Το πρώτο και πιο σημαντικό βήμα για την κατοχύρωση των προπονητών
Η χαοτική κατάσταση που επικρατούσε -και που εν πολλοίς συνεχίζει να επικρατεί- σε θέματα αναγνώρισης πτυχίων και αδειών άσκησης του επαγγέλματος, προκαλεί αθέμιτο ανταγωνισμό με σοβαρές καταγγελίες και βαρύτατα υπονοούμενα για τη γνησιότητα των χαρτιών που εμφανίζουν προπονητές και μάνατζερ κατά την υπογραφή συμβολαίων συνεργασίας, ακόμα και με ομάδες με φήμη, χρήμα και μια στρατιά από νομικούς συμβούλους, σκάουτερ και ατζέντηδες. Έτσι, η UEFA επέλεξε να βάλει βαθιά το νυστέρι στο αρρωστημένο σύστημα, καθορίζοντας το πλαίσιο μέσα στο οποίο οφείλουν πλέον να λειτουργούν οι τεχνικοί όλων των κατηγοριών. Ειδικότερα με δίπλωμα: Το UEFA B΄ για ερασιτεχνικό επίπεδο, το UEFA A΄ για το επίπεδο Β΄ και Γ΄ εθνικής κατηγορίας και το ανώτερο επίπεδο για το FIFA Pro, που αναφέρεται στις επαγγελματικές ομάδες.
Η απόκτηση του επίσημου «χαρτιού» για τους professionals απαιτεί δύο φάσεις (ένα συν έναν χρόνο) με συνολική παρακολούθηση διδασκαλίας 240 ωρών! Τα δύο προηγούμενα επίπεδα(Β και Α) οι σπουδαστές συμμετέχουν σε μαθήματα 120 ωρών (το καθένα) στη διάρκεια μιας σεζόν. Σε συνθήκες υψηλής ποιότητας επιμόρφωσης και με τη δρακόντεια εποπτεία παρατηρητών της Ευρωπαϊκής Συνομοσπονδίας.
Ανάμεσα στις 52 χώρες μέλη της UEFA, που δεσμεύτηκαν να εφαρμόσουν αυτό το ταχύρρυθμο πρόγραμμα, είναι ασφαλώς και η Ελλάδα, δηλαδή η ΕΠΟ. Στη Ρόδο αυτές τις μέρες ολοκληρώνεται ο τελευταίος κύκλος των εκπαιδευτικών μαθημάτων UEFA α΄ και της β΄ φάσης για προπονητές του επιπέδου UEFA Pro, με πολλά γνωστά ονόματα ελλήνων βετεράνων ποδοσφαιριστών και νυν πετυχημένων τεχνικών, που τους έλειπε, ωστόσο, το δίπλωμα υψηλότερης κλίμακας. Επικεφαλής αυτής της Σχολής είναι ο Τέλης Μπατάκης, ο παλιός ποδοσφαιριστής του Ηρακλή, που ασκεί με άψογο, αλλά και αυστηρό τρόπο τα καθήκοντά του.
Επί πολλά χρόνια προπονητής, μέλος του Δ.Σ. της ΕΠΟ και τώρα διευθυντής εκπαίδευσης της Σχολής, συμβάλλει στη διεκπεραίωση της κουραστικής, όσο και υψηλού επιπέδου αυτής επιμορφωτικής διαδικασίας. Εξαφανίζονται σιγά σιγά φαινόμενα να εργάζονται και εδώ ανεκπαίδευτοι προπονητές και να εισέρχονται ανεξέλεγκτα από το εξωτερικό ορισμένοι, που στερούνται βασικών προσόντων.
Παίρνουν όμως τις θέσεις και το ψωμί Ελλήνων με ικανότητες και νόμιμη άδεια άσκησης της προπονητικής. Δέκα χρόνια χρειάστηκαν για να γίνει ένα πρώτο, αλλά σημαντικό βήμα για την κατοχύρωση της δουλειάς τους. Ζητείται συνέχεια…