«ΘΑ ΣΟΥ ΑΣΚΩ ΚΡΙΤΙΚΗ ΟΠΩΣ ΕΚΑΝΑ ΚΑΙ ΣΤΟΝ ΧΡΙΣΤΟΔΟΥΛΟ»!
Mε μια σειρά… πατρικών συμβουλών και προτροπών, γραμμένη σε αυστηρό ύφος και εκκλησιαστική γλώσσα, ο Μητροπολίτης Ιωαννίνων παραθέτει τις απόψεις του για το πώς πρέπει να διοικείται η Εκκλησία της Ελλάδος στην επιστολή που απηύθυνε στον Ιερώνυμο, με αφορμή μια σειρά «παραλείψεων» και αστοχιών που -κατά την κρίση του- έχει εντοπίσει στις μεθόδους που ακολουθεί ο Αρχιεπίσκοπος!
Με ύφος «συγκυβερνήτη» ο Ιωαννίνων ψέγει τον Αρχιεπίσκοπο για τις διοικητικές του παραλείψεις και εκφράζει τη δυσαρέσκειά του επειδή δεν έχουν τηρηθεί «όσα είχαν συμφωνηθεί», υπονοώντας σαφώς το διάστημα πριν εκλεγεί Αρχιεπίσκοπος ο Ιερώνυμος. Εμφανίζεται δυσαρεστημένος από τις μέχρι σήμερα επιλογές του Αρχιεπισκόπου και τον… επιπλήττει που δεν έχει ακολουθήσει στο ακέραιο τη «γραμμή» που θεωρεί ο ίδιος ως ορθή!
«Προφανέστατα λίγο πριν από τις αρχιεπισκοπικές εκλογές ο Ιωαννίνων υποσχέθηκε να βοηθήσει τον κ. Ιερώνυμο, με την προϋπόθεση να ακολουθήσει μια κοινή γραμμή σε μια σειρά από βασικά ζητήματα, που απ’ ό,τι φαίνεται ο Αρχιεπίσκοπος σήμερα δεν ακολουθεί. Γι’ αυτό, πιθανότατα, έχει δυσαρεστηθεί ο Μητροπολίτης Ιωαννίνων. Αυτό φαίνεται και από όσα γράφει στην επιστολή του» σχολιάζει πολύπειρος κληρικός.
Στα εκκλησιαστικά πηγαδάκια είναι γνωστή η ρήξη που έχει επέλθει στις σχέσεις του Αρχιεπισκόπου και του Μητροπολίτη Ιωαννίνων. Όπως λέγεται, οι συχνές συναντήσεις που είχαν προεκλογικά οι δύο άνδρες έχουν περάσει πια στο παρελθόν. Οι σχέσεις τους δεν είναι πια συνεργασίας, αλλά αμοιβαίας ψυχρότητας. Ο Ιερώνυμος εμφανίζεται ιδιαίτερα χολωμένος με τη διάθεση που έχει επιδείξει από νωρίς ο εν λόγω Μητροπολίτης για να κρατήσουν από κοινού το τιμόνι της Εκκλησίας της Ελλάδος και δείχνει τη διάθεση να ξεπεράσει τις διοικητικές «διεκδικήσεις» του Θεοκλήτου. Από την άλλη, ο Ιωαννίνων έχοντας στο πλευρό του μόνο τον διευθυντή των οικονομικών υπηρεσιών κ. Ζαμπέλη (που έχει κοπεί, όπως λένε, στα δύο και προσπαθεί να διατηρήσει με αμφοτέρους καλές σχέσεις), έχει ρίξει το βάρος στα οικονομικά της Εκκλησίας. Είναι, άλλωστε, το μοναδικό πεδίο στο οποίο, όπως λέγεται, του έχει αφήσει χώρο ο Ιερώνυμος να κινείται ελεύθερα.
Μερικές από τις… παρατηρήσεις που κάνει στην επιστολή του ο Ιωαννίνων στον Αρχιεπίσκοπο είναι:
• «Η Εκκλησία της Ελλάδος δεν έχει τις σχέσεις που αρμόζουν με τη μητέρα Εκκλησία». Στο επίσημο ταξίδι του Αρχιεπισκόπου στο Φανάρι, ο Ιωαννίνων -με την αρωγή του Ζακύνθου- ήταν εκείνος που θέλησε να δώσει η Εκκλησία της Ελλάδος «τα πάντα» στο Φανάρι, παρά τους αγώνες που είχε δώσει ο Μακαριστός Χριστόδουλος να κάνει πιο διακριτούς τους ρόλους των δύο Εκκλησιών και να ρυθμιστούν με τέτοιον τρόπο οι σχέσεις, ώστε η Εκκλησία της Ελλάδος να μη θεωρείται ένα «υποκατάστημα» του Πατριαρχείου. Ο Ιερώνυμος μαζί με τον Ιωαννίνων αποφάσισαν να πουν «ναι» σε όλες τις διεκδικήσεις του Φαναρίου. Όπως υπονοείται και στην επιστολή, αυτή η υποχωρητικότητα του Ιερώνυμου απέναντι στις διεκδικήσεις του Φαναρίου, είχε συμφωνηθεί πριν καν ο ίδιος εκλεγεί Αρχιεπίσκοπος. Ο Ιωαννίνων, επί της ουσίας, επισημαίνει ότι «άλλα είχαν συμφωνηθεί να γίνουν με το Οικουμενικό Πατριαρχείο και άλλα γίνονται», εννοώντας προφανώς ότι πρέπει να γίνουν ακόμη περισσότερες υποχωρήσεις από την πλευρά της Αθήνας που δεν έχουν γίνει…
• «Η Εκκλησία της Ελλάδος έχει γίνει κρατική, ενώ ο Χριστόδουλος την είχε κάνει εθνική». Ο Ιωαννίνων προχωρεί σε συγκρίσεις με τον Μακαριστό Χριστόδουλο (για να κάνει προφανώς περισσότερο «πειστικό» το παράδειγμά του) και επισημαίνει ότι ο σημερινός Αρχιεπίσκοπος με την πολιτική που ακολουθεί τείνει να καταστήσει την Εκκλησία της Ελλάδος «κρατική». Ακολουθεί δηλαδή, κατά τον Ιωαννίνων, μια οδό η οποία δεν ακολουθεί τους εκκλησιαστικούς νόμους και κανόνες, αλλά κινείται πάντοτε στο πλαίσιο των νόμων του κράτους. Τελευταίο παράδειγμα η απόφαση καθαίρεσης του Αττικής, κατά την οποία ο Ιερώνυμος υιοθέτησε τον νόμο της Πολιτείας και τον καθαίρεσε μετά την απόφαση του ΣτΕ, ενώ ο Ιωαννίνων ήθελε η καθαίρεση να προκύψει με απόφαση της Συνόδου. Κάτι που φυσικά κανένας αρχιερέας δεν τόλμησε να πράξει, υπό τον φόβο του Μπεζενίτη…
• «Υπάρχει έλλειμμα συνοδικότητας», σημειώνει επίσης ο Ιωαννίνων στην επιστολή του. Η «συνοδικότητα» είναι μάλλον μια σχετική έννοια για τον Μητροπολίτη, καθώς, όπως λένε άλλοι αρχιερείς, «δεν θα τον πείραζε καθόλου οι αποφάσεις να μη λαμβάνονταν από τα μέλη της Συνόδου, αλλά από τον Ιερώνυμο, καθ’ υπόδειξη του Θεοκλήτου…». Όπως χαρακτηριστικά γράφει στην επιστολή του ο Ιωαννίνων, «έλλειψη συνοδικότητας δεν σημαίνει έλλειψη φωνής, αλλά να εκφράζεται η άποψη των πολλών». Στο σημείο αυτό δηλαδή ο Θεόκλητος κατακρίνει τον Αρχιεπίσκοπο και για την «αφωνία» που έχει εμφανίσει η Εκκλησία από την ημέρα της εκλογής του. Η στάση του να μην παίρνει θέση σε ένα σωρό «καυτά» ζητήματα που έχουν προκύψει στη χώρα από την ημέρα που εξελέγη στη θέση του Προκαθημένου της Εκκλησίας είναι για τον Ιωαννίνων ένα σημείο που θα πρέπει αμέσως να διορθωθεί…
Αγάπη στα ΜΜΕ!
Τέλος ο Μητροπολίτης Ιωαννίνων, με ύφος δασκάλου προς τον μαθητή του που ξέφυγε από τον δρόμο τον οποίο του είχε υποδείξει, τον κατακρίνει για τις επαφές του με τα ΜΜΕ και τις δημόσιες σχέσεις που αναπτύσσει (;), τακτική που, όπως γράφει χαρακτηριστικά, «ακολουθούσε και ο Μακαριστός Χριστόδουλος». Καταλήγοντας ο Ιωαννίνων επισημαίνει ότι δεν πρόκειται να αφήσει έτσι τις επιλογές και την τακτική που ακολουθεί ο Ιερώνυμος τους τελευταίους μήνες, με την οποία προφανέστατα διαφωνεί πλήρως και υπόσχεται ότι «θα του ασκεί κριτική, όπως το έκανε και με τον προκάτοχό του»…