Πρώτο «θύμα» της κρίσης ο «Ελεύθερος Τύπος»
Η οριστική επιλογή του Θόδωρου και της Γιάννας Αγγελοπούλου να κλείσουν την ιστορική εφημερίδα «Ελεύθερος Τύπος» και το ραδιόφωνο City και να αποχωρήσουν οριστικά από κάθε επιχειρηματική δραστηριότητα στον χώρο των Μέσων Μαζικής Ενημέρωσης, αποτελεί μια κορυφαία όσο και θλιβερή εξέλιξη στον τραγικά δοκιμαζόμενο από όλες τις πλευρές ελληνικό Τύπο. Για τον γράφοντα, η εξέλιξη αυτή ήταν και πικρή, καθώς διετέλεσε στο παρελθόν διευθυντής του «Ελεύθερου Τύπου της Κυριακής», προσπαθώντας όσο χρόνο διετέλεσε να αναστρέψει την κατάσταση και να αφήσει φεύγοντας κέρδη, από ζημίες που είχε η εφημερίδα. Είναι, επίσης, θλιβερή η εξέλιξη αυτή και για τους 450 εργαζόμενους στα δύο αυτά Μέσα Ενημέρωσης: από σήμερα πρέπει να αναζητήσουν δουλειά σε έναν χώρο που μαστίζεται από πολύπλευρη κρίση, η οποία «διασκεδάζεται» από εκδότες και αναγνώστες με την προσφορά cd και συναφών αλλοτρίων προϊόντων.
Από την πρώτη στιγμή που εξαγόρασε και ανέλαβε τον «Ελεύθερο Τύπο» η Γιάννα Αγγελοπούλου, από τις στήλες της εφημερίδας «ΤΟ ΠΑΡΟΝ» είχαμε έγκαιρα επισημάνει ότι είναι δύσκολοι οι καιροί για επενδύσεις στον ελληνικό Τύπο και ότι καλύτερα θα ήταν, όπως τονίζαμε, να διατεθούν τα χρήματα για «στραγάλια» για τους εξής λόγους:
Πρώτον, κατά τη θητεία μου ως επικεφαλής του «Ελεύθερου Τύπου της Κυριακής» στις αρχές της δεκαετίας του 2000, αλλά και άλλων εφημερίδων και περιοδικών στις προηγούμενες δεκαετίες, είχα τρομάξει από το υψηλό κόστος έκδοσης και διάθεσής τους.
Δεύτερον, το κόστος αυτό επιδεινώθηκε από το «σαμψώνειο» σύνδρομο της προσφοράς cd και συναφών αλλοτρίων «προϊόντων» στους ολοένα και μειούμενους αναγνώστες των εφημερίδων, που συσσώρευε και συσσωρεύει συνεχώς ζημίες.
Τρίτον, όλα τα γνωστά σημερινά παράδοξα δεν έχουν καμιά σχέση με την πραγματική δημοσιογραφία. Ο πραγματικός, αντικειμενικός και επαρκώς καταρτισμένος σχολιαστής και αναλυτής πρέπει να περιορίζεται μόνο στην αποκάλυψη της αλήθειας, του ψέματος, των επιπτώσεων και του οφέλους που συνεπάγονται διάφορα μέτρα που ανακοινώνονται, διάφορες δηλώσεις και καταγγελίες που τα συνοδεύουν και διάφορες επισημάνσεις που γίνονται, για τη χώρα, πρωτίστως, για την κοινωνία, για την οικονομία, τους εργαζομένους, τους φορολογούμενους, τους συνταξιούχους, τους ανέργους, τους καταναλωτές, το περιβάλλον, τον πολιτισμό, την ανάπτυξη και, φυσικά, την πορεία προς την πραγματική σύγκλιση προς την Ευρώπη. Ας μην παραπονούμαστε, λοιπόν, που συνεχώς οι Έλληνες δεν διαβάζουν εφημερίδες!
Τέταρτον, ειδικότερα για τη Γιάννα Αγγελοπούλου, έπρεπε να έκανε πρώτα συμμάζεμα του «μαγαζιού» για να καλύψει τις ζημίες, τις οφειλές και το μεγάλο κόστος έκδοσης που κληρονόμησε και ύστερα, ανάλογα με τα μηνιαία ισοζύγια που θα καταρτίζονταν και θα προσκομίζονταν, να εφάρμοζε επεκτατική πολιτική. Προτίμησε από την αρχή το δεύτερο, δηλαδή την αλόγιστη επέκταση με σημαντική αύξηση των δαπανών και του κόστους, που αποτελεί ολέθρια γενικώς επενδυτική και διαχειριστική πολιτική.
Η ανακοίνωση που ακολούθησε την απόφαση για κλείσιμο των δύο αυτών Μέσων Μαζικής Ενημέρωσης είναι σαφής και επιβεβαιώνει τις διαπιστώσεις μας αυτές, αλλά στερνή μου γνώση να σ’ είχα πρώτα! Αναφέρει, λοιπόν, η ανακοίνωση:
= Η συνέχιση ζημιογόνων αποτελεσμάτων, τονίζεται, οδήγησε στην απόφαση αυτή.
=Όταν πριν από τρία χρόνια αναλήφθηκε η ευθύνη του «Ελεύθερου Τύπου» στόχος δεν ήταν μόνο η διάσωση ενός ιστορικού τίτλου. Στόχος ήταν και η συμβολή στην αναζήτηση μιας νέου τύπου και ταυτόχρονα ευρύτερης δημόσιας συζήτησης και μάλιστα σε μια φάση αλλαγών και μετάβασης που χαρακτηρίζει την εποχή μας. Στο συνολικό εγχείρημα του «Ελεύθερου Τύπου» επενδύθηκαν μεγάλοι οικονομικοί πόροι. Κυρίως όμως και πρώτιστα κινητοποιήθηκαν σημαντικοί ανθρώπινοι πόροι, τόσο στην εφημερίδα όσο και στον ραδιοφωνικό σταθμό. Η προσπάθεια δεν ευοδώθηκε.
=Το μοντέλο ενημέρωσης που κυριάρχησε στον τόπο μας, η συνεχιζόμενη συσσώρευση ζημιών σε συνδυασμό με τις αρνητικές προοπτικές του κλάδου, μαζί με την πεποίθηση ότι ένα Μέσο Ενημέρωσης δεν νοείται να λειτουργεί με μεγάλες ζημίες και αυτό να συνεχίζεται επί μακρόν, χωρίς να οδηγεί σε παρανοήσεις, συνετέλεσαν στη συνειδητοποίηση της αναγκαιότητας των αποφάσεων αυτών.
Η ανακοίνωση καταλήγει ότι «δεν ευοδώθηκαν οι προσπάθειες αυτές». Και εμείς προσθέτουμε ότι θα ήταν ένα επενδυτικό «θαύμα» αν ευοδώνονταν με τα προβλήματα, τους περιορισμούς και το μοντέλο ενημέρωσης που ήδη παραθέσαμε και που εγκαίρως είχαμε επισημάνει.