Παραμύθι ο «πόλεμος» στις μεταγραφές των «αιωνίων»
Εκτός από την έλλειψη σεβασμού προς την κοινή γνώμη, οι «αιώνιοι» αντίπαλοι του ελληνικού ποδοσφαίρου υποτιμούν και τη νοημοσύνη μας, με όλες αυτές τις μπαρούφες περί «χαρακωμάτων» και «ανελέητου πολέμου» γοήτρου στον τομέα των μεταγραφών. Το παραμύθι πηγαίνει σύννεφο! Μα τι νομίζουν; Όλος κόσμος τρώει κουτόχορτο; Και ποιος νοιάζεται για το πού θα πάει ο κ. Λέτο και με πόσα λεφτά, ή ότι, τάχα μου, νίκησε ο Ολυμπιακός τον Παναθηναϊκό στην υπόθεση Μέλμπεργκ, επειδή είχε καλύτερο «κονέ» με τη Γιουβέντους… Αστεία πράγματα… Για να έρθει η πολυθόρυβη διεκδίκηση του τριαντάρη -και βάλε- Κατσουράνη, για να ξεχαστούν οι χαμένες ιστορίες με Κρουζ και Μπομπό και τις άλλες… δημοκρατικές δυνάμεις, που παρέλασαν στα πρωτοσέλιδα των φύλλων ολόκληρο τον Ιούνιο. Υπάρχουν και οι εξαιρέσεις, όπως της ΑΕΚ που δεν ξέφυγε από το μέτρο και την πραγματικότητα. Τους στόχους που ήθελε η «Ένωση» τους κυνήγησε και κάποιους τους πέτυχε. Μέσα σε ένα απολύτως αρνητικό κλίμα, λόγω της οικονομικής ύφεσης και όσων συμβαίνουν καθημερινά γύρω μας, άλλη όρεξη δεν έχει ο φίλαθλος και ο κάθε πολίτης παρά να ακούει όλες αυτές τις «πράσινες» και «ερυθρόλευκες» φαντασιώσεις, που υποτίθεται ότι είναι «ειδήσεις» για να ενημερώνουν το κοινό. Χαμός γίνεται με τους ποταμούς ψεμάτων που γράφονται και λέγονται κάθε μέρα. Δεκάδες περίεργα ονόματα απ΄ όλο τον πλανήτη και κυρίως από τη Νότιο Αμερική, βλέπουν το φως της δημοσιότητας σε ένα πραγματικό ρεσιτάλ παραπλάνησης, αποπροσανατολισμού, και παραπληροφόρησης κυρίως από τον αθλητικό Τύπο, που πληρώνει ακριβά το τίμημα του ακραίου ανταγωνισμού των έντεκα ημερήσιων εντύπων της Αθήνας και των τριών της Θεσσαλονίκης, των αμέτρητων τηλεοπτικών και ραδιοφωνικών συχνοτήτων και των σάιτ, που έχουν μπει μαζικά στη ζωή μας. Και να βλέπαμε και μπάλα πάει στο δ…… Δυστυχώς, η μετριότητα και η καχυποψία βασιλεύουν. Κάποιοι, όμως, ζούνε στον δικό τους κόσμο και αρέσκονται να βιώνουν μεταγραφικά παραμύθια. Και να πανηγυρίζουν γιατί πιστεύουν ότι «κέρδισαν» τον παικταρά που διεκδικούσε ο «αιώνιος» αντίπαλος. Πόσο αφελείς είναι μερικοί; Δεν είμαστε πια στη δεκαετία του ’60!