Ρεύμα αμφισβήτησης

Το κυρίαρχο στοιχείο που ανέδειξε η ευρωκάλπη δεν είναι η λεγόμενη «αποχή της… παραλίας» αλλά η συνολική αμφισβήτηση του πολιτικού συστήματος ιδιαίτερα από τις νέες και τους νέους. Προφανώς, σημαντικό τμήμα του εκλογικού σώματος έθεσε εαυτόν εκτός του πολιτικού συστήματος, γυρνώντας την πλάτη σε όλα τα κόμματα. Εάν κανείς προσθέσει στους 2.094.000 ψηφοφόρους που απείχαν (σε σχέση με τις εθνικές εκλογές του 2007) τα 72.791 άκυρα ψηφοδέλτια και τα 61.000 λευκά, έχει ανάγλυφα την εικόνα απαξίωσης όλων των κομμάτων, μηδέ εξαιρουμένων και των Οικολόγων. Άλλωστε, το γεγονός πως το ΚΚΕ έχασε 150.000 ψηφοφόρους σε σχέση με το 2007 φανερώνει πως και κόμματα με συμπαγές σώμα ψηφοφόρων πλήττονται από την απαξίωση του πολιτικού συστήματος.

• Προσωπικά περισσότερο με εντυπωσιάζει το γεγονός ότι 135.000 ψηφοφόροι έφθασαν στις κάλπες, αφήνοντας τις παραλίες, για να ψηφίσουν άκυρο ή λευκό – κάτι που σημαίνει ότι από μια πληθώρα επιλογών που είχαν στη διάθεσή τους ούτε μία δεν τους αντιπροσώπευσε. Άρα το σύνολο των πολιτικών κομμάτων (και εκείνα που ανήκουν στα «κερδισμένα» και εκείνα που ανήκουν στα «χαμένα») πρέπει να σκύψουν πάνω από αυτό το κοινωνικό ρεύμα αμφισβήτησης και να βρουν τη ρίζα του κακού. Θα ήταν μεγάλο λάθος να αποδοθεί η γενικευμένη αποχή είτε στο ραχάτι του τριημέρου είτε στην απαξίωση της ευρωκάλπης – άλλωστε τα 135.000 λευκά και άκυρα «φωνάζουν» πως η αμφισβήτηση του πολιτικού συστήματος είναι εδώ!

• Επίσης, η ευρωκάλπη απαξίωσε τη ρητορική των μικρών κομμάτων κατά του δικομματισμού. Το γεγονός ότι ο δικομματισμός συγκέντρωσε το 69% των ψήφων αποδεικνύει ότι η συστηματική προσπάθεια του ΚΚΕ και του ΣΥΝ να φορτώσουν όλες τις αμαρτίες του πολιτικού συστήματος στον δικομματισμό δεν πείθει και κυρίως δεν αθωώνει τα μικρότερα κόμματα. Θα πρέπει να αναρωτηθούν τόσο στο ΚΚΕ όσο και στον ΣΥΝ τι θα γίνει στις εθνικές εκλογές όταν θα κρίνεται η διακυβέρνηση του τόπου και ο δικομματισμός θα φαίνεται ως η μόνη επιλογή για να μην μπει η χώρα στην περιπέτεια της ακυβερνησίας.