ΩΣ ΑΛΛΟ ΤΣΙΡΚΟ

Σε κεντρικότατα σημεία, μπροστά σε κτίρια ανείπωτου κάλλους που μας κληροδότησαν οι προηγούμενες γενιές, κρέμονται, στις πρόχειρες αυτές αντιαισθητικές κατασκευές, πανιά, χαρτιά, φωτογραφίες, συνθήματα, εγκαταστημένα μεγάφωνα που μεταδίδουν μουσική, τραγούδια κ.λπ., ενώ κατά διαστήματα μεταδίδονται για τους διερχομένους πεζούς οι απόψεις των κομμάτων που έχουν το στέκι τους εκεί. Και οι εκπρόσωποί τους, απλωμένοι σε καρέκλες, «αραχτοί» κατά την νεολαιίστικη έκφραση, πίνουν το φραπεδάκι τους.

Δεν είναι μία και δύο οι εγκαταστάσεις αυτές. Είναι πολλές. Πολλά άλλωστε είναι και τα κόμματα που συμμετέχουν στις εκλογές και καθένα από αυτά διεκδικεί ζηλότυπα τον χώρο του. Οι εγκαταστάσεις των μεγάλων κομμάτων είναι προσεγμένης κατασκευής, κόστους εκατομμυρίων. Δεν παύουν όμως να επιβαρύνουν την ποιότητα της ζωής σε μια δύσκολη πόλη.

Και τι να πεις για την ημέρα που θα μιλήσει στον λαό ο ηγέτης του κάθε κόμματος; Μεγάφωνα στήνονται από νωρίς, τεράστιες οθόνες τοποθετούνται, ευρύτατη αφισοκόλληση διενεργείται, τόνοι ολόκληροι χαρτιού πετιούνται κυριολεκτικά στους δρόμους για μερικές ώρες, ορδές «πιστών» συρρέουν «αυθόρμητα» στο σημείο της ομιλίας, δρόμοι κεντρικοί κλείνουν, η πόλη παραλύει…

Λίγο πριν από την εμφάνιση του ηγέτη, η μουσική παίζει εκκωφαντικά, καπνοί απλώνονται και να… εμφανίζεται επί της εξέδρας ο πρωταγωνιστής. Αλαλάζει από κάτω το πλήθος. Φρενήρεις οι ζητωκραυγές. Καλά καλά δεν τον ακούν. Δεν έχει σημασία. Σημασία, στον νου των διοργανωτών, έχει να πάει καλά η παράσταση. Συγγνώμη, η ομιλία.

Κάποτε τελειώνει, όλοι παίρνουν τον δρόμο του γυρισμού. Τα φώτα σβήνουν, οι μουσικές σταματούν, οι πιστοί με τις κομματικές σημαίες στους ώμους αποχωρούν, οι πάσης φύσεως μικροπωλητές μαζεύουν την πραμάτεια τους. Και οι δρόμοι είναι γεμάτοι χαρτιά και άλλα απορρίμματα, που θα έρθει ο Δήμος της Αθήνας να τα μαζέψει.

Καλά, είναι σοβαρά όλα αυτά; Γιατί δέχονται οι ηγέτες των κομμάτων να μετέχουν σε μια τέτοια παράσταση; Δεν αρκούν τα σύγχρονα μέσα, ραδιόφωνο, τηλεόραση, διαδίκτυο, ακόμα και η οργάνωση ομιλιών σε κλειστούς χώρους, για να προβάλλουν τις θέσεις τους και τις απόψεις τους; Χρειάζεται όλο αυτό το τσίρκο, όλο αυτό το κόστος, όλη αυτή η επιβάρυνση της πόλης;

Αν νομίζουν ότι χρειάζεται, θα τους πούμε ευθαρσώς ότι κάνουν λάθος. Γι’ αυτό γυρίζει ο κόσμος την πλάτη του σε τέτοιες διαδικασίες. Το λιγότερο που μπορούμε να πούμε είναι ότι είναι φαιδρές. Ανάξιες της σοβαρότητας που πρέπει να έχει ο πολιτικός λόγος.

Κι αλήθεια, μπόρεσε κανείς, μέσα σε όλον αυτόν τον ορυμαγδό, να μάθει, να καταλάβει ποια ακριβώς θέματα απασχόλησαν στη διάρκεια της θητείας που πέρασε το Ευρωκοινοβούλιο; Πώς τα αντιμετώπισαν οι διάφορες πολιτικές παρατάξεις; Ποια ήταν η θέση των εκπροσώπων της Ελλάδας; Πώς υπερασπίστηκαν τα ελληνικά συμφέροντα; Αν υπήρξαν διαφοροποιήσεις και ποιες; Δεν το νομίζω. Επομένως, γιατί να πάει κανείς να ψηφίσει στις ευρωεκλογές; Γιατί πρέπει να συμμετάσχει; Σε τι; Αυτό είναι το ερώτημα.

Στο μεταξύ, τη συμπάθειά μας στον δήμαρχο Αθηναίων και στους εργαζόμενους στην Καθαριότητα για τον μόχθο τους να συγκεντρωθεί, θα μου επιτρέψετε την έκφραση, όλο αυτό το σκουπιδαριό.

ΕΚΤΕΛΟΥΝΤΑΙ ΜΕΤΑΦΟΡΕΣ ΕΜΠΟΡΕΥΜΑΤΩΝ

Όποιοι και όσοι ταξιδεύουν με τον Ηλεκτρικό διαπιστώνουν καθημερινά πώς διενεργείται το παράνομο εμπόριο των πάσης φύσεως και φυλής λαθρομεταναστών στην Ελλάδα.

Σε διάφορους σταθμούς, με ιδιαίτερη έμφαση σε εκείνους που βρίσκονται σε γειτονιές που έχουν καταντήσει γκέτο, νεαροί, συνήθως Αφρικανοί, επιβιβάζονται στους συρμούς μεταφέροντας τεράστιους σάκους, στους οποίους έχουν τα εμπορεύματά τους. Κατάπληκτοι οι επιβάτες βλέπουν το βαγόνι να μετατρέπεται σε φορτηγό. Ειδικά το πρωί, όταν υπάρχει συνωστισμός, υπάρχει μεγάλο πρόβλημα. Στα Κάτω Πατήσια, στον Άγιο Νικόλαο, στην Αττική, στη Βικτώρια, στην Ομόνοια, οι νεαροί αυτοί εισέρχονται και εξέρχονται προσπαθώντας κατά περίπτωση να επιβιβάσουν ή να αποβιβάσουν τους τεραστίων διαστάσεων σάκους και μπόγους τους. Μέσα υπάρχουν κυρίως τσάντες, αλλά και εσάρπες, γραβάτες, ομπρέλες και διάφορα άλλα. Στον σταθμό των Άνω Πατησίων, όπου κοντά βρίσκεται και η λουλουδοαγορά, συχνά βλέπει κανείς να επιβιβάζονται άνθρωποι με τεράστια κουτιά με λουλούδια. Στριμώχνονται μέσα στα βαγόνια. Προσπαθούν να δημιουργήσουν χώρο για να τοποθετήσουν τους σάκους, τους μπόγους, τα δέματα.

Και διερωτάται ο τυχαίος επιβάτης… Καλά, όλη αυτήν την κατάσταση δεν τη βλέπει κάποιος αρμόδιος από τον ΗΣΑΠ; Στέκονται στις αποβάθρες, επιβιβάζονται στους συρμούς, αποβιβάζονται. Αρμόδιος δεν υπάρχει; Σε ποιο άλλο μέρος του κόσμου τα επιβατηγά τρένα μετατρέπονται σε φορτηγά; Δεν υπάρχει κάποιος κανονισμός που να προβλέπει πώς αντιμετωπίζεται θέμα;

Αλήθεια, έχουν ταξιδέψει ποτέ με το ηλεκτρικό τρένο αυτοί οι αρμόδιοι, οι πάσης φύσεως ιθύνοντες; Πώς είναι δυνατόν να μη γνωρίζουν τι συμβαίνει;

Κατά καιρούς, και κατά τη γνώμη μας ορθά, γίνεται επίκληση της ανάγκης να χρησιμοποιούν οι πολίτες τα Μέσα μαζικής μεταφοράς. Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι ένα από αυτά, ο Ηλεκτρικός, το Μετρό, είναι ταχύτατο και αποτελεσματικότατο. Είναι δυνατόν οι αρμόδιοι να ανέχονται αυτήν την κατάσταση; Βαλίτσες, δέματα κ.λπ. σε λογικές διαστάσεις ασφαλώς και μπορούν να μεταφέρονται. Εμπορεύματα όμως μέσα στους συρμούς του Ηλεκτρικού και του Μετρό; Έλεος! Και εδώ θα διευκολύνεται το παράνομο εμπόριο;

Ο δήμαρχος Αθηναίων, που πράγματι ενδιαφέρεται για την ενίσχυση των Μέσων μαζικής μεταφοράς αλλά και ο καθ’ ύλην αρμόδιος υπουργός κ. Στυλιανίδης, ας λάβουν τα μέτρα τους. Αν θέλουν άλλωστε οι ίδιοι να δουν με τα μάτια τους, τα όσα περιγράφουμε, μπορούν να ταξιδέψουν με τα φορτηγά, συγγνώμη, τα επιβατηγά τρένα του Ηλεκτρικού και του Μετρό.

ΑΤΡΟΠΟΣ