ΒΥΖΑΝΤΙΟΝ

Να σου πω την αλήθεια, δεν με ενόχλησε η μεγάλη αποχή στις ευρωεκλογές. Γενικώς δεν με ενοχλεί η αποχή, είτε πρόκειται για πολιτική είτε για σεξ. Το πρόβλημα είναι ότι πάντα απέχουν οι λάθος άνθρωποι. Στην πολιτική ψηφίζουν οι άνθρωποι που δεν θα έπρεπε να είχαν το σχετικό δικαίωμα, ενώ στο σεξ απέχουν αυτοί που δεν θα έπρεπε να απέχουν – και το χειρότερο είναι ότι απέχουν μόνο απέναντι σε σένα, αλλού τα δίνουν όλα. Τέλος πάντων, ας επικεντρωθούμε στα της πολιτικής, το σεξ θα το πιάσω αργότερα.

Η αποχή, λοιπόν, δεν είναι διόλου κακή περίπτωση. Όσο λιγότεροι ψηφίζουν, τόσο αυξάνονται και οι πιθανότητες να προσέλθουν λιγότεροι ηλίθιοι στην κάλπη. Και, μεταξύ μας, η ηλιθιότητα είναι το πιο κοινό χαρακτηριστικό των ανθρώπων, αυτό που μοιραζόμαστε όλοι. Όλοι μας έχουμε διαφορετικό συναισθηματικό κόσμο, μπορεί κάποιοι να οργίζονται και κάποιοι άλλοι να παραμένουν νηφάλιοι. Οι άνθρωποι δεν είναι ίδιοι. Είμαστε όμως όλοι ηλίθιοι, άλλοι πολλοί, άλλοι ελάχιστα, μια και το αντιμετωπίζουν με καλύτερη μόρφωση και λιγότερη τηλεόραση. Αν μάλιστα κρίνεις από την πορεία αυτής της χώρας, αν κοιτάξεις καλά και παρατηρήσεις τον κόσμο γύρω σου, θα διαπιστώσεις ότι είμαστε μια κοινωνία που αποτελείται κατά βάση από ανθρώπους που, αν δεν είναι ηλίθιοι, κάνουν ηλίθιες επιλογές. Πρόσεξε τώρα: Ακόμα κι αν δεν είσαι ηλίθιος, υπάρχουν κάποιοι που πιστεύουν ότι είσαι. Το αποτέλεσμα είναι ακριβώς το ίδιο και καθορίζεται από την παράμετρο της ηλιθιότητας.
•••

(Είναι εμφανές ότι μοιραζόμαστε μεγάλες στιγμές, έτσι; Γράφω ολόκληρο δοκίμιο περί ηλιθότητας. Κατά πάσα πιθανότητα ηλίθιο είναι κι αυτό, αλλά μου εξασφαλίζει πρόσβαση στην αιωνιότητα. Διότι και στην αιωνιότητα ηλίθιοι μπαίνουν, είτε μέσω των εγκλημάτων τους είτε μέσω των αφελών ηρωικών πράξεών τους.)
•••

Πού θέλω να καταλήξω; Σε κάτι ελαφρώς ρατσιστικό που έχει απασχολήσει και άλλους συναδέλφους, όπως ο Πλάτων. Αν μπορούσαμε να εφεύρουμε ένα σύστημα το οποίο θα αφαιρεί το ύψιστο πολιτικό δικαίωμα από τους ηλίθιους, τότε πραγματικά το σύστημα θα λειτουργούσε και θα ήταν αποτελεσματικό. Μπορεί να μην το λέγαμε Δημοκρατία, να το αποκαλούσαμε κάπως αλλιώς. Αλλά ίσως να μας έκανε πραγματικά ευτυχισμένους. Και συνεχίζω απευθυνόμενος προς όσους υποκύπτουν στον πειρασμό της λαολαγνείας (δικιά μου λέξη) προς χάριν της πολιτικής ορθότητας. Συγγνώμη, αγαπητοί μου, αλλά αυτόν τον «υπέροχο ελληνικό λαό», αυτόν τον «σοφό λαό που ξέρει», πού στο διάολο τον έχετε δει; Πείτε μου, να πάω να κοιτάξω κι εγώ. Μπορεί η σκέψη μου να ακούγεται ελαφρώς φασιστική, αλλά εξίσου φασιστική είναι και η τακτική που αποθεώνει και απενοχοποιεί τον λαό προσδίδοντάς του μόνο αρετές, αποδίδοντάς του μονίμως δίκιο. Ίσως η μοναδική αλήθεια που ακούστηκε τα τελευταία χρόνια σε αυτόν τον τόπο είναι η παραδοχή για τις ηγεσίες που μας αξίζουν. Αυτοί είμαστε. Μικροί ή μεγάλοι λωποδύτες, συνεπαρμένοι από το όραμα της εύκολης κονόμας. Κι αν ανάμεσά μας υπάρχουν ορισμένοι άξιοι και φωτισμένοι, χάνονται υπό το βάρος της συλλογικής μας ηλιθιότητας.
•••

Θεέ μου, ζω μια φρίκη. Έβαλα τη λέξη «λαολαγνεία» στο Google. Και τι βγήκε; Την έχει χρησιμοποιήσει και ένας ακόμα, που γράφει περίπου τα ίδια πράγματα στο φόρουμ των νεολαίων του ΛΑΟΣ, επενδύοντας τη δικτυακή του ταυτότητα με φωτογραφία του Ιωάννη Μεταξά. Κοίτα τώρα τι έπαθα… Καλύτερα στους τροτσκιστές…
•••

Τώρα που είπα για ΛΑΟΣ, έχω είδηση που ελπίζω να μην τη διαθέτει και κανείς άλλος. Ο Άδωνις, ο γαμπρός Άδωνις, το ελληνόπουλο το σκλαβωμένο, θα διεκδικήσει τη δημαρχία της Αθήνας. Η απόφαση ελήφθη πρόσφατα και στο κόμμα θεωρούν ότι θα κάνουν επίδειξη δύναμης στην πόλη που, ούτως ή άλλως, δοκιμάζεται κατά κάποιον τρόπο από προβλήματα με τους μετανάστες και την εγκληματικότητα. Τι άλλο νομίζετε ότι μας δηλώνει το υψηλό ποσοστό του ΛΑΟΣ στον Άγιο Παντελεήμονα; Ότι οι άνθρωποι εκεί είναι τόσο απελπισμένοι που έφτασαν στο σημείο να ψηφίζουν ΛΑΟΣ. Πρέπει επίσης να σας πω ότι άνθρωπός μου που γνωρίζει πάρα πολύ καλά τις σκέψεις και τις προθέσεις του προέδρου Καρατζαφέρη, μου εξηγούσε ότι το θέμα του με τη Νέα Δημοκρατία είναι προσωπικό και όχι πολιτικό. «Φαντάσου, Προκόπιε, ότι έχεις έναν άνθρωπο ταπεινής καταγωγής που απομακρύνθηκε από το κόμμα μετά την ιστορία της Σαλώμης και τώρα βρίσκει την ευκαιρία όχι μόνο να πάρει την εκδίκησή του, αλλά και να ενσωματωθεί με τους δικούς του όρους». Ο ίδιος άνθρωπος μου είπε και κάτι στο οποίο δεν είχα δώσει την πρέπουσα σημασία: «Αν γίνει κάτι με τον ΛΑΟΣ και τη Νέα Δημοκρατία θα πρέπει να γίνει το αργότερο μέχρι τις εκλογές. Μετά, με τη Νέα Δημοκρατία στην αντιπολίτευση, δεν θα υπάρχει λόγος να υφίσταται και δεύτερο δεξιό κόμμα στη Βουλή, αφού η αντιπολιτευτική παρουσία της ΝΔ θα υπερκαλύπτει τον ΛΑΟΣ. Αν συμβεί αυτό, τότε ο Καρατζαφέρης θα αναγκαστεί να καταφύγει σε πιο ακραίες θέσεις προκειμένου να κάνει αισθητή την παρουσία του». Νομίζω πως συμφωνώ με τον συνομιλητή μου και συνεχίζω με άλλα κουτσομπολιά…
•••

Θα πρέπει για άλλη μια φορά να κάνω την καρδιά μου πέτρα και να υποκλιθώ με ταπεινότητα μπροστά στο μεγαλείο της Ντόρας. Θυμάστε, καλέ, την υπόθεση Καραβέλα και τον τρόπο με τον οποίο χειρίστηκε το υπουργείο Εξωτερικών την Ουρουγουάη; Ομοίως αριστοτεχνικός ήταν και ο χειρισμός για τα αίτια της ήττας στις ευρωεκλογές. Όλο το σύστημα Ντόρας κινήθηκε και υπέδειξε τους «Βατοπεδινούς». Και τα κατάφερε. Ελάχιστα ακούστηκαν για την Ουρουγουάη. Ακόμα και ο Αντώνης Σαμαράς αναγκάστηκε να μαζέψει τον Μανώλη που ήταν έτοιμος να επιτεθεί στην Ντόρα, προκειμένου να μην κατηγορηθεί για πόλεμο χαρακωμάτων. Έλα όμως που όλα αυτά περί Βατοπεδίου εξόργισαν ακόμα περισσότερο τον Ρουσόπουλο. Προσέξτε το κατά λέξη: «Η υπομονή μου εξαντλείται» ήταν το μήνυμα που έστειλε στην Ντόρα. Κάπως έτσι, βγήκε ο Κυριάκος και έκανε μια δήλωση με την οποία ζητούσε να συμπεριληφθούν οι «Βατοπεδινοί» στα ψηφοδέλτια. Θα τους βάλει; Όχι. Απλώς ο Ρουσόπουλος έχει ζητήσει να κάνει ο ίδιος την κίνηση αποχώρησης, υποσχόμενος ότι θα συμπαρασταθεί στον Καραμανλή διά του προσωπικού του μηχανισμού. Και αυτό ακριβώς θα γίνει.
•••

Έχω κάτι άλλο που πρέπει να ξέρετε; Α, ναι, έχω. Λοιπόν, την ημέρα των εκλογών, μία ώρα πριν κλείσουν οι κάλπες, μίλησα στο τηλέφωνο με στέλεχος του σκληρού ΠΑΣΟΚικού μηχανισμού. «Μην είσαι βλάκας, Προκόπιε, η διαφορά είναι γύρω από το 4%, δεν έχουν καμία βάση τα exit poll». Σας ορκίζομαι ότι αυτό ακριβώς έγινε. Τι συνέβη λοιπόν; Θα σας πω εγώ τι συνέβη. Τα κόμματα έδιναν μεγαλύτερη σημασία στη δημοσκόπηση που πήραν από την GPO τις παραμονές των εκλογών παρά σε αυτά που έβλεπαν από τα exit poll. Στο μεταξύ μπορεί να έχετε διαβάσει ότι οι εταιρείες δημοσκοπήσεων είχαν συνεννοηθεί προκειμένου να φτιαχτεί το κατάλληλο κλίμα, της μεγάλης διαφοράς που στη συνέχεια πέφτει. Παραμύθι είναι, μην το φάτε! Το συζήτησα με πολύ σοβαρό επιστήμονα που εργάζεται στις μετρήσεις και μου εξήγησε ότι εκεί που την πάτησαν ήταν στη λειτουργία του μαθηματικού μοντέλου πάνω στην παράμετρο της αποχής. Για να το πω απλά, το σύστημα δούλεψε μ’ ένα μοντέλο που στάθμιζε την αποχή σε μικρότερο ποσοστό. Από τη στιγμή που η αποχή ξέφυγε, ξέφυγε και η ορθότητα των υπολογισμών. Επίσης, πληροφορήθηκα ότι όλες οι εταιρείες δημοσκοπήσεων ήταν σε ανοιχτή γραμμή επικοινωνίας προκειμένου να δώσουν περίπου το ίδιο αποτέλεσμα, ώστε αν συμβεί η στραβή, να εκτεθούν όλες μαζί. Και αυτό έγινε. Όλα τα υπόλοιπα είναι φούμαρα για να γεμίζουμε σελίδες και να στουμπώνουμε μυαλουδάκια με άχυρο.
•••

Με τι να κλείσω; Ρε σεις, έχω έναν πειρασμό να μου γαργαλάει την κοιλιά. Έχω μια καλή πληροφορία για μεγάλη επιχειρηματική συμφωνία που θα αλλάξει το τοπίο σε μια συγκεκριμένη αγορά, αλλά δεν μου πάει να κάνω σπέκουλα. Πάντως, αν σκάσει κάτι τέτοιο μέσα στο καλοκαίρι, θυμηθείτε ότι το ακούσατε από τον Προκόπιο. Remember my name, που έλεγε και το τραγουδάκι στο «Fame». Ω Θεέ μου, όλες εκείνες οι νεράιδες του «Fame» θα έχουν γεράσει τώρα. Επιτέλους θα ντρέπονται κι αυτές για το κορμί τους στην παραλία. Κουφάλες, καλά να πάθετε…