Να τι πικραίνει και τι απογοητεύει τους πολίτες

«Ό,τι πικραίνει και απογοητεύει τους πολίτες πρέπει να αλλάξει», υπογράμμισε στο έκτακτο, μετά τις ευρωεκλογές, υπουργικό συμβούλιο ο πρωθυπουργός Κώστας Καραμανλής. Μάλιστα, παρουσιάζοντας την απογοήτευση των πολιτών, ανέφερε και μερικά παραδείγματα (ολιγωρία και καθυστερήσεις στην προώθηση λύσεων, δυσλειτουργία κρατικής μηχανής που ταλαιπωρεί τον κόσμο κ.λπ.), από οποία προκύπτει ότι είναι και ο ίδιος απογοητευμένος από την κυβέρνησή του.
Εμείς θα παραθέσουμε μερικά παραδείγματα που πίκραναν και πικραίνουν, απογοήτευσαν και απογοητεύουν τους πολίτες, αφού όχι μόνο δεν έγινε τίποτα για να αντιμετωπιστούν τα προβλήματα, αλλά και επιδεινώθηκαν κιόλας. Συγκεκριμένα:
Πρώτον, ενώ περίμεναν όλοι οι Έλληνες δημοσιονομική προσαρμογή (που δεν είχε κάνει το ΠΑΣΟΚ, όπως κατέδειξε η παρέμβαση της Eurostat), ανακοινώθηκαν φορολογικά μέτρα με τα οποία έγινε αφαίμαξη των ελληνικών νοικοκυριών κατά 4,7 δισ. ευρώ τον περασμένο Σεπτέμβριο, δηλαδή σε μια περίοδο κατά την οποία δεν είχαν γίνει αισθητά τα σημάδια της διεθνούς οικονομικής κρίσης.
Δεύτερον, η διαφθορά και η παραοικονομία στον δημόσιο και τον ιδιωτικό τομέα «πάει σύννεφο» (για την επισκευή ψυγείου ο «μάστορας» πήρε 250 ευρώ αφορολόγητα, όπως έκανε και τα προηγούμενα χρόνια (επί ΠΑΣΟΚ), αφού δεν υπάρχει καμιά νομική – φορολογική αντιπαλότητα μεταξύ πελάτη και πωλητή – ελεύθερου επαγγελματία, όπως πάντα κατά το παρελθόν. Αν ο πελάτης ζητήσει απόδειξη θα… πληρώσει επιπλέον και ΦΠΑ, χωρίς να έχει κανένα φορολογικό ή άλλο όφελος. Αλλά έτσι δεν ενισχύεται η φορολογική συνείδηση, όπως λέει στις διαφημίσεις του το υπουργείο Οικονομίας και Οικονομικών.
Τρίτον, τα προβλήματα καθημερινότητας και εγκληματικότητας αντί να βελτιώνονται συνεχώς επιδεινώνονται. Οι πολίτες αναφέρουν ως χαρακτηριστικά παραδείγματα τον Άγιο Παντελεήμονα, την Ομόνοια, τη διάχυτη ανασφάλεια και την αβάσταχτη ταλαιπωρία στους δρόμους (η οδός Φιλολάου στο Παγκράτι, όριο δακτυλίου, είναι ένας μεγάλος δρόμος από όπου διέρχονται και τρόλεϊ και λεωφορεία, αλλά είναι σχεδόν απροσπέλαστη, αφού ανενόχλητα υπάρχουν διπλοπαρκαρισμένα… αυτοκίνητα δεξιά και αριστερά!).
Τέταρτον, δεν έχει αλλάξει σχεδόν τίποτε στη διαδικασία συναλλαγών του πολίτη με τις δημόσιες υπηρεσίες. Μια επίσκεψη, για παράδειγμα, στις εφορίες επιβεβαιώνει του λόγου και της φρίκης το αληθές.
Πέμπτον, επαναλαμβάνονται συνεχώς τακτικές του παρελθόντος που δικαιώνουν τους φοροφυγάδες, όπως «περαιώσεις» φορολογικών εκκρεμών φορολογικών υποθέσεων, επιβολή έκτακτης εφάπαξ εισφοράς, που έχουν καταδικαστεί ως τακτικές προηγούμενων κυβερνήσεων.
Έκτον, συνεχίζεται η σπατάλη με την επιχορήγηση πληθώρας δημόσιων επιχειρήσεων και οργανισμών, οι οποίοι δεν υπάγονται σε έλεγχο του Δημόσιου Λογιστικού ή το αγνοούν προκλητικά, αφού δεν καταρτίζουν Απολογισμούς και Ισολογισμούς.
Θα μπορούσαμε να απαριθμήσουμε σωρεία άλλων περιπτώσεων που κάνουν να «πικραίνονται οι πολίτες». Περιοριστήκαμε στην παράθεση μερικών απλών και αυτονόητων που δεν θα είχαν μάλιστα και κανένα οικονομικό ή πολιτικό κόστος αν αντιμετωπίζονταν.
Αυτά περίμενε ο ελληνικός λαός. Απλά και αυτονόητα. Όλα τα άλλα περί μεταρρυθμίσεων και υπευθυνότητας χρειάζονται καθημερινά απόδειξη: Έργα.