Σύγχρονη Λερναία Ύδρα, η κομματική γραφειοκρατία
Το εκάστοτε κομματικό κράτος παραμένει ασυγκίνητο και ο πολίτης προσβεβλημένος από οξύτατο μιθριδατισμό, «μοιραίος και άβουλος αντάμα περιμένει κάποιο θάμα»!
Η σύγχρονη Λερναία Ύδρα, η κομματική γραφειοκρατία, έχει απλώσει τα πλοκάμια της παντού και σε αγαστή συνεργασία με την αναξιοκρατία, το κυρίαρχο δόγμα των κομμάτων εξουσίας, απομυζά τον απλό πολίτη.
Η έννοια του Δικαίου και της ισότητας των ευκαιριών –βασική συνταγματική επιταγή– παραμένουν έννοιες προσχηματικές για την εκάστοτε εκτελεστική εξουσία. Οι φύλακες του νόμου, η κορυφή της Δικαιοσύνης, παραμένει κομματική επιλογή και ελάχιστες είναι οι περιπτώσεις στη διαδρομή του νεοελληνικού κράτους, που οι φύλακες αυτοί ανταποκρίθηκαν στην υψηλή αποστολή τους!
Η αξιοκρατία στην Ελλάδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης παραμένει καταδιωκόμενη έννοια, επικυριαρχούμενη από την παράλληλη εκείνη έννοια των «ημετέρων»!
Η ελληνική γραφειοκρατία παραμένει απαύγασμα των κομματικών επιλογών και όχι η επίστεψη μιας διαδρομής αξιολογικής στη δημόσια διοίκηση, με επακόλουθο η κορυφή της δημόσιας διοίκησης να στελεχώνεται όχι από τα άτομα εκείνα τα οποία μέσω των αλληλοδιάδοχων κρίσεων στο εσωτερικό της ελληνικής γραφειοκρατίας αναδεικνύονται με τις ικανότητές τους στην κορυφή της πυραμίδα, αλλά από κομματικούς εγκάθετους, κατά βάση ανίκανους, στερούμενους προσόντων, με πλήρη αδιαφορία για το γενικό καλό και την εξυπηρέτηση του δημόσιου συμφέροντος.
Παραλλήλως -και το κυριότερο- διακρινόμενους στην πλειοψηφία τους από ελαστική συνείδηση. Προσβλέπουν δε στην κατάληψη της κορυφής της πυραμίδας των δημόσιων υπηρεσιών ως ευκαιρία γρήγορου και εύκολου πλουτισμού!
Είναι οι βασικοί μοχλοί και στυλοβάτες του καθεστώτος της διαφθοράς στη δημόσια διοίκηση…
Οι σύγχρονες κοινωνίες είναι αλληλένδετες με την ύπαρξη της γραφειοκρατίας. Το πρόβλημα, όμως, εντοπίζεται, στην ύπαρξη σωστής γραφειοκρατίας, η στελέχωση της οποίας να αναδεικνύεται από τις διαδοχικές εσωτερικές διεργασίες και κρίσεις και όχι βεβαίως από τις κομματικές παρεμβάσεις, επιλογές και προωθήσεις «ημετέρων», κατά τεκμήριο ανίκανων και διακρινόμενων από πνεύμα καιροσκοπισμού και παράνομου πλουτισμού.
Το νομικό πλαίσιο που διέπει τη λειτουργία της δημόσιας διοίκησης της χώρας, είναι διάτρητο από «παραθυράκια» εξαιρέσεων, προς ικανοποίηση των «κομματικών στρατών». Και εκεί όμως που είναι σαφές, παραβιάζεται ασύστολα, από το «κομματικό κράτος», ενώ οι «φρουροί του νόμου», εντεταλμένοι για την προστασία της νομιμότητας, και οι ίδιοι δημιουργήματα του «κομματικού σωλήνα», σφυρίζουν αδιάφορα στις καταγγελίες του πολίτη!
Ήδη από τα μέσα του 19ου αιώνα, το πρόβλημα είχε εντοπιστεί από τον οξυδερκή Εμμανουήλ Ροΐδη: «Στην Ελλάδα ενός νόμου υπάρχει ανάγκη, εκείνου ο οποίος θα επιβάλλει την εφαρμογή των νόμων»!
Η Γ΄ Ελληνική Δημοκρατία θα ήταν προσφορότερο να επονομασθεί Γ΄ Ελληνική Κομματοκρατία… Και σε εμφανές σημείο της πρωτεύουσας να ανεγείρει και το μνημείο του «Άγνωστου Κομματάρχη»!
Τη σύγχρονη ελληνική πραγματικότητα, μετά τη λαίλαπα της επτάχρονης δικτατορίας, ακολούθησε η μεταπολίτευση του ασυγκράτητου κομματισμού, του εκφυλισμού θεσμών και κοινωνικών αξιών. Η άλωση από τους κομματικούς προθαλάμους της Παιδείας, της Υγείας, της Δικαιοσύνης, της Οικονομίας. Ο αποκεφαλισμός –«Νόμος Κουτσόγιωργα»– της κρατικής γραφειοκρατίας από τα στελέχη εκείνα (γενικοί διευθυντές, διευθυντές κ.λπ.) που είχαν μέσω των διαδοχικών κρίσεων αναδειχθεί από τα σπλάχνα της γραφειοκρατίας στην κορυφή της πυραμίδας, γνώστες κατά τεκμήριο του αντικειμένου τους και με διαμορφωμένη συνείδηση δημοσίου υπαλλήλου, έδωσε τη χαριστική βολή στη δημόσια διοίκηση. Η λεωφόρος του εκφυλισμού και της διαφθοράς της ελληνικής γραφειοκρατίας άνοιξε, πλέον, διάπλατη…
Η «άρχουσα τάξη» –κατ’ ευφημισμόν ο όρος– στο λυκαυγές του 21ου αιώνα στη χώρα μας κυριαρχείται από το είδος εκείνο του ατόμου που οι κοινωνιολόγοι το αποκαλούν «άνθρωπο του υπογείου». Και προσθέτουν οι μελετητές:
• Ο «άνθρωπος του υπογείου» είναι «υπεύθυνος» μονάχα για την ατομική του ευημερία, δεν μπορεί να λογοδοτήσει σε κανέναν άλλο, ούτε κυβερνώντας ούτε υπακούοντας. Μια μόνο αγέλη σχηματίζουν τούτα τα άτομα… Φρενοβλαβής είναι για τους «ανθρώπους του υπογείου» όποιος αρνείται να προσαρμοστεί στην αγέλη…
Όζει το Πανελλήνιο από τη σήψη και τη διαφθορά… Ο πολίτης ασφυκτιά στην αποπνικτική ατμόσφαιρα των ημερών μας. Οι υφιστάμενοι κομματικοί οργανισμοί, οργανικά κύτταρα της Δημοκρατίας, δυστυχώς, στην πλειοψηφία τους κυριαρχούνται από «επαγγελματίες της πολιτικής», των οποίων το ενδιαφέρον εξικνείται στη νομή της εξουσίας, στην εξυπηρέτηση των ιδιοτελών συμφερόντων των «δυναστειών» υπό τη σκιά των οποίων έχουν στοιχησθεί, στην εξασφάλιση στα μέλη της «φαμίλιας» διά βίου πλουσιοπάροχης σίτισης στο Δημόσιο Πρυτανείο, στην προσοδοφόρο απασχόληση των ανεπάγγελτων μελών των πολιτικών οικογενειών (τα επονομαζόμενα και «Τζάκια») με την… πολιτική, δηλαδή τη διαφέντευση της τύχης του ελληνικού λαού!
Ωϊμέ τη συμφορά μας…
(Την προηγούμενη Κυριακή ο ηλεκτρονικός δαίμων διέφυγε της προσοχής και του «Συναξαριστή» και βάπτισε, εν τίτλω, Παρακλαυσίθηρο τον Παρακλαυσίθυρο. Αιτούμεθα την επιείκεια των αναγνωστών).