Καραμανλικοί σε… κατάσταση πολιτικής υστερίας
Το σκηνικό τελευταία άλλαξε άρδην, με αποτέλεσμα για πρώτη φορά να είναι εύκολο η συνοχή της φιλελεύθερης παράταξης να τιναχθεί στον αέρα, εξαιτίας κυρίως του γεγονότος ότι για πρώτη φορά τα καραμανλικά στελέχη ψάχνονται, στέλνοντας διαφορετικά «σήματα» δεξιά και αριστερά και δημιουργώντας ένα μωσαϊκό απόψεων που με τη σειρά του δημιουργεί προβληματισμούς.
Τα κορυφαία στελέχη, που αποτελούσαν και τη σταθερή εκείνη βασική ομάδα που φιλτράριζε τις διαφορές και έκανε τις διαφωνίες ορισμένων να φαντάζουν γραφικότητες, αφού δεν υπήρχε κυρίαρχο αντίπαλο δέος, σήμερα διαφωνούν μεταξύ τους και μάλλον έχουν δημιουργήσει τα δικά τους καπετανάτα, τα οποία στην ουσία απλώς προστατεύουν τους… καπεταναίους τους και όχι φυσικά τον αρχηγό…
Ο Γιώργος Σουφλιάς φαίνεται να ζει σε έναν δικό του –ολόδικό του– κόσμο με τις δικές του ισορροπίες. Δεν είναι ο άνθρωπος που θα μπορούσε να απορροφήσει κραδασμούς μιας εσωκομματικής έντασης, αφού είναι γνωστό ότι με ελάχιστους μιλάει και με ακόμη λιγότερους… συνεννοείται.
Ο Βαγγέλης Μεϊμαράκης έχει κάθε δικαίωμα πλέον να φωνάζει, αφού είχε τεθεί στο περιθώριο, έμεινε εκεί χωρίς να ενοχλήσει κανέναν, αλλά τελικά διαπιστώνει ότι όλα πηγαίνουν από το κακό στο χειρότερο και το απογοητευτικό είναι πως ζητά άμεσες ενέργειες και πρωτοβουλίες Καραμανλή και δεν τις βλέπει…
Σε πλήρη κόντρα με το Μητσοτακαίικο ο Προκόπης Παυλόπουλος, δεν θέλει να πάψει να είναι άνθρωπος ορχήστρα, παρότι φαίνεται πως και ο ίδιος έχει αντιληφθεί ότι του κοστίζει αυτό πολιτικά και προσωπικά. Μάλλον δεν πολυπιστεύει στις αλλαγές –σʼ αυτό μοιάζει με τον πρωθυπουργό– κάτι που φυσικά τον φέρνει σε αντίθεση με τον Δημήτρη Σιούφα.
Ο τελευταίος ως συντονιστής του κυβερνητικού έργου σαφώς χρειαζόταν περισσότερο στο Μέγαρο Μαξίμου.
Ο Δημήτρης Αβραμόπουλος αισθάνεται πως ό,τι και να ζητήσει μακριά από το Υγείας δεν θα το πάρει, γιʼ αυτό και έχει αποστασιοποιηθεί πλήρως, κρατώντας το δυνατό του προφίλ μακριά από συμμαχίες. Ο Αντώνης Σαμαράς είναι συμπαθής. Μπορεί να παίζει συνεχώς ως δελφίνος, ο ίδιος όμως έχει αντιρρήσεις γιʼ αυτό… Προφανώς θα ήθελε να είναι… ο μόνος δελφίνος.
Στο στρατόπεδο των Μητσοτακικών τα λιγοστά του μέλη… γελούν. Και είναι φυσικό να το κάνουν αυτό, όταν, ενώ η Ντόρα Μπακογιάννη θα χρεωνόταν ακόμη και το πλήρες στραπάτσο της Νέας Δημοκρατίας στις εκλογές, τελικά κάτι το ένα κάτι το άλλο, το θέμα έχει τεθεί στο περιθώριο και θα βγει στην επιφάνεια μόνον εάν ο Καραμανλής τής ζητήσει π.χ. να πάει στο… Υγείας.
Το όλο σκηνικό, με την καραμανλική ομάδα εντελώς αποστασιοποιημένη, αφού ο καθένας τους έχει τη δική του άποψη για την έξοδο της Νέας Δημοκρατίας από την κρίση, παραπέμπει σε εκρηκτικές καταστάσεις.
Εάν δεν διαμορφωθεί ένα μανιφέστο με βάση την πλειοψηφούσα τάση, θα είναι η πρώτη φορά που η Νέα Δημοκρατία θα διαθέτει τόσες απόψεις όσες και τα μέλη της. Τις απόψεις αυτές θα πρέπει να λάβει υπʼ όψιν του ο πρωθυπουργός Κ. Καραμανλής φέρνοντας τα πάνω κάτω. Είναι σαφές πως οι αποφάσεις είναι δύσκολες και πολύ επικίνδυνες. Μια ανατροπή των μέχρι σήμερα δεδομένων μπορεί να δημιουργήσει πρόσκαιρη δυναμική, αφού όλοι ζητούν αλλαγές, αλλά εάν η «πολιτική μαγιά» δεν δέσει, θα υπάρξουν προβλήματα ουσιαστικά και φυσικά θα έχει εκλείψει και η τελευταία ευκαιρία να ανατρέψει η Νέα Δημοκρατία το πολύ δυσάρεστο σε βάρος της κλίμα.