των Τουρκοκυπρίων που θα μετεγκατασταθούν.
Το σημαντικότερο σχετικά με το εδαφικό είναι ότι οι Τούρκοι προετοιμάζουν το έδαφος για μη επιστροφή της κωμοπόλεως Μόρφου, ενώ πολύ μικρότερο μέρος της ευρύτερης περιοχής θα επιστραφεί. Κι αυτό ακριβώς διαφοροποιεί τα πράγματα επί τα χείρω σε σχέση με το Σχέδιο Ανάν, που προέβλεπε την επιστροφή ολόκληρης σχεδόν της περιοχής. Η οποία για πολλούς λόγους είναι ζωτικής σημασίας για την ελληνική πλευρά.
Στα πέντε χρόνια που μεσολάβησαν από την απόρριψη του Σχεδίου, οι Τούρκοι προχώρησαν σε επενδυτικά προγράμματα (οικοδομικά και άλλα), οπόταν και προτάσσουν διάφορες δικαιολογίες για να περιορίσουν τις υποχωρήσεις που πρέπει να κάμουν προκειμένου να υπάρξει λύση.
Ταυτόχρονα και με υπόδειξη της Άγκυρας, προχωρούν σε σχεδιασμούς για την καθίδρυση «Ζώνης Ελευθέρου Εμπορίου» στην περιοχή Αμμοχώστου, με στόχο την οικονομική ενίσχυση του ψευδοκράτους, του οποίου η κατάσταση δεν είναι καθόλου ρόδινη. Διότι το κατασκεύασμα είναι πλήρως εξαρτώμενο από την Τουρκία και τα εκατομμύρια που διαβιβάζει προκειμένου να συντηρείται ο «κρατικός» μηχανισμός. Αυτήν τη στιγμή η Τουρκία βάζει βαθιά και πάλι το χέρι στην τζέπη. Απ’ όπου και θα εκταμιεύσει κάπου 150 εκατομμύρια δολάρια για φέτος.
Πρέπει εδώ να σημειωθεί ότι τώρα ρέουν περισσότερα κονδύλια και από την Ευρωπαϊκή Ένωση προς το ψευδοκράτος –παρά τη δυσφορία της Λευκωσίας– ενώ κάποιες αραβικές χώρες «τα δίνουν» επίσης με διάφορους τρόπους. Ήδη νέα «Γραφεία» ή Αντιπροσωπείες του ψευδοκράτους ανοίγουν σε κάποιες πρωτεύουσες, όπως στο Ομάν και στο Κουβέιτ, ενώ γίνεται νέα προσπάθεια για το Ισραήλ, όπου η Άγκυρα πιέζει για πιο αναβαθμισμένη παρουσία των Τουρκοκυπρίων.
Στόχος είναι, εάν οι συνομιλίες αποτύχουν, να υπάρξει αποδοχή του ψευδοκράτους, «με καθεστώς Ταϊβάν». Κράτος μεν, μη αναγνωρισμένο δε. Αλλά κράτος, κατά τον κ. Μπαγίς, που αυτήν τη στιγμή ετοιμάζεται για μάχη στις Βρυξέλλες, καθώς απαιτείται η εφαρμογή από την Άγκυρα του Πρωτοκόλλου Τελωνειακής Ενώσεως. Το οποίο και προνοεί άνοιγμα λιμανιών και αεροδρομίων της Τουρκίας σε κυπριακά πλοία και αεροπλάνα.
«Δεν πρόκειται ν’ ανοίξουν όμως εάν δεν επιλυθεί πρώτα το Κυπριακό, ή τουλάχιστον εάν δεν ανοίξει και το λιμάνι της Αμμοχώστου στη διεθνή ναυσιπλοΐα και το αεροδρόμιο στα κατεχόμενα στη διεθνή αεροπλοΐα, ώστε να υπάρχει απευθείας σύνδεση του ψευδοκράτους με τον έξω κόσμο», δηλώνει ο Μεχμέτ Αλί Ταλάτ, επαναλαμβάνοντας τον κ. Μπαγίς στην Άγκυρα.
Ό,τι και να συμβαίνει, η Κύπρος μπαίνει στο κρισιμότερο τρίμηνο, με τις βρετανικές προσπάθειες να κορυφώνονται για μία κατ’ αρχήν έστω λύση τον Οκτώβριο, οριστική επίλυση μέχρι τον Δεκέμβριο και δημοψηφίσματα μέσα στον ερχόμενο Φεβρουάριο το αργότερο.
Και μάλιστα κάποιοι ρίχνουν ήδη την ιδέα να αποφευχθούν δημοψηφίσματα και η λύση να τεθεί υπό την έγκριση της Βουλής. Πράγμα που δεν μπορεί να γίνει αποδεκτό.