Το βέτο είναι δεδομένο αν η Τουρκία δεν σταματήσει τους δουλέμπορους

Όσο για τα σύνορά μας και την, ουσιαστικά, ανεπαρκή φύλαξή τους εναποθέτουμε τις ελπίδες μας στην Ευρωπαϊκή Ένωση και στην πιο ενεργό δραστηριοποίηση των ευρωπαϊκών οργάνων ασφαλείας, όπως της ακτοφυλακής, των εναέριων και χερσαίων δυνάμεων, που μόλις τον περασμένο Μάρτιο άρχισαν να οργανώνονται στη χώρα μας.

Πώς φτάσαμε, όμως, έως το σημείο ασφυξίας που νιώθουν πλέον οι έλληνες πολίτες; Ο υπουργός Εσωτερικών Προκόπης Παυλόπουλος εκτιμά πως με τη συνεργασία της Ευρωπαϊκής Ένωσης και τα μέτρα που λαμβάνονται από την κυβέρνηση το πρόβλημα της λαθρομετανάστευσης θα αντιμετωπισθεί αποτελεσματικά.

«Ως το τέλος του 2006, η μεταναστευτική μας πολιτική ήταν επαρκώς προσαρμοσμένη στα δεδομένα τα οποία τότε υπήρχαν. Και πρέπει να τονίσω ότι προ του 2004 δεν είχε γίνει καμία απολύτως προεργασία, γιατί ούτε νόμος για μεταναστευτική πολιτική υπήρχε ούτε, βεβαίως, Κέντρα Φιλοξενίας μεταναστών λειτουργούσαν στην Ελλάδα. Μετά το 2006, και για λόγους που υπερβαίνουν τη δυνατότητα πρόβλεψης, πολλαπλασιάστηκε, κατά γεωμετρική πρόοδο, ο αριθμός των μη νόμιμων μεταναστών που έφθασαν στην Ελλάδα. Να υπενθυμίσω ότι από περίπου 45-50.000 μη νόμιμους μετανάστες που είχαμε προ του 2006, το 2007 ο αριθμός αυτός έφθασε περίπου στους 112.000 και το 2008 στους 150.000! Άρα ήταν λόγοι αντικειμενικοί, οι οποίοι υπερέβαιναν κάθε είδους πρόβλεψη. Γιʼ αυτό και τα μέτρα που ελήφθησαν, όχι μόνο από εμάς αλλά και από όλες τις χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης στη συνέχεια, ήταν μέτρα τα οποία αντιμετώπιζαν την κατάσταση υπό τις συνθήκες έκτακτης ανάγκης».

// Οι συλλήψεις και οι διώξεις θα λύσουν το πρόβλημα;

– Μα δεν πρόκειται ούτε για συλλήψεις ούτε για διώξεις. Η θέση μας είναι ξεκάθαρη. Οι νόμιμοι μετανάστες έχουν όλα τα δικαιώματα τα οποία προβλέπει η κείμενη νομοθεσία. Εκείνοι οι οποίοι έχουν δικαίωμα ασύλου, παραμένουν στο καθεστώς που προβλέπεται σύμφωνα και με το Διεθνές Δίκαιο. Τέλος, εκείνοι οι οποίοι είναι μη νόμιμοι, οι οποίοι δεν έχουν ζητήσει ούτε άσυλο ούτε νομιμοποίηση, αυτοί πρέπει να παραμένουν στα Κέντρα Φιλοξενίας μέχρι να λειτουργήσουν οι συμφωνίες και οι κανόνες επανεισδοχής, με τους οποίους θα επαναπροωθηθούν στις χώρες από τις οποίες προέρχονται. Και αυτό δεν είναι μόνο θέση της Ελλάδας. Είναι η θέση της Ευρωπαϊκής Ένωσης, η οποία προκύπτει με βάση τις διατάξεις του Συμφώνου για τη Μετανάστευση και το Άσυλο, το οποίο υπογράφηκε τον Οκτώβριο του 2008 στο Παρίσι και δεσμεύει όλη την Ευρωπαϊκή Ένωση, αποτελεί δε μέρος του κοινοτικού κεκτημένου.

// Ποιος είναι ο τελικός στόχος; Να απελαθούν ή να ενταχθούν;

– Νομίζω πως η προηγούμενη απάντηση αρκεί για να ικανοποιήσει το ερώτημα το οποίο μου θέτετε. Δεν πρόκειται ούτε για απέλαση, ούτε για ένταξη σε ό,τι αφορά τους μη νόμιμους μετανάστες. Η μεν ένταξη αφορά τους νόμιμους μετανάστες και σε ό,τι αφορά τους μη νόμιμους δεν πρόκειται για απέλαση. Πρόκειται για επαναπροώθηση, το τονίζω, με βάση και το Σύμφωνο για τη Μετανάστευση και το Άσυλο.

// Τι θα γίνει με τα σύνορά μας;

– Τα σύνορά μας είναι πλέον θεσμικώς απολύτως θωρακισμένα. Κάποιοι κάνουν πως αγνοούν την πραγματικότητα, η οποία προκύπτει από το Σύμφωνο για τη Μετανάστευση και το Άσυλο, που είναι μια μεγάλη επιτυχία για την ελληνική πολιτική, τόσο στο πλαίσιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης όσο και διεθνώς. Διότι το Σύμφωνο για τη Μετανάστευση και το Άσυλο είναι το πρώτο κείμενο της Ευρωπαϊκής Ένωσης το οποίο ορίζει ότι τα σύνορα της Ελλάδας –όπως αυτά ορίζονται κυριάρχως από αυτήν– είναι και σύνορα της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Άρα, αυτά τα σύνορα οφείλει να τα προστατεύει και η Ευρωπαϊκή Ένωση. Και γιʼ αυτόν τον λόγο, αμέσως μετά το Σύμφωνο για τη Μετανάστευση και το Άσυλο, ζητήσαμε ο FRONTEX να μετατραπεί σε πλήρη Ευρωπαϊκό Οργανισμό κατά το πρότυπο της EUROPOL και να αναλάβει, ως Ευρωπαϊκή Ακτοφυλακή, τη φύλαξη και των ελληνικών συνόρων που είναι πλέον τα νοτιοανατολικά σύνορα της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

// Τα κέντρα υποδοχής των λαθρομεταναστών, χωρίς πολιτική για το μέλλον τους (όταν δεν μπορεί να γίνει απέλαση), μήπως παγιώσουν την παραμονή τους εδώ;

– Κάθε άλλο. Τα Κέντρα Φιλοξενίας μη νόμιμων μεταναστών λειτουργούν μόνο για τους ανθρώπους εκείνους οι οποίοι πρέπει κάποια στιγμή να επαναπροωθηθούν, καθώς δεν έχουν ζητήσει νομιμοποίηση ούτε άσυλο. Άρα, μένουν εκεί μέχρι να επαναπροωθηθούν στις χώρες από τις οποίες προέρχονται. Και οι χώρες αυτές οφείλουν να τους δεχτούν, διότι είναι υπήκοοί τους οι οποίοι έφθασαν στην Ελλάδα, χωρίς να πάρουν οι χώρες από τις οποίες προέρχονται καμία πρόνοια σε ό,τι αφορά τη δράση των δουλεμπόρων, που αποτελούν στίγμα για τον σύγχρονο πολιτισμό και τη Δημοκρατία.

// Πώς θα αντιμετωπισθούν οι αντιδράσεις των πολιτών στη δημιουργία των κέντρων υποδοχής καθώς κανείς δεν θα θέλει κοντά του ένα τέτοιο κέντρο;

– Μα κάθε φορά που έγινε συζήτηση και ανάλυση του προβλήματος, οι τοπικές κοινωνίες το αποδέχθηκαν. Είναι χαρακτηριστικό το παράδειγμα του Έβρου, της Σάμου, της Σπάρτης, αλλά ακόμη και των υπόλοιπων περιοχών στις οποίες δημιουργούνται τα κέντρα υποδοχής. Υπάρχει ανάγκη ενημέρωσης. Κατά τα άλλα, οι αντιδράσεις προέρχονται από μεμονωμένα άτομα και δεν εκφράζουν τη μεγάλη πλειοψηφία των τοπικών κοινωνιών, που ξέρουν και το πρόβλημα και έχουν δημοκρατική συνείδηση για την αντιμετώπισή του.

// Αρκετές χώρες έχουν αντιμετωπίσει το πρόβλημα με επιτυχία. Ποιο μοντέλο θα μπορούσαμε να υιοθετήσουμε;

– Κάθε χώρα έχει τις δικές της ιδιομορφίες. Η Ελλάδα έχει τις δικές της, γιʼ αυτό και αντιμετωπίζουμε το πρόβλημα με βάση τη δική μας ιδιομορφία. Και σε καμία περίπτωση δεν πρόκειται να υιοθετήσουμε πρότυπα άλλων κρατών, τα οποία δεν σεβάστηκαν τα δικαιώματα του Ανθρώπου και την αξία του Ανθρώπου. Ως Ελλάδα, μέλος της Ευρωπαϊκής Ένωσης, και κυρίως ως Ελλάδα που έχουμε αυτήν την παράδοση στη Δημοκρατία και τον Πολιτισμό, θα ακολουθήσουμε το δικό μας πρότυπο. Θα σεβαστούμε τον Άνθρωπο και θα εξασφαλίσουμε τα Δικαιώματά του.

// Υποστηρίζεται ότι η κυβέρνηση ευαισθητοποιήθηκε μετά το εκλογικό αποτέλεσμα και την άνοδο του ΛΑΟΣ, που ενστερνίζεται ακραίες απόψεις για την αντιμετώπιση των αλλοδαπών. Ποια είναι η θέση σας;

– Αυτό όχι μόνον είναι ανακριβές, αλλά είναι και απολύτως αποπροσανατολιστικό. Τόνισα προηγουμένως ότι από το 2004, και συγκεκριμένα τον Νοέμβριο του 2004, από τη Σύνοδο των υπουργών Εσωτερικών στο Groningen, η Ελλάδα, και με τον πρωθυπουργό και μέσω εμού, ακολούθησε την πολιτική εκείνη με βάση την οποία πρωταγωνίστησε για τη διαμόρφωση κοινής μεταναστευτικής πολιτικής στην Ευρώπη. Εάν δεν είχε γίνει αυτή η προσπάθεια, είναι δυνατόν η Ευρώπη να έχει αυτήν την πολιτική που αποτυπώνεται στο Σύμφωνο για τη Μετανάστευση και το Άσυλο του Οκτωβρίου του 2008 με βάση τα αποτελέσματα των ευρωεκλογών; Άλλοι να σκέπτονται ότι με άλλα θέματα ησχολούντο την εποχή της προεκλογικής περιόδου για τις ευρωεκλογές και με άλλα θέματα ασχολούνται σήμερα ευκαιριακά. Η κυβέρνηση ακολούθησε σταθερή πολιτική από το 2004. Το τονίζω, άλλοι είναι εκείνοι οι οποίοι ανακαλύπτουν την επικαιρότητα με βάση τη συγκυρία. Η κυβέρνηση δεν λειτουργεί με τη συγκυρία. Λειτουργεί με βάση το δημόσιο συμφέρον.

// Η πείνα φέρνει βία…

– Σʼ αυτό συμφωνώ. Η πείνα φέρνει τη βία. Γιʼ αυτό και το Σύμφωνο για τη Μετανάστευση και το Άσυλο ρίχνει το βάρος στην ενίσχυση των κρατών εκείνων από τα οποία προέρχονται τα μεγάλα κύματα της μετανάστευσης. Διότι, αν δεν αποκατασταθεί σʼ αυτά η Δημοκρατία, η ειρήνη και κυρίως η ισότητα των ευκαιριών, σʼ ό,τι αφορά την ανάπτυξή τους, τότε από κει και πέρα τα φαινόμενα που βλέπουμε σήμερα με τη μεταναστευτική ροή, όχι μόνο θα υπάρχουν, αλλά δυστυχώς θα ενισχυθούν. Πιστεύω όμως ότι η εφαρμογή του Συμφώνου για τη Μετανάστευση και το Άσυλο θα αποτρέψει αυτό το δίλημμα το οποίο μου θέτετε.

// Καταστολή: Πανάκεια σε κάθε πρόβλημα…

– Μα η Ελλάδα απέφυγε –σε κάθε περίπτωση– την καταστολή. Άλλες είναι οι χώρες που είναι υπόλογες και για την καταστολή και για την απώλεια ανθρώπων. Γιʼ αυτόν τον λόγο η πολιτική μας βασίζεται, σʼ ό,τι αφορά τους νόμιμους μετανάστες, στην ομαλή κοινωνική ένταξή τους και σε ό,τι αφορά τους μη νόμιμους –εκτός αν έχουν δικαίωμα ασύλου– στην ασφαλή επαναπροώθησή τους στις χώρες από τις οποίες προέρχονται, με την υποβοήθηση των χωρών αυτών, για να μπορέσουν να επιλύσουν τα μεγάλα προβλήματα που προκαλούν τη μετανάστευση στο εσωτερικό τους.

// Το όνειρο μιας καλύτερης ζωής γίνεται εφιάλτης…

– Σʼ αυτό έχετε δίκιο. Μόνο που αυτό οφείλεται στους δουλεμπόρους και σʼ εκείνους οι οποίοι τους ενισχύουν. Η Τουρκία είναι μια χώρα, η οποία δυστυχώς έχει καλλιεργήσει το έδαφος για τη δράση των δουλεμπόρων και δημιουργεί την τραγωδία των ανθρώπων εκείνων, οι οποίοι γίνονται αντικείμενο εκμετάλλευσης. Γιʼ αυτό και θέτουμε το δίλημμα στην Ευρώπη: Ή η Τουρκία θα σεβαστεί τα Δικαιώματα του Ανθρώπου και τις διεθνείς δεσμεύσεις της ή δεν πληροί το κοινοτικό κεκτημένο και επομένως δεν μπορεί να έχει θέση στην Ευρωπαϊκή Ένωση.

// Πολιτικοί πρόσφυγες – οικονομικοί μετανάστες. Σαφής η διαφορά;

– Αυτό είναι αυτονόητο. Οι πολιτικοί πρόσφυγες έχουν ειδικό καθεστώς, το οποίο προκύπτει και από διεθνείς δεσμεύσεις, οι οποίες έχουν ως βάση ιδίως την έννομη τάξη των Ηνωμένων Εθνών. Οι οικονομικοί μετανάστες είναι διαφορετική κατηγορία. Υπάρχουν οικονομικοί μετανάστες οι οποίοι είναι νόμιμοι και σιγά σιγά εντάσσονται στην ελληνική κοινωνία και άλλοι οι οποίοι ναι μεν είναι οικονομικοί μετανάστες, αλλά δεν εισήλθαν νόμιμα και πρέπει να επαναπροωθηθούν, γιατί αυτό επιβάλλει η ομαλή επανένταξή τους στις χώρες από τις οποίες προέρχονται.

// Σε ποιο βαθμό το έγκλημα είναι εισαγόμενο;

– Σε πολύ μεγάλο βαθμό. Δυστυχώς η παγκοσμιοποίηση έχει και την αρνητική της πλευρά. Και μια από τις αρνητικές πλευρές είναι το εισαγόμενο έγκλημα. Γιʼ αυτό και χρειάζεται διττή συνεργασία. Και γιʼ αυτό η χώρα μας έχει κάνει τα πάντα για να υπάρξει συνεργασία τόσο στο πλαίσιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης γενικώς, όσο και με κάθε χώρα της Ευρωπαϊκής Ένωσης χωριστά. Χαρακτηριστικότερα παραδείγματα είναι οι συμφωνίες που έχουμε υπογράψει με τη Γαλλία και την Αγγλία.