«Μπλόκο» στους εργολάβους που… λυμαίνονται το Δημόσιο

Η συνδικαλιστική αδράνεια, οι διαφοροποιήσεις στις θέσεις μεταξύ ΓΣΕΕ και ΑΔΕΔΥ και ενδεχομένως οι «διαπλοκές άλλου τύπου» έχουν αποτέλεσμα να «καταχωνιαστεί» το καυτό πρόβλημα και να παραμένει ανυπεράσπιστο το προσωπικό που απασχολείται στις κάθε μορφής εργολαβίες. Και ας εκδίδονται κάθε τόσο καταγγελίες με βαρείς χαρακτηρισμούς και παχιά λόγια από τα συνδικάτα.

Δύο επιστήμονες του ΙΝΕ/ΓΣΕΕ – ΑΔΕΔΥ οι Γ. Κουζής και Απ. Καψάλης συνέταξαν μελέτη κατάργησης των εργολαβιών, προτείνοντας και ενδιάμεσες ή εναλλακτικές λύσεις. Μέχρι στιγμής μηδαμινό είναι το ενδιαφέρον των συνδικαλιστικών ηγεσιών, σε βαθμό που να προκαλεί ευλόγως ερωτήματα.

Τέσσερις βασικές αρχές, διατυπώνουν οι δύο επιστήμονες του ΙΝΕ, τις οποίες συνοδεύουν με προτάσεις που στοχεύουν στην υλοποίησή τους. Η μελέτη θα μπορούσε να αποτελέσει το πρώτο υλικό για ευρεία συζήτηση ώστε να εκλείψει, κάποτε, η «πληγή» των εργολαβιών στον δημόσιο τομέα.

Το γεγονός ότι το περιεχόμενο της μελέτης αποσιωπάται είναι πολύ πιθανόν να οφείλεται στην (κοινή) θέση των συνδικαλιστικών παρατάξεων ΠΑΣΚΕ και ΔΑΚΕ σύμφωνα με την οποία: «Αρκεί ο έλεγχος από την Πολιτεία της εφαρμογής της νομοθεσίας…». Αποτέλεσμα; Και καμιά παρέμβαση αλλά και καμιά μεταβολή της απαράδεκτης κατάστασης, με την καταπάτηση εργασιακών-οικονομικών κανόνων και δικαιωμάτων.

Η υλοποίηση των προτάσεων του ΙΝΕ/ΓΣΕΕ – ΑΔΕΔΥ προλαμβάνει σε περίπτωση υιοθέτησής τους και πρόβλεψη για:

– Καθιέρωση μεταβατικών διατάξεων, καθώς είναι «αναγκαία για την κάλυψη του χρονικού κενού, στην περίπτωση που αυτό υπάρξει και που δημιουργείται από τη λύση ή τη λήξη των εργολαβικών συμβάσεων μέχρι την πρόσληψη προσωπικού μετά την ψήφιση των νομοθετικών αλλαγών.

Σε αυτό το πλαίσιο και σε προσωρινή μεταβατική φάση, που σε καμία περίπτωση δεν πρέπει να υπερβαίνει συνολικά τα δύο χρόνια, οι δύο επιστήμονες προτείνουν τα εξής σενάρια:

• Πρόσληψη από τον δημόσιο φορέα του προσωπικού των εργολαβικών εταιρειών με συμβάσεις εργασίας ορισμένου χρόνου μέχρι να καλυφθεί το χρονικό κενό, «λύση που αποβάλλει μεν αμέσως τους εργολάβους, αλλά διατηρεί προσωρινά την ευέλικτη εργασία στο Δημόσιο», αλλά και το πρόβλημα της μη πρόσληψης των κοινοτικών αλλοδαπών, στην περίπτωση πολιτικής βούλησης για διατήρηση της απασχόλησής τους. Και

• Διατήρηση των εργολαβιών για τη μεταβατική περίοδο, λύση που διατηρεί, χωρίς περιορισμούς, το σύνολο των απασχολουμένων στους εργολάβους, αλλά διατηρεί μεταβατικά τις εργολαβίες στο Δημόσιο.

Η συζήτηση, εφόσον το επιθυμούν πραγματικά οι συνδικαλιστικές ηγεσίες, μπορεί να ανοίξει ανά πάσα στιγμή. Γιατί τυχόν διαμαρτυρίες σε μια νέα «περίπτωση Κ. Κούνεβα» απλώς θα τις απαξιώσει ακόμη πιο πολύ.