Ποιος θα σβήσει τις φωτιές που άναψε ο Τσουκάτος;

Η σωρεία των σκανδάλων για τα οποία ευθύνονται αμφότερα τα κόμματα εξουσίας, παρά την αγωνιώδη προσπάθειά τους να τα φορτώσουν το ένα στο άλλο, παραμένουν ανεξιχνίαστα και μολύνουν την πολιτική ατμόσφαιρα με την ίδια ένταση που σε πνίγει η δυσοσμία άταφων νεκρών.

Από όλα αυτά τα σκάνδαλα –σκάνδαλα στα οποία η συντεταγμένη Πολιτεία διακρίνει… ΜΟΝΟ ΕΝΔΕΙΞΕΙΣ, ενώ ο σκεπτόμενος πολίτης δεν αμφιβάλλει ότι ΣΥΓΚΑΛΥΠΤΟΝΤΑΙ ΟΙ ΑΠΟΔΕΙΞΕΙΣ– άκρη βγήκε τουλάχιστον στο σκάνδαλο της Ζήμενς. Και μάλιστα ανεξάρτητα από τις όποιες, προφανώς αμφισβητήσιμες, αποκαλύψεις Χριστοφοράκου.
Μετά την αρχική ΟΜΟΛΟΓΙΑ Τσουκάτου για το ένα εκατομμύριο μάρκα –ποσό ασήμαντο σε σύγκριση με ιλιγγιώδεις μίζες που εισέπραξαν άλλα στελέχη του ΠΑΣΟΚ από την ίδια εταιρεία– ο άνθρωπος, προκειμένου να αποφύγει την επικρεμάμενη καταδίκη του, άνοιξε το στόμα του ΚΑΙ ΕΙΠΕ ΑΛΗΘΕΙΕΣ.

Μίλησε για την τήρηση ΔΙΠΛΩΝ ΒΙΒΛΙΩΝ ΕΣΟΔΩΝ –το ανεπίσημο μάλιστα Βιβλίο Εσόδων, όπως είδαμε σε κανάλι της τηλεόρασης και διαβάσαμε την Πέμπτη στα «ΝΕΑ», ήταν ένα μπακαλοτέφτερο του χειρίστου είδους– και τόνισε απερίφραστα ότι στην οικονομική επιτροπή (της οποίας ήταν μέλος) μετείχαν υψηλόβαθμα πολιτικά πρόσωπα, μεταξύ των οποίων και ο τότε πρωθυπουργός Σημίτης!
(Στο απολογητικό του υπόμνημα δεν αναφέρει ονόματα. Το προαναφερθέν περί Σημίτη και άλλων διακεκριμένων στελεχών επισημάνθηκε την Πέμπτη σε ραδιοφωνικό σταθμό. Στο απολογητικό του υπόμνημα περιέχεται και η φράση: «Κανένας προεκλογικός αγώνας δεν κόστιζε μόνο τα δηλούμενα ποσά». Διαπίστωση, άλλωστε, πασίγνωστη και στον τελευταίο Έλληνα.)

Το κλειδί των αποκαλύψεων Τσουκάτου είναι, προδήλως, τα διπλά βιβλία ή άλλως τα επίσημα και ανεπίσημα. Πρακτική που εφαρμόζεται από χρόνια. Και αναρωτιέται ευλόγως κανείς: Γιατί κατηγορούνται όσοι από τους μικροεπιχειρηματίες το πράττουν, όταν το παράδειγμα το δίνουν τα κόμματα εξουσίας; Και λέω τα κόμματα, διότι εικάζω βασίμως ότι και η Νέα Δημοκρατία τηρεί διπλά βιβλία. Η διαφορά της με το ΠΑΣΟΚ είναι, όμως, ότι κανένα από τα στελέχη της δεν το έχει ομολογήσει και γιʼ αυτό στο συγκεκριμένο θέμα το ΠΑΣΟΚ είναι στη μέγκενη. (Οι δηλώσεις του αρχηγού του ότι έχει διαγράψει προ πολλού τον Τσουκάτο, είναι εντελώς άσχετο επιχείρημα, όπως ειλικρινής είναι και η διαβεβαίωσή του ότι το ένα εκατομμύριο ουδέποτε έφτασε στο ταμείο του ΠΑΣΟΚ.)

Διευκρινίζω, για να μην υπάρξουν παρεξηγήσεις, ότι, όπως το ΠΑΣΟΚ, η Νέα Δημοκρατία είναι επίσης μπλεγμένη ως τον λαιμό στο σκάνδαλο Ζήμενς και το έχω επισημάνει με βάση τις στενότατες σχέσεις του Χριστοφοράκου με την Αγία Οικογένεια, παραθέτοντας μάλιστα συγκεκριμένα γεγονότα που βγάζουν μάτι. Προς επίρρωσιν των διακηρυγμένων προσωπικών μου απόψεων, παραθέτω το κολάζ της τρέχουσας έκδοσης στην τελευταία σελίδα της εφημερίδας «Το Ποντίκι», όπου υπάρχουν δύο φωτογραφίες της Ντόρας με τον Σουφλιά. Στην επάνω φωτογραφία η Ντόρα λέει χαμογελαστή στον Σουφλιά: «Άκου να δεις! Η Ζήμενς έδινε σε πολιτικούς τζάμπα οικιακό εξοπλισμό!». Και στην κάτω φωτογραφία απαντάει ο Σουφλιάς, στην ολιγότερο μειδιώσα Ντόρα: «Καλά έκανε! Άμα μιλήσει ο Χριστοφοράκος μερικοί θʼ ασχοληθούνε με τα οικιακά». (Τουτέστιν: Θα εξοβελιστείς εσύ από την πολιτική και θα σου μείνουν ως απασχόληση τα οικιακά.)

Πριν νομοθετηθεί η χρηματοδότηση των κομμάτων από τον κρατικό προϋπολογισμό, δηλαδή από τις τσέπες όλων μας, βαθύπλουτών τε και φουκαράδων, ΤΑ ΕΞΟΔΑ ΤΩΝ ΚΟΜΜΑΤΩΝ ΗΤΑΝ ΠΟΛΥ ΜΙΚΡΟΤΕΡΑ. Και αυτό εξ ανάγκης, για να καλύπτουν τις υποχρεώσεις τους.
Τότε υπήρχαν οικειοθελείς εισφορές, οι πλείστες από τις οποίες ήταν μάλιστα ανυστερόβουλες, καθώς και τα περίφημα κουπόνια. Κουπόνια αριθμημένα που τα πουλούσαμε σε διάφορες συγκεντρώσεις και κυρίως σε συνεστιάσεις. Σʼ αυτές τις συνεστιάσεις, θυμάμαι, σε αρκετές από τις οποίες είχα παίξει τον ρόλο του… κονφερασιέ, τα κουπόνια που δεν κατορθώναμε να διαθέσουμε, τα βάζαμε πακεταρισμένα, ανάλογα με το ποσό που αναγραφόταν στο καθένα, και τα θέταμε σε πλειστηριασμό ή σε περισσότερους του ενός πλειστηριασμούς στις περιπτώσεις που περίσσευαν πολλά. Και τότε επέμενε κάποιος (ή επέμεναν κάποιοι) μέχρι τέλους, ανεβάζοντας συνεχώς κάθε προηγηθείσα προσφορά μέσα σε θυελλώδη χειροκροτήματα. Προσθέτω ότι αρκετοί αριθμοί κουπονιών αντιστοιχούσαν σε δώρα που μας τα πρόσφεραν διάφορα φιλικά μας μαγαζιά.

Αλησμόνητη θα μου μείνει εκείνη η εποχή. Μια εποχή όπου η συντροφικότητα ήταν αυτονόητη, οι φιλοδοξίες φυσιολογικές και όχι υπερφίαλες, με επικεφαλής τον Ανδρέα, που ήταν ο αναμφισβήτητος ηγέτης μας, παρά τις διαγραφές, οι οποίες, κατά τη γνώμη μου, ΥΠΗΡΞΑΝ ΟΛΕΣ ΑΧΡΕΙΑΣΤΕΣ.

Πώς τώρα, μετά τον Ανδρέα, το ΠΑΣΟΚ του Σημίτη κατάντησε να είναι όπως και το ΠΑΣΟΚ του ανασφαλούς και ατάλαντου διαδόχου του, είναι ανεξήγητο και μου προξενεί μεγάλη θλίψη. Την ίδια θλίψη που αισθάνομαι και για τους πολιτικούς και μη απογόνους του Κωνσταντίνου Καραμανλή. Το πολιτικό μας σύστημα είναι πλέον σαθρό και χρειάζεται κατεπειγόντως ριζική ανακαίνιση, η οποία, όμως, δεν είναι ορατή…