Στης Σοφοκλέους τα παιχνίδια
Αυτήν την… απευθείας σύνδεση της ελληνικής χρηματιστηριακής αγοράς με τις μεγάλες ευρωαγορές και κυρίως τη Wall κανείς δεν την απευχόταν! Εάν είναι να καλπάζει ανοδικά η αγορά μας επειδή ακολουθεί τον βηματισμό των ξένων αγορών, χαλάλι όλα όσα κατά καιρούς τονίζουμε περί της αδυναμίας της να αυτονομηθεί και περί των συνηθισμένων υπερβολών της!
Υπερβολών πάντως, που ούτε αυτήν την εβδομάδα έλειψαν. Απλώς πήραν τη μορφή… μονομανίας των αγοραστών με έναν συγκεκριμένο κλάδο, εν προκειμένω τον τραπεζικό, όπου το έναυσμα του «πάρτι» έδωσε η Εθνική αμέσως μόλις η τιμή της ξεπέρασε τα 20 ευρώ.
«Άξιους» συμπαραστάτες βρήκε στο… πρόσωπο (στην τιμή σωστότερα) της Κύπρου, της Marfin Popular και της Eurobank. Με μια διαφορά: Η πλειονότητα των αγοραστών στα τραπεζικά χαρτιά ΔΕΝ ήταν μικρομεσαίοι επενδυτές, αλλά μεγάλα χαρτοφυλάκια και θεσμικοί. Γεγονός που σημαίνει πως, ακόμα κι όσοι «μικροί» θέλησαν να αγοράσουν, βρήκαν δυσκολίες στο να εξασφαλίσουν γρήγορα τα κομμάτια που ήθελαν και πάντως ΟΧΙ στις τιμές που επεδίωκαν. Για να μην τα βλέπουμε όλα ρόδινα και ιδανικά, δηλαδή… Πάντως ό,τι κι αν συνέβη στον τραπεζικό κλάδο, τουλάχιστον το ενδιαφέρον όλων όσοι ήθελαν να συμμετάσχουν στο παιχνίδι, αλλά δεν μπορούσαν να «μπουν» στις τράπεζες, μετατοπίστηκε και στα υπόλοιπα χαρτιά του 20άρη αλλά και σε αρκετές μετοχές των μικρότερων κεφαλαιοποιήσεων. Αυτό έγινε εμφανές και από τις αυξημένες συναλλαγές σε σχέση με τις προηγούμενες ημέρες. Οι ειδικοί λένε πως τα παραπάνω δείχνουν ότι σταδιακά μπαίνει και νέο χρήμα στην αγορά, όχι κατ’ ανάγκη βραχυπρόθεσμα «κερδοσκοπικά» κεφάλαια, αλλά κεφάλαια με μεσομακροπρόθεσμο ορίζοντα. Ίδωμεν…
Τέλος, δεν πρέπει να ξεχνάμε πως το ΧΑ επέδειξε για μια ακόμη φορά σχετικά ψύχραιμη συμπεριφορά σε ιδιάζουσες συνθήκες (εκλογές, έντονη πολιτική ρευστότητα, κρίσιμα ραντεβού του οικονομικού επιτελείου στις Βρυξέλλες και… επερχόμενα φορολογικά μέτρα), ενώ και η τεχνική ανάλυση δείχνει πλέον αρκετά αισιόδοξη: Προ εκλογών το «ταβάνι» για τον Γενικό Δείκτη ήταν οι 2.350 μονάδες και για τον 20άρη της υψηλής κεφαλαιοποίησης οι 1.180 μονάδες. Αμφότερες ξεπεράστηκαν με χαρακτηριστική ευκολία μέχρι την Τετάρτη…
Υπάρχει όμως και ο αντίλογος, τον οποίο και εκπροσωπούν αρκετοί παλαιοί και έμπειροι χρηματιστές που θεωρούν απότομη και πάντως όχι απολύτως δικαιολογημένη τη συνεχιζόμενη επί μακρόν άνοδο, ενώ φοβούνται ότι οι τράπεζες θα «τραβήξουν» τα περισσότερα κεφάλαια από την αγορά και θα «στεγνώσει» γρήγορα η όποια διαθέσιμη ρευστότητα μπαίνει τώρα στο ΧΑ. Προσθέτουν δε στον προβληματισμό τους και τη συνηθισμένη καλοκαιρινή ραστώνη και καταλήγουν στο συμπέρασμα πως το ιδανικότερο στην παρούσα φάση είναι ένα «μαζεμένο» χαρτοφυλάκιο, με βάθος χρόνου στις αποτιμήσεις του και με τον κάθε επενδυτή να διατηρεί επαρκή ρευστότητα ΕΚΤΟΣ αγοράς!