Γιατί ναυάγησε στην ξηρά η Γιάννα…
Είχαν βέβαια έναν χρόνο τώρα προηγηθεί κάθε Κυριακή δημοσιεύματα που επεσήμαιναν τα συμβαίνοντα στο συγκρότημα των Αγγελόπουλων, που δεν άφηναν κανένα περιθώριο αποτροπής του μοιραίου…
Η δραματική απόφαση για οριστικό λουκέτο ήταν η αναγνώριση, η ομολογία της μεγάλης ήττας προσωπικά της ίδιας της Γιάννας. Η ολοκληρωτική αποτυχία των σχεδίων της για πολιτική παρουσία και ισχυρή παρέμβαση στα πολιτικά πράγματα της χώρας και επιρροή στις εξελίξεις, αλλά και για ένα όπλο αυτοπροστασίας και μια δύναμη υπολογίσιμη για όποιον θα ήθελε να επιτεθεί…
Είναι ίσως η πρώτη αποτυχία της Γιάννας, που μέχρι πριν από την είσοδό της στον καυτό χώρο των ΜΜΕ ο δρόμος της ήταν στρωμένος με ρόδα… Βέβαια ως τώρα δεν είχε δείξει τις ικανότητές της στην άγρια μάχη που απαιτεί ο ιδιωτικός τομέας και ιδιαίτερα η ενεργός συμμετοχή στην «τέταρτη εξουσία».
Μέχρι σήμερα είχε δρέψει τις δάφνες στην επιτυχή διεκδίκηση, οργάνωση και διεξαγωγή των Ολυμπιακών Αγώνων, εκεί όμως είχε από πίσω ΟΛΟ το κράτος με την ανεξέλεγκτη απλοχεριά του δημόσιου κορβανά. Και ποτέ κανείς μας μέχρι σήμερα δεν έμαθε τι κόστισε η διεκδίκηση (μιλούν κάποιοι που γνωρίζουν για πολλά, πάρα πολλά δισεκατομμύρια) και τον τελικό λογαριασμό που πληρώσαμε για τους Ολυμπιακούς. (Ακόμη να δημοσιευθεί ο ισολογισμός… Ποιος ο λόγος που καθυστερεί τώρα ΠΕΝΤΕ χρόνια;).
Πληροφορίες από αξιόπιστες πηγές λένε ότι η απόφαση για κλείσιμο του Συγκροτήματος έχει στοιχίσει ψυχολογικά πολύ στη Γιάννα. Μέχρι που ακούστηκε ότι έχει πέσει σε κατάθλιψη. Και η αγωνία του συζύγου της, του Θόδωρου Αγγελόπουλου, είναι μεγάλη. Είναι τόσο βαρύ το κλίμα στην οικογένεια από την απογοήτευση που προκάλεσε η αποτυχία του εγχειρήματος, που υπάρχει σκέψη για μόνιμη εγκατάσταση στο Λονδίνο, εγκαταλείποντας την Ελλάδα.
Όμως δεν φταίει κανένας άλλος εκτός από την ίδια.
Όλες οι επιλογές της ήταν τραγικές! Η μια χειρότερη από την άλλη.
Η αλλαγή της ταυτότητας της εφημερίδας, να τη μετατρέψει σ’ ένα απολίτικο, εντελώς άνευρο φύλλο, χωρίς δυναμισμό, ήταν εγκληματική.
Ξέχασε ότι ο «Ελεύθερος Τύπος» ήταν καταγεγραμμένος ως μια δεξιά εφημερίδα, μαχητική, που την υπολόγιζε σοβαρά επί Βουδούρη η αντίπαλη παράταξη και που ο πυρήνας των αναγνωστών της ήταν δεξιός. Από εκεί άρχισε η πορεία που κατέληξε στην απόφαση της περασμένης Δευτέρας.
Τεράστιες ευθύνες έχουν οι στενοί συνεργάτες της, που τους έβαλε ως «αντ’ αυτής» στην εφημερίδα και αποδείχθηκαν όλοι άσχετοι. Και ασφαλώς ποτέ δεν της είπαν την αλήθεια.
Της έλεγαν ότι δεν χρειάζεται δεξιά στροφή, ο κόσμος σε λατρεύει και μόλις ακούσει ότι η εφημερίδα είναι της Γιάννας θα τρέξει να την αγοράσει… Τόση γνώση για το πώς λειτουργεί ο αναγνώστης είχαν.
Προκαλεί πάντως θλίψη που ένα φιλόδοξο σχέδιο, το οποίο στηριζόταν σε στέρεες οικονομικές βάσεις και στην αρχή δημιούργησε πολλές ελπίδες για μια παρουσία που θα ανάγκαζε τα άλλα ΜΜΕ να αναπροσαρμοσθούν και να επιστρέψουν στην πραγματική αποστολή τους, την ενημέρωση και την κριτική της κάθε εξουσίας, έπεσε στα ίδια ρηχά νερά, στις ξέρες των προσφορών – δωροδοκιών για την απόκτηση… αγοραστών και όχι αναγνωστών και τελικά το ναυάγιο δεν το απέφυγε…
Και την τελική σφραγίδα στη ληξιαρχική πράξη του τέλους το έβαλε και η κυκλοφορία του τελευταίου φύλλου του κυριακάτικου «Ελεύθερου Τύπου», που έχασε 29.050 φύλλα! (πούλησε 49.010, έναντι 78.060 της προηγούμενης Κυριακής).
Αξίζει να αναφερθεί ότι η κυβέρνηση δεν γνώριζε τίποτε και ότι αιφνιδιάστηκαν, όπως λένε, από το κλείσιμο του «Ελεύθερου Τύπου». Ούτε ο Καραμανλής ήξερε, ισχυρίζεται το περιβάλλον του.
Πώς είναι όμως δυνατόν κάτι τέτοιο να αληθεύει, όταν το Σάββατο το βράδυ, μετά τα εγκαίνια του Μουσείου της Ακρόπολης, στο τραπέζι που ακολούθησε, υπήρχαν άτομα που γνώριζαν ότι πάρθηκε απόφαση και τη Δευτέρα θα ανακοινωθεί;