MUSIC+ MEDIA
// Αντί αυτού βλέπουμε διάφορες λύσεις που έρχονται από το παρελθόν, και με μια νέα ματιά προσεγγίζουν κάτι το οποίο οι λάτρεις της νέας τεχνολογίας πολύ συχνά ξεχνούν: υπάρχουν εκατομμύρια cd players και το κοινό εξακολουθεί να τα χρησιμοποιεί καθημερινά για να ακούσει μουσική.
// Τελευταία κίνηση και με αρκετό ενδιαφέρον είναι η κυκλοφορία μιας νέας, πολύ καλής δισκογραφικής δουλειάς από τη Δήμητρα Γαλάνη και τον ΣΚΑΪ. Η ιδιαιτερότητά της είναι ότι αυτή διατίθεται «πακέτο» με έντυπη έκδοση στα περίπτερα και σε επιλεγμένα σημεία πώλησης. Με την επικοινωνιακή υποστήριξη του ΣΚΑΪ είναι πολύ πιθανόν να δούμε πολύ υψηλές πωλήσεις.
// Η κίνηση αυτή δημιουργεί αλυσιδωτές αντιδράσεις και ερωτήματα, στα οποία θα αναφερθούμε τις ερχόμενες εβδομάδες.
// Άλλες δισκογραφικές εξακολουθούν να καίνε τον κατάλογό τους σε εφημερίδες και περιοδικά. Το άγχος των μειωμένων πωλήσεων από τη βασική τους δραστηριότητα έχει οδηγήσει στελέχη δισκογραφικών σε μια πορεία η οποία δεν θα έχει καλό τέλος – αν όχι γι’ αυτούς και το οικονομικό έτος που διανύουν, σίγουρα για τους επόμενους που θα αναλάβουν.
// Ένα περιστατικό το οποίο αναδεικνύει την κατάσταση που επικρατεί αυτήν τη στιγμή στις δισκογραφικές πρόβαλε ο Τύπος την εβδομάδα αυτή. Ένας καλλιτέχνης μηνύει τη δισκογραφική του, διότι χωρίς να τον ενημερώσει και να λάβει την άδειά του αποφάσισε να δώσει για ένθεση παλιά του άλμπουμ σε κυριακάτικη έκδοση.
// Δεν θα προκαλούσε εντύπωση μια τέτοια ενέργεια αν ο καλλιτέχνης δεν ήταν ο Γιάννης Κότσιρας και αν η εφημερίδα δεν ήταν η «Espresso». Ο καλλιτέχνης θεώρησε ότι είχε θιχθεί από την ενέργεια αυτή – δεν έχει και πολύ άδικο.
// Δυστυχώς, όταν οι δισκογραφικές έχουν βγει στο παζάρι, αναμενόμενο είναι ότι θα συμβεί αυτό, και ακόμη κι αν η εφημερίδα είναι έγκριτη, π.χ. «Το Βήμα», δεν παύει να κάνει κακό στην εικόνα της Αλεξίου το να μπορεί να πάρει το cd της ο καταναλωτής για 3,5 ευρώ, σε μια χάρτινη συσκευασία, τυλιγμένο σε σελοφάν μέσα σε ένα πακέτο διαφημιστικών φυλλαδίων και ενθέτων εφημερίδας.
// Όλο και περισσότερο μειώνεται το ποσοστό των ελληνικών τραγουδιών στο playlist του Music Control.
// Αν συνδυάσουμε το γεγονός ότι οι ελληνικές δισκογραφικές γίνονται όλο και πιο διστακτικές στο να επενδύσουν σε καλές παραγωγές, με το ότι ελάχιστοι ραδιοφωνικοί σταθμοί συμπεριλαμβάνουν στο πρόγραμμά τους alternative ρεπερτόριο ελληνικών γκρουπ (ακόμα και αν είναι αγγλόφωνο), τότε δεν αποκλείεται στα μέσα του 2010 η ελληνική μουσική να προβάλλεται από το ραδιόφωνο όσο προβαλλόταν το 1990!
// Κάτι τέτοιο θα πρέπει να απασχολήσει ιδιαίτερα τις δισκογραφικές εταιρείες, αλλά και τους οργανισμούς που εκπροσωπούν τραγουδιστές και τους μουσικούς, οι οποίοι φαίνεται ότι θα πληγούν περισσότερο από μια τέτοια εξέλιξη.
// Ωστόσο, αντί να αντιμετωπιστεί το πρόβλημα στη ρίζα του, υπάρχουν διάφοροι οι οποίοι σκοπεύουν να το κρύψουν κάτω από το χαλί – να σταματήσουν τη λειτουργία και του Music Control…