Γιατί δεν μας ήρθε τελικά ο «κουμπάρος»

Πολλά ελέχθησαν και περισσότερα (κατ’ εικασίαν) εγράφησαν. Η αλήθεια όμως είναι πιο απλή και το «ΠΑΡΟΝ» την αποκαλύπτει, αφού τονίσει ότι υπάρχουν σχετικές αναφορές σε συναφή έκθεση διπλωματικών αρμοδίων στο ελληνικό υπουργείο Εξωτερικών.

Τι συνέβη λοιπόν;

1. Ο τούρκος πρωθυπουργός υπήρξε δέκτης επιμόνων βολιδοσκοπήσεων από πλευράς Αθήνας (και όχι μόνο) προκειμένου να συναινέσει σε μια εντελώς άτυπη (έστω και «στο πόδι») συνάντηση και συνομιλία με τον Πρόεδρο της Κύπρου Δημήτρη Χριστόφια, στο περιθώριο των εγκαινίων του νέου Μουσείου Ακροπόλεως. Κάτι στο οποίο πόνταρε και η Λευκωσία, για λόγους ευνόητους.

2. Στα εγκαίνια δήλωσαν συμμετοχή ελάχιστοι πρωθυπουργοί και μόνο δύο Πρόεδροι κρατών: Της Βουλγαρίας και της Κύπρου. Οπότε ο Ερντογάν -όπως έλεγαν διπλωμάτες της χώρας του σε ομολόγους τους- θα ήταν «πίσω από τον Χριστόφια» (που ως Πρόεδρος προηγείται λόγω πρωτοκόλλου), ενώ θα ήταν υποχρεωμένος να βρίσκεται στις εκδηλώσεις (εγκαίνια και γεύμα) με τον κύπριο Πρόεδρο, με αποτέλεσμα να δίδεται εικόνα αναγνωρίσεως της Κυπριακής Δημοκρατίας.

Όταν όμως έγινε δέκτης βολιδοσκοπήσεων και για ενδεχόμενη επαφή με τον Χριστόφια, ο «κουμπάρος» εξερράγη και διεμήνυσε στον έλληνα ομόλογό του ότι «υποφέρει από περίεργα συμπτώματα ατονίας, λόγω καύσωνος και κοπώσεως». Ενώ την ίδια στιγμή εξέδραμε στην Σμύρνη, όπου μετέσχε και σε συσκέψεις και σε συγκέντρωση μετά σχετικής ομιλίας.