ΓΡΑΜΜΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ

Δέχομαι τις τελευταίες εβδομάδες ένα σωρό τηλεφωνήματα και μηνύματα από την Κύπρο από αναγνώστες αυτής της στήλης, που εκτός από τη βαθιά συγκίνηση που μου προκαλούν, μου στηρίζουν την πεποίθηση ότι ο αγώνας μας δεν πάει «στράφι». Ενδυναμώνεται και μεγαλώνει ενάντια σε κατακτητές και μεσολαβητές, αλλά και σε δικούς μας προσκυνημένους και ξεστρατισμένους.

Όλοι πια έχουν καταλάβει το παιχνίδι που παίζεται με τις νέες συνομιλίες για επιβολή ανέντιμης λύσης στον ελληνοκυπριακό λαό. Όλοι κατά βάθος ντρέπονται για τις υποχωρήσεις και τις συνεχείς παρακλήσεις και προσφορές προς τον Ταλάτ και τους προστάτες του. Όλοι αηδιάζουν με τις γλυκανάλατες βόλτες των δύο κυριών στην παραλία της Κερύνειας. Προσφέραμε και εκ περιτροπής προεδρία, και παραμονή εποίκων και καθεστώς μη κοινοτικού κεκτημένου στον Βορρά και παραμονή των σφαγέων ως εγγυήτριας δύναμης και όμως όλα αυτά αφήσανε ασυγκίνητο τον σύντροφο Ταλάτ και τους πάτρωνές του στην Άγκυρα. Οι Τούρκοι θέλουν περισσότερα. Μα κι αν τους δώσουμε και τα περισσότερα, τότε θα ζητήσουν και τα υπόλοιπα.

Όμως ειλικρινά εμάς δεν μας τρομάζουν πια οι Τούρκοι και οι συνοδοιπόροι τους. Δεν μας τρομάζουν ούτε ο Ομπάμα με τις απαράδεκτες περί Τουρκίας δηλώσεις του ούτε ο κακόβουλος Αλεξάντερ Ντάουερ ούτε η Χίλαρι με τις γελοιότητές της περί απομόνωσης των Τουρκοκυπρίων ούτε οι Άγγλοι ούτε οι κάθε λογής αυτόκλητοι σωτήρες μας. Το πολύ πολύ στη δύναμη και στις απειλές των τούρκων εισβολέων να απαντήσουμε με τους στίχους του Μόντη, βγαλμένους από την ιστορία και από την ψυχή του ελληνοκυπριακού λαού. «ΠΡΟΣ ΤΟΥΡΚΟΥΣ ΕΙΣΒΟΛΕΙΣ: Κι αυτή η σελήνη η ματωμένη και μισή / που μας την κουβαλήσατε! / Αλήθεια πέστε μου μετρήσατε / πόσοι άλλοι πέρασαν από το νησί / πριν από εσάς πανίσχυροι κ’ επιφανείς / κι ούτε δείγμα καν δεν έμεινε κανείς;» Εμείς οι Έλληνες, αν ήμασταν ενωμένοι και ομονοούντες δεν θα ‘χαμε σήμερα τα συσσωρευμένα προβλήματα που μας φόρτωσαν σε Αιγαίο, Κύπρο και Θράκη. Δυστυχώς το ενιαίο εθνικό μέτωπο έχει διαρραγεί από καιρό και αυτό είναι που αποθράσυνε τον Τούρκο και τους συν αυτώ. Μου εξομολογείστε από την Κύπρο την πίκρα σας για την παραχάραξη της Ιστορίας ως μέσου ευνουχισμού του λαού και κυρίως της νεολαίας, που έρχεται στο κατόπι μας. Μα έτσι είναι αδέρφια… Αν δεν μας αποκόψουν από τις ρίζες μας, πώς αλλιώς θα καταφέρουν να μας περάσουν τις σχιζοφρενικές λύσεις που μας μαγειρεύουν; Αλήθεια, δεν βλέπετε τι έγινε εδώ στην Ελλάδα; Αλλάξανε τα βιβλία του δημοτικού και του γυμνασίου και κανείς νέος δεν γαλουχείται πλέον με τα ελληνικά ιδανικά. Κανείς δεν θέλει να υπηρετήσει σε έναν Στρατό που το ίδιο το κράτος τον απαξιώνει. Κάνανε, λέει, οι σοφοί μας τη θητεία εννεάμηνη, λες και είχαμε περίσσεια προσωπικού. Περικόψανε, λέει, τα κονδύλια για την Άμυνα για να εξοικονομήσουν λεφτά. Όμως, στους μισθούς των «ημετέρων» golden boys, που είναι πολλαπλάσιοι, δεν βάζουν χέρι. Έχετε εσείς ακούσει στην Κύπρο, νεαρό διευθυντή να παίρνει μισθό 500.000 ευρώ και τις είδε πόσα μπόνους; Όχι βέβαια! Αλλά κάρφος στον οφθαλμό των διοικούντων μας είναι μόνον η Άμυνα. Δεν είναι τυχαίο, αφού θέλουν να στείλουν σαφές μήνυμα στη νεολαία, λέγοντας: «Έλα βρε αδερφέ που θα χάσεις τον καιρό σου στον Στρατό. Το παν είναι η οικονομησιά».

Μη στεναχωριέστε όμως, δεν είναι αυτοί οι τύποι η Ελλάδα. Σύνηθες άλλωστε στην Ελλάδα να κυβερνούν οι χειρότεροι. Γράψαμε για τον τούρκο διοικητή της Λάρισας. Ε, λοιπόν, και στρατιωτικούς επιστράτευσαν για να μας επιτεθούν ότι δήθεν έχουμε άδικο και υπερβάλλουμε. Πάντοτε με ψιθύρους, μουλωχτά και πισώπλατα. Δεν έχουν πρόσωπο και θάρρος να τα πούνε με ευθύτητα στον λαό. Τον φέρνουνε, λένε, για το καλό μας! Εκείνο όμως που συμβαίνει εδώ και μερικούς μήνες στην Κύπρο είναι πρωτοφανές, πρωτάκουστο και διεστραμμένο. Σχεδιάστηκε και αναλήφθηκε ολόκληρη εκστρατεία, κατασυκοφάντησης και σπίλωσης του αγώνα της ΕΟΚΑ ʼ55-ʼ59. Προσπαθούν οι εξελισσόμενοι και ανερμάτιστοι Νεοκύπριοι, να φορτώσουν τη σημερινή ζοφερή κατάσταση, στους άδολους ήρωες του απελευθερωτικού αγώνα. Προσπαθούν άτιμα να συσχετίσουν τις προδοσίες σε βάρος της Κύπρου, τον ραγιαδισμό τους, τον νεοοθωμανισμό τους, τη λιποταξία τους από τα ιδανικά των πατεράδων τους, τα φοβικά τους σύνδρομα και την πλουτοβουλιμία τους, με τον δρόμο της λευτεριάς που χάραξαν οι ήρωές μας. Είναι διπλός ο στόχος.

Από τη μια μεριά να εκθέσουν τον πατριωτισμό και από την άλλη να προβάλουν την καλοπέραση έναντι οποιωνδήποτε ανταλλαγμάτων ως πρότυπο ζωής. Υπάρχει όμως ένα μεγάλο μυστικό σ’ αυτή τους την τακτική. Βυσσοδομούν κατά του απελευθερωτικού αγώνα, γιατί οι ίδιοι και οι πατεράδες τους όχι μόνο δεν προσήλθαν στο εγερτήριο σάλπισμα για λευτεριά, αλλά και γιατί λιποψυχούντες ή προσβλέποντες και αναλόγως αμειβόμενοι, προσέφεραν υπηρεσίες στον κατακτητή.

Ο θρίαμβος της ΕΟΚΑ ήταν γι’ αυτούς η απόλυτη απογοήτευση. Έκλεισαν μέσα τους μίσος και ρεβανσισμό. Σήμερα το βγάζουν παντοιοτρόπως και σερβίρουν τεχνηέντως ότι αν δεν ήταν το ’55 σήμερα θα ‘χαμε τους άγγλους κατακτητές. Ασφαλώς βέβαια θέλει αρετή και τόλμη η ελευθερία, αλλά την τόλμη πού να τη βρουν αυτοί; Ο Ευαγόρας Παλληκαρίδης που είχε με τη ζωή του πληρώσει τις δόλιες πράξεις των προδοτών, είχε γράψει: «Κι όποιος για κάτι ταπεινό / για λίγα χρήματα ίσως / προδίνει τον αγώνα μας / θα ‘ναι βαρύ το μίσος / και η εκδίκηση βαριά. / Κι ο θάνατος που θα δοθεί / σ’ αυτόν που θα προδώσει / δεν θα μπορέσει την ντροπή ποτέ να ξεπληρώσει. / Ω! Τι ντροπή βαριά!…». Είναι βέβαια παράλογο να ζητούμε από τους σημερινούς συκοφάντες να νιώσουν κάτι από τα υψηλά ελληνικά ιδανικά, αφού αυτοί εξετράφησαν και υπηρέτησαν τα φτηνά και τα σκοτεινά. Ίσως ακόμα ακόμα να χρησιμοποιήσουν τον διασυρμό του απελευθερωτικού αγώνα σαν δικαιολογία μιας αναγκαστικής υποταγής μας, σε μια ξενόφερτη και άδικη λύση στην οποία μας οδηγούν με βάση το Σχέδιο Ανάν.

Νεοκύπριοι δηλώνουν οι άνθρωποι. Χωρίς ρίζες, χωρίς παράδοση και ιστορία, χωρίς πίστη, χωρίς προγόνους. Όπου φυσά ο άνεμος. Όπου υπάρχει κέρδος. Χωρίς αναστολές και ηθικούς φραγμούς. Η ανηφοριά με τα μονοπάτια, που οδηγούν στα σκαλοπάτια που πάν’ στη λευτεριά, είναι άγνωστη σ’ αυτούς. Όμως μη σκιάζεστε στα σκότεινα αδέλφια της Κύπρου. Οι πρόγονοί μας πέρασαν απείρως χειρότερες καταστάσεις. Η κάτω βόλτα φέρνει και την πάνω βόλτα. Κι αν αυτό το γράμμα έπρεπε να το είχε γράψει η επίσημη μητέρα πατρίδα, αυτό δεν έχει καμιά σημασία, γιατί η επίσημη δεν είναι η πραγματική Ελλάδα. Σους ψυχωμένους δεν αρμόζει κιότεμα και ολιγωρία. Κι εσείς οι αξιωματικοί της Ε.Φ. σκεφθείτε καλά το χρέος σας. Είμαστε πολλοί και δυνατοί και θα μας βρουν μπροστά τους. Είμαστε δίπλα σας για να αντιμετωπίσουμε αυτά που έρχονται. Ζητάμε ομοψυχία και καλούμε όλους σε συστράτευση για αγώνα, σαν μοναδική συνταγή επιβίωσης του Ελληνισμού της Κύπρου. Κανείς δεν περισσεύει από αυτόν τον αγώνα σωτηρίας της πατρίδας μας. Αν πάλι αυτήν την ύστατη στιγμή δεν συμφωνήσουν να ομονοήσουμε, τότε και πάλι θα πολεμήσουμε σε διμέτωπο αγώνα.

Πρέπει να σταματήσουμε τώρα στην αρχή όλη αυτήν την προσπάθεια αλλαγής των σχολικών βιβλίων και να αντισταθούμε σθεναρά στην παραχάραξη της Ιστορίας μας. Δεν φοβόμαστε τίποτε και βάσιμα στηριζόμαστε σε ένα νέο ΟΧΙ του Ελληνισμού της Κύπρου όπως το 2004.

Έχετε πάντα κατά νου ότι τις Θερμοπύλες, τη Σαλαμίνα και τον Μαραθώνα τα διαδέχθηκε η επαίσχυντη Ανταλκίδειος ειρήνη, της ολοκληρωτικής υποταγής της Ελλάδος στους Πέρσες, όμως ευθύς αμέσως ανέτειλε το άστρο του Ελληνισμού, ο Μέγας Αλέξανδρος.