MUSIC+ MEDIA
// Αθόρυβα λανσάρει στη χώρα μας η Vodafone μια πολύ σημαντική υπηρεσία: απεριόριστα downloads μουσικής, με μηνιαία συνδρομή.
// Πρωτοπόρος σʼ αυτή την υπηρεσία ήταν η Wind, η οποία σε συνεργασία με το Mad είχε λανσάρει πριν από πολλούς μήνες το συνδρομητικό μοντέλο: οι πελάτες της πληρώνοντας 5,99 ευρώ τον μήνα έχουν τη δυνατότητα να κατεβάζουν απεριόριστα τραγούδια στο κινητό και στον υπολογιστή τους.
// Με το δεδομένο ότι αυτή η υπηρεσία της Wind παραμένει μέχρι σήμερα η πιο επικερδής ψηφιακή μουσική υπηρεσία, το γεγονός ότι και η Vodafone μπαίνει στον χώρο αυτό σημαίνει ότι οι δισκογραφικές εταιρείες θα αρχίσουν να απολαμβάνουν όλο και πιο σημαντικά έσοδα.
// Τόσο στο εξωτερικό, όσο και στην Ελλάδα, φαίνεται ότι οι δισκογραφικές έφτασαν στον πάτο, επιβίωσαν με πολλές περικοπές και τώρα με αργά βήματα θα αρχίσουν να χτίζουν ένα διαφορετικό μέλλον.
// Σε αντίθεση με ό,τι συνέβαινε μέχρι σήμερα, τα έσοδα θα προέρχονται από δεκάδες διαφορετικές πηγές και προκειμένου να είναι πιο αποδοτικές οι εταιρείες στην Ελλάδα θα πρέπει ταυτόχρονα να βελτιώσουν τα αντανακλαστικά τους, αλλά και να μάθουν να λειτουργούν με περισσότερο σεβασμό σε όλους τους παίκτες της αγοράς, και λιγότερη υπεροψία.
// Αυτό δεν είναι απαραίτητα εύκολο για την ελληνική δισκογραφία, καθώς είναι ελάχιστες οι εξαιρέσεις των ανθρώπων που είχαν την παιδεία και λειτουργούσαν πάντα κατʼ αυτόν τον τρόπο.
// Οι περισσότεροι ανήκουν σε μιαν άλλη εποχή, πιο βαλκάνια, και επειδή δείχνουν να αδυνατούν να προσαρμοστούν, όσοι δεν έχουν ήδη απομακρυνθεί, πολύ σύντομα θα αντικατασταθούν από την ξένη ιδιοκτησία, η οποία δεν δηλώνει ευχαριστημένη με τον τρόπο με τον οποίο λειτουργούν.
// Οι απανωτές ατυχίες της Didi τους τελευταίους μήνες δημιούργησαν θύελλα αντιδράσεων και αρνητικών δημοσιευμάτων, μερικά από τα οποία έμοιαζαν υπερβολικά.
// Όμως τα περιστατικά αυτά ήταν απλώς μια αφορμή και έδωσαν την ευκαιρία σε αρκετούς να εκφράσουν τη δυσαρέσκεια τους για μια εταιρεία της οποίας η μόνιμη πρακτική είναι να μην τιμά καμία συμφωνία με τοπικούς συνεργάτες και να τους ρίχνει όλους για το πρόσκαιρο κέρδος της.
// Για το κέρδος αυτό άλλωστε η εταιρεία έχει επιλέξει έναν εντελώς ακατάλληλο χώρο, με μηδενικές υποδομές συγκοινωνίας και ασφάλειας, προβληματική πρόσβαση και ανύπαρκτες υπηρεσίες για το κοινό. Προτιμά την επιλογή αυτή επειδή δεν χρειάζεται να πληρώσει τις αμοιβές που ζητούν οργανωμένοι χώροι, όπως π.χ. το Ολυμπιακό Στάδιο.
// Η εταιρεία κρύβεται πίσω από την παιδαριώδη δικαιολογία ότι «οι καλλιτέχνες δεν θα επέλεγαν τον χώρο αν δεν πίστευαν ότι ανταποκρινόταν στα στάνταρ τους», όμως όλοι γνωρίζουν ότι αυτό που απασχολεί τον καλλιτέχνη είναι να εκπληρώσει ο promoter τους όρους του συμφωνητικού, με κυριότερο το να πάρει τα χρήματα που του έχει ζητήσει.
// Η διαδικασία στην οποία βάζει η Didi το κοινό προκειμένου να παρακολουθήσει τη συναυλία του αγαπημένου του καλλιτέχνη μοιάζει με τιμωρία. Αυτό σε συνδυασμό με την όχι και τόσο αποτελεσματική ενημέρωση για όσα προβλήματα προέκυπταν στις τελευταίες διοργανώσεις εξόργισε και το ίδιο το κοινό.
// Με το δεδομένο ότι η Didi είναι μια από τις παλαιότερες εταιρείες και έχει τουλάχιστον ακόμα καλό όνομα στο εξωτερικό, πρέπει να κάνει αρκετές και ριζικές κινήσεις για να αλλάξει την εικόνα της τόσο στους τοπικούς συνεργάτες όσο και, κυρίως, στο κοινό το οποίο έχει πάψει να την εμπιστεύεται.