Η λογική των συνεργασιών έπιασε τόπο…

Μεταξύ άλλων:

– Τονίζεται ότι το ΠΑΣΟΚ πρέπει να συνεχίσει να κινείται στη λογική των συνεργασιών, που εκτιμάται ότι έχει πετύχει.

– Υιοθετούνται οι εις βάρος του ΚΚΕ αιτιάσεις (και του ΛΑΟΣ) περί επιχειρηματικών δραστηριοτήτων, ακόμα και φαινομένων «μαύρης εργασίας στις επιχειρήσεις του»!

– Διατυπώνεται η εκτίμηση ότι ο ΣΥΡΙΖΑ θα περάσει μεγάλη κρίση, που θα απειλήσει ακόμα και τη συνοχή του.

– Επισημαίνεται ότι ο ΛΑΟΣ κατάφερε να εγκλωβίσει πολίτες απ’ όλους τους πολιτικούς και κοινωνικούς χώρους και ότι απαιτείται «πολύ προσεκτική» τοποθέτηση του ΠΑΣΟΚ, ιδιαίτερα στο «μείζον θέμα της μεταναστευτικής πολιτικής που ανέδειξε ο Καρατζαφέρης»… Ενώ υπάρχει και η εκτίμηση ότι ο Καρατζαφέρης θα επιδιώξει να διαδεχθεί τον Καραμανλή στην ηγεσία της κεντροδεξιάς παράταξης.

– Απέναντι στους Οικολόγους – Πράσινους υιοθετείται η στρατηγική της «επίθεσης ενότητας».

Αναλυτικά στο non paper της Ιπποκράτους περιέχονται τα εξής:

Γενικά

1. Η στρατηγική της αντίθεσης στον λεγόμενο «δικομματισμό», που πρόβαλαν τα κόμματα της Αριστεράς απέτυχε, όπως ήταν αναμενόμενο.

Ενώ το άθροισμα των δύο μεγάλων κομμάτων είναι από τα χαμηλότερα στην ιστορία, η Αριστερά δεν μπόρεσε να επωφεληθεί, αλλά αντίθετα έχασε δυνάμεις σε αντίθεση με τον ΛΑΟΣ που κέρδισε το στοίχημα όχι μόνο της επιβίωσης, αλλά και της ενίσχυσής του.

Το ΚΚΕ και ο ΣΥΡΙΖΑ δεν κατόρθωσαν να εισπράξουν τίποτα από τη δεξαμενή της αποστασιοποίησης από το πολιτικό σύστημα, της επιφύλαξης ή της διαμαρτυρίας προς τα δύο μεγάλα κόμματα, που κατευθύνθηκε τελικά προς τα ακόμη μικρότερα εξωκοινοβουλευτικά κόμματα, με πρώτους τους Οικολόγους-Πράσινους, αλλά κυρίως προς την αποχή (47,37%).

Τελικά τα εξωκοινοβουλευτικά κόμματα συγκέντρωσαν συνολικά 10,86%, με μεγαλύτερο μεταξύ τους το κόμμα των Οικολόγων-Πράσινων (3,49%), ακολουθούμενο από το Πανελλήνιο Μακεδονικό Μέτωπο (1,27%) και το Κόμμα Ελλήνων Κυνηγών (1,26%).

Ως ΠΑΣΟΚ θα πρέπει να μελετήσουμε τα χαρακτηριστικά της ψήφου σε κάθε περιφέρεια, όσον αφορά τα κόμματα της κοινοβουλευτικής αντιπολίτευσης και τα ποσοστά των εξωκοινοβουλευτικών κομμάτων, γιατί ενδεχομένως θα χρειαστούν ειδικές παρεμβάσεις σε κάθε περιοχή ανάλογα με αυτά τα χαρακτηριστικά.

2. Αυτές οι εκλογές ανέδειξαν ως νικητή μεταξύ των δύο μεγάλων κομμάτων το ΠΑΣΟΚ και μεταξύ των μικρότερων κομμάτων τον ΛΑΟΣ και τους Οικολόγους -Πράσινους. Κοινό χαρακτηριστικό των νικητών σε αυτές τις εκλογές ήταν ότι στον δημόσιο λόγο τους ήταν ανοιχτοί στη λογική των συνεργασιών, σε αντίθεση με τους ηττημένους, οι οποίοι την αρνούνταν. Επομένως μπορούμε να πούμε ότι κέρδισε η κουλτούρα της συνεργασίας και ηττήθηκε η αντίθετη λογική.

Επομένως για το ΠΑΣΟΚ πρέπει να συνεχιστεί η ίδια στόχευση προς την αυτοδυναμία που όμως ακόμα και σε ένα τέτοιο πολύ πιθανό ενδεχόμενο όχι μόνο δεν κλείνει την πόρτα στη λογική των συνεργασιών, αλλά και την προωθεί, όπως μέχρι τώρα.

ΚΚΕ

Το ΚΚΕ πληρώνει σήμερα μια σειρά από επιλογές του και κυρίως:

1. Τον αρτηριοσκληρωτικό του χαρακτήρα.

2. Την αδιέξοδη στρατηγική του γενικευμένου «ΟΧΙ» και του αναχωρητισμού του.

Η εικόνα του «αντισυστημικού» κόμματος που ήθελε για τον εαυτό του κατέρρευσε και αυτή. Οι πολίτες δεν το θεωρούν αντισυστημικό κόμμα, αλλά μέρος του υπάρχοντος πολιτικού συστήματος, το οποίο – μεταξύ άλλων – βιώνει βαθιά ηθική κρίση.

Η αδυναμία της Αλέκας Παπαρήγα να απαντήσει στο κρίσιμο ερώτημα σχετικά με την άρνηση του ΚΚΕ να δώσει στους δικούς του εργαζομένους τις αυξήσεις που διεκδικεί για τους υπόλοιπους εργαζόμενους, αλλά και το φαινόμενο της μαύρης εργασίας στις επιχειρήσεις του, δεν εμφάνισε μόνο μια εικόνα ενός κόμματος που δεν έχει συνέπεια λόγων και πράξεων, αλλά – και αυτό είναι το πιο σημαντικό – την εικόνα ενός κόμματος που έχει επιχειρήσεις, πράγμα που δεν ήταν γνωστό σε όλους τους πολίτες. Αυτό και μόνον κάνει αυτομάτως το ΚΚΕ μέρος του οικονομικού – πολιτικού συστήματος.

Η άρνηση επίσης της Αλέκας Παπαρήγα, με μη πειστικό τρόπο, να δεχθεί την υπαγωγή του ΚΚΕ σε κανόνες οικονομικής διαφάνειας, έκανε το ΚΚΕ μέρος της ηθικής κρίσης του πολιτικού συστήματος.

Εκτιμήσεις και συμπεράσματα:

1. Το ΚΚΕ θα συνεχίσει στην ίδια γραμμή πλεύσης.

2. Εάν αυξηθεί η συμμετοχή στις εθνικές εκλογές, το ποσοστό του θα μειωθεί.

3. Από την πλευρά του ΠΑΣΟΚ, όταν προκαλούμαστε («Είστε κλέφτες», «Είστε το σύστημα»), θα πρέπει να αναδεικνύουμε τα χαρακτηριστικά του ΚΚΕ ως κόμματος που είναι μέρος του συστήματος (κρατική χρηματοδότηση, λειτουργία επιχειρήσεων κ.λπ.).

ΣΥΡΙΖΑ

Ο ΣΥΡΙΖΑ πληρώνει σήμερα:

1. Τον άκρατο ακτιβισμό που χρεώθηκε ως κόμμα. Ο ακτιβισμός στον ΣΥΡΙΖΑ από τακτική μετατράπηκε σε στρατηγική.

2. Τις Συνιστώσες του που, επειδή είναι ένα γραφικό συνονθύλευμα, του δημιουργούν σοβαρό πρόβλημα ταυτότητας και συνοχής και τον οδηγούν στην περιθωριοποίηση.

3. Την άρνησή του να δώσει διέξοδο στο εκλογικό σώμα μέσω συνεργασιών. Ο εν δυνάμει ψηφοφόρος του ΣΥΡΙΖΑ, όπως εμφανιζόταν δημοσκοπικά, ήθελε από αυτό το κόμμα να δημιουργήσει τις προϋποθέσεις της συνεργασίας με όμορους προοδευτικούς χώρους.

Με δεδομένη όμως την άρνηση του ΚΚΕ για οποιαδήποτε συνεργασία, η μόνη πρόταση συνεργασίας με προοπτική ήταν αυτή μεταξύ ΠΑΣΟΚ και ΣΥΡΙΖΑ. Όταν τα ηγετικά στελέχη του ΣΥΝ δήλωναν «ΟΧΙ» – και μάλιστα με αλαζονικό τρόπο – σε οποιασδήποτε μορφής συνεργασία με το ΠΑΣΟΚ, μηδένιζαν με αυτόν τον τρόπο τις πιθανότητες υλοποίησης του βασικού αιτήματος των ψηφοφόρων εκείνων που δημοσκοπικά δήλωναν μεν ΣΥΡΙΖΑ, προσβλέποντας δε σε συνεργασία της ευρύτερης δημοκρατικής παράταξης.

Εκτιμήσεις και συμπεράσματα

α) Ο ΣΥΡΙΖΑ θα περάσει από περίοδο έντονης εσωστρέφειας και εσωτερικών συγκρούσεων για τον προσδιορισμό της στρατηγικής και της ταυτότητάς του, που είναι ενδεχόμενο να κλονίσουν τη συνοχή του,

β) Η στάση του ΠΑΣΟΚ απέναντι στον ΣΥΡΙΖΑ θα πρέπει να μείνει αμετάβλητη.

ΛΑΟΣ

Η ηθική βλάβη της ΝΔ βοηθάει τον ΛΑΟΣ. Παρουσιάστηκε ως εξυγιαντική δύναμη της «παράταξής τους» για να καταγγείλει τα φαινόμενα ηθικής έκπτωσης και διαφθοράς.

Έγινε προσπάθεια από τον Καρατζαφέρη να προβάλει εικόνα υπεύθυνης παράταξης και υπεύθυνου αρχηγού σε κορυφαία θέματα, όπως π.χ. το θέμα της οικονομικής κρίσης («Θέλω συζήτηση για την οικονομία», «Θα έκανα το ίδιο και με το ΠΑΣΟΚ») με στόχο να αποτινάξει το στίγμα του ακραίου για όσους ψήφιζαν το κόμμα του και να αποενοχοποιήσει την ψήφο προς τον ΛΑΟΣ.

Νομιμοποιήθηκε στα μάτια του «πολίτη – νοικοκύρη» βασισμένος σε 3 άξονες:

1. Εντιμότητα στη διαχείριση.

2. Τάξη και ασφάλεια.

3. Θρησκεία – Ηθική – Πατρίδα.

Εγκλώβισε (για διαφορετικούς λόγους) πολίτες από:

α) τη ΝΔ,

β) το ΠΑΣΟΚ,

γ) τη νέα γενιά,

δ) απολίτικους,

ε) χριστιανούς

Εκτιμήσεις και συμπεράσματα:

α) Ο Καρατζαφέρης θα επιδιώξει

1. Να συγκυβερνήσει με τη ΝΔ.

2. Να διαδεχθεί στην ηγεσία της «κεντροδεξιάς παράταξης» τον αρχηγό της.

β) Στρατηγική του:

1. Ο ΛΑΟΣ να αποτελέσει ανάχωμα στους δυσαρεστημένους ψηφοφόρους της ΝΔ.

2. Να «χτίσει» προφίλ ισχυρού ηγέτη.

3. Να αποτελέσει μια πολιτική δύναμη υπολογίσιμη, ώστε να κληθεί ως συνομιλητής και από «ενοικιαστής» να γίνει «συνιδιοκτήτης» της «πολυκατοικίας».

γ) Προοπτική:

Επειδή πολλά από τα συνθήματά του είναι λαϊκιστικά και απευθύνεται σε εξαθλιωμένες μάζες – φτωχούς πολίτες, έχει πολλές δυνατότητες να αντλήσει ψήφους από αυτούς τους πολίτες που έχουν την τάση να ακολουθούν στιβαρούς ηγέτες, όταν τους ρίχνουν ως δόλωμα απλοϊκά – λαϊκιστικά συνθήματα του τύπου: «Έξω οι ξένοι από την Ελλάδα», «Θάνατος στους εγκληματίες», αλλά και «Κάτω τα μονοπώλια», «Όχι στην παγκοσμιοποίηση» (συνθήματα που θα ακολουθούσε ακόμα κι ένας αριστερός).

δ) Από την πλευρά του ΠΑΣΟΚ θα πρέπει να συνεχιστεί η ίδια γραμμή αποκάλυψης του ΛΑΟΣ ως ομογάλακτου και συμπληρωματικού χώρου της Νέας Δημοκρατίας. Θέματα που απασχολούν την ελληνική κοινωνία και τα προβάλει με ακραίο τρόπο ο κ. Καρατζαφέρης, εμείς θα πρέπει να τα αναδεικνύουμε τοποθετώντας τα σε ορθό πλαίσιο. Ειδικότερα, στο μείζον θέμα της μεταναστευτικής πολιτικής που ανέδειξε ο Καρατζαφέρης και για το οποίο επίκειται ανακοίνωση μέτρων της κυβέρνησης, η δική μας τοποθέτηση θα πρέπει να είναι πολύ προσεκτική.

Οικολόγοι – Πράσινοι

Οι Οικολόγοι-Πράσινοι είναι ένα πολυσυλλεκτικό κόμμα, ένα κόμμα διαμαρτυρίας – αντίστασης.

Έχουν πρόβλημα στο επίπεδο της ηγετικής έκφρασης, δεν διαθέτουν ηγετική ομάδα και, κυρίως, δεν έχουν ιδεολογική ταυτότητα.

«Αποενοχοποιημένη» και «αχρωμάτιστη» ψήφος για όσους θέλησαν να διαμαρτυρηθούν απέναντι στο υπάρχον σύστημα των κοινοβουλευτικών κομμάτων.

Όταν όμως τέθηκαν πολιτικά ζητήματα στα οποία κλήθηκαν να απαντήσουν και χρειάστηκε να δοθεί πολιτικό χρώμα στις θέσεις τους – όπως π.χ. θέματα εθνικού ενδιαφέροντος και εξωτερικής πολιτικής – πιέστηκαν και συρρικνώθηκε η δεξαμενή από την οποία αντλούσαν εν δυνάμει ψηφοφόρους.

Εκτιμήσεις και συμπεράσματα:

1. Το ΠΑΣΟΚ δεν πρέπει να σταθεί «απέναντι» στους Οικολόγους – Πράσινους.

2. Πρέπει να τονίσουμε ότι εμείς κάναμε κυρίαρχο θέμα στην πολιτική ατζέντα την πράσινη ανάπτυξη και να συνεχίσουμε στην ίδια κατεύθυνση.

3. Η ένταξή τους στον διάλογο της καθαυτού πολιτικής ατζέντας, θα τους φέρει σε αδιέξοδο και θα αποκαλύψει αδυναμίες τους ανάλογες και ίσως χειρότερες σε σχέση με αυτές του ΣΥΡΙΖΑ.